Είδαμε την παράσταση «Buy me»
Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Πόσο βαθειά έχει μπει ο υπερκαταναλωτισμός στην καθημερινή μας ζωή; Πόσο κενοί νιώθουμε με την αδυναμία αγοράς αγαθών λόγω της οικονομικής κρίσης; Αυτά κι άλλα τόσα ερωτήματα απαντήθηκαν το βράδυ της Πέμπτης στη devised performance «Buy me» που παρακολουθήσαμε στο ιδιαίτερο χώρο του θεάτρου Underground.
Η σύλληψη του όλου εγχειρήματος ανήκει στη Νατάσσα Νταϊλιάνη, η οποία κιόλας πρωταγωνιστεί στο εναλλακτικό θέαμα. Πρόκειται για μια devised σπονδυλωτή περφόρμανς που ακροβατεί κάπου ανάμεσα στο σουρεαλιστικό και το γκροτέσκο, επιχειρώντας να επαναδιαπραγματευτεί με χιούμορ και αυτοσαρκασμό τη σχέση μας με την κατανάλωση μέσα από μια προσωπική και ταυτόχρονα συλλογική εμπειρία.
Τα υλικά – βοηθοί στην προσπάθειά της είναι 30 «ημερολόγια κατανάλωσης» από μαρτυρίες που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας, 3 σπάνιες συλλογές αποδείξεων λιανικής πώλησης, 8 ερωτήσεις κρίσεως, 9 απαντήσεις επικρίσεως, 2 κείμενα αναστοχασμού και αναδίπλωσης, 4 προσπάθειες εξομολογητικού λόγου και 16′ μουσικής επένδυσης.
Το θέαμα που παρακολουθήσαμε είναι προσεκτικά δομημένο στον άξονα της performance art, γεγονός που το κάνει άκρως διαδραστικό. Αν έχετε σκοπό να πάτε εκεί για να παρακολουθήσετε απλά μια performance για τον υπερκαταναλωτισμό, μην το κάνετε. Το εγχείρημα είναι με τέτοιο τρόπο δοδημένο τόσο από την Νατάσσα Νταϊλιάνη όσο και από την Άντζελα Δεληχάτσιου που επιμελήθηκε τη δραματουργική ανάπτυξη και συν- σκηνοθετεί με την πρωταγωνίστρια, που ο θεατής παίζει καθοριστικό ρόλο με τις αντιδράσεις και τα σχόλιά του στην έκβαση της παράστασης.
Βρήκαμε εξαιρετικά εύστοχη την επιλογή του συγκεκριμένου χώρου παρουσίασης της performance. Άλλωστε τί πιο ιδανικό από το χώρο ενός πρώην εμπορικού καταστήματος με την νοσταλγική επιγραφή «Γραφομηχαναί» για την παρουσίαση ενός θεάματος με θέμα τον φονταμεταλιστικό καταναλωτισμό; Το γεγονός μάλιστα ότι η πρωταγωνίστρια επέλεξε να παρουσιαστεί στο κοινό ως προϊόν προς πώληση σε βιτρίνα καταστήματος, μας έκανε να αναλογιστούμε με τί λανθασμένο τρόπο αντιμετωπίζουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας.
Η ουσία του όλου εγχειρήματος ήταν να κάνει ένα χρονογράφημα και μια καταγραφή της συμπεριφοράς των ανθρώπων απέναντι στα αγαθά καθώς και τις αλλαγές στις καταναλωτικές τους ανάγκες ανά τους αιώνες. Τα μέσα που επέλεξε να χρησιμοποιήσει η πρωταγωνίστρια για να επικοινωνήσει τα μηνύματά της, αν και υπερβολικά τα περισσότερα, την έφεραν σε άμεση επαφή με τους θεατές που έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους ένα έρμαιο του καταναλωτισμού που έψαχνε απεγνωσμένα συμμάχους να παίξουν το παιχνίδι της. Με εξαίρεση το στιγμιότυπο με τον καθαρισμό του μήλου που ήταν άκρως επικίνδυνο και προκλητικό χωρίς λόγο, σε γενικές γραμμές η προσπάθεια ήταν επιτυχημένη.
Σε κάθε περίπτωση, η performance της Νατάσσας Νταϊλιάνη μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε πως υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα από τα καταναλωτικά αγαθά που μπορούν να μας δώσουν λόγο ύπαρξης και υπόστασης στην καθημερινότητά μας και αυτά φυσικά δεν είναι άλλα από την αγάπη, την προσφορά, την αλληλεγγύη και τη γενικότερη επαφή των ανθρώπων. Όλα αυτά τα ξέραμε ήδη φυσικά αλλά μια υπενθύμιση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν!
Αναμφισβήτητα, στα συν της παράστασης το τραγούδι «Buy me» απο τους StarWound που ήταν εξαιρετικό και πραγματικά η ιδανική επιλογή για τη συγκεκριμένη περίσταση.
Καλή θέαση!
