Όταν το ταλέντο, η βαθιά μουσική καλλιέργεια, η δημιουργικότητα και το ήθος βρίσκονται σε τέλεια ισορροπία μεταξύ τους, πράγμα σπάνιο, προκύπτουν συνεργασίες που ξεχωρίζουν όπως αυτή του Σπύρου Δρογγίτη με τον Θοδωρή Κουτσογιάννη ως « Planet 314». Ας κάνουμε όμως μία μικρή αναδρομή στο παρελθόν …… Ο Σπύρος ξεκινάει το ταξίδι του στον συναρπαστικό κόσμο της μουσικής μόλις σε ηλικία 6 με 7 χρονών μέσω της επιρροής του οικογενειακού περιβάλλοντός του και συγκεκριμένα του μεγαλύτερου αδερφού του που έπαιζε μπάσο και που τον μύησε στην μαύρη μουσική , στις soul και blues μελωδίες. Γράφεται σε ωδείο, ξεκινάει μαθήματα αρχικά για ένα με δύο περίπου χρόνια, συνεχίζει να παίζει μόνος του πειραματιζόμενος συνεχώς με το αρμόνιό του και στα 16 του αρχίζει να εντάσσεται σε μουσικά σχήματα παίζοντας σε διάφορα μέρη. Αν και υπήρξαν μεσοδιαστήματα παύσεων στις σπουδές του καθαρά για οικονομικούς λόγους , το βιογραφικό του εμπλουτίζεται με πτυχία στην αρμονία από την Μουσική Σχολή Σαπφώ, στην φούγκα και αντίστιξη καθώς και σε jazz πιάνο στο Τονικό Ωδείο. Η υπέρμετρη αγάπη του για την μουσική εκφράζεται και από την ακατάπαυστη ανάγκη του να προσφέρει ανιδιοτελώς και να διοχετεύσει τις γνώσεις του στους μικρούς του μαθητές και μαθήτριες μέσα από τον ρόλο του καθηγητή στο κοινωνικό ωδείο, ένα θεσμό που προορίζεται για τα παιδιά μη εύπορων οικογενειών.
«Μ’αρέσει η μουσική πάρα πολύ, δεν μπορώ να κάνω χωρίς αυτή είναι ξεκάθαρο και πάντα είχα στο μυαλό μου να ασχοληθώ επαγγελματικά μαζί της. Ζούσα μόνιμα με μουσικούς, μόνιμα σε αυτόν τον κύκλο».
Πριν από ένα περίπου χρόνο γνωρίζεται με τον Θοδωρή Κουτσογιάννη και αποφασίζουν από κοινού να φτιάξουν ένα μουσικό σχήμα που να «στηρίζεται» στην ηλεκτρονική μουσική. Και με αυτό τον τρόπο δημιουργείται το συγκρότημα «The planet 314»………
1. «Planet 314», κάνε μας μια σύντομη παρουσίασή τους …
Σ.Δ.- Ασχολιόμαστε με ένα συγκεκριμένο είδος είναι η synth pop, το ίδιο είδος που έχει βγει από την Madonna,Michael Jackson και όλα αυτά τα σχήματα με την μόνη διαφορά ότι επειδή είμαστε επηρεασμένοι από την new wave σκηνή είμαστε λίγο πιο «σκοτεινοί» στο ύφος μας αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι και οι επιρροές μας είναι από Depeche Mode και σχήματα της ηλεκτρονικής σκηνής, της μίνιμαλ και όλα τα συναφή. Εγώ είμαι ο συνθέτης του σχήματός μας και παίζω μουσική. Συνεργάτες μου είναι ο Θοδωρής Κουτσογιάννης ή Thodoris Οne Two όπως είναι το ψευδώνυμο του, ο τραγουδιστής της μπάντας μας που γράφει μαζί με την γυναίκα του την εικαστικό Μαρία Κοτσάφτη τους στίχους των τραγουδιών μας και ήταν Dj για πολλά χρόνια σε γνωστά εναλλακτικά και ροκ μπαρ στην Αθήνα. Ο Θοδωρής έχει κάνει μπάσο και τραγούδι πάνω στην Βυζαντινή φωνητική μουσική και μόλις πρόσφατα στράφηκε στον τομέα της μουσικής παραγωγής. Ο Ηλίας Ράπτης είναι ο κιθαρίστας μας, έχει παίξει με σχήματα που έχουν αφήσει το στίγμα τους στην ελληνική σκηνή και γενικότερα την ροκ σκηνή την ανεξάρτητη πάντα και ο γνωστός στην Ελλάδα και το εξωτερικό Vj G.Nisidis που κάνει τις παραγωγές για τα κομμάτια μας. Έχει βραβευτεί στο εξωτερικό, έχει μεγάλες περγαμηνές μουσικές. Τον γνώρισα μέσω του Θοδωρή και τον θεωρώ πολύ ταλαντούχο, έχει συνεργαστεί με την Λένα Πλάτωνος και με πολλούς άλλους γνωστούς καλλιτέχνες στην Ελλάδα.
«Είμαστε σχήμα που κινείται στους ανεξάρτητους κύκλους δεν κινούμαστε δηλαδή στα πιο mainstream κομμάτια της μουσικής αν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι . Έχουμε εμπειρία όλοι απίστευτα χρόνια και προσπαθούμε μέσα από αυτή την συνεργασία να βγάλουμε κάποιο μουσικό αποτέλεσμα που να προσελκύσει τον κόσμο».
Μέσα στα σχέδιά μας περιλαμβάνετε και η κυκλοφορία ενός album.Πριν από δύο μήνες υπογράψαμε πενταετές συμβόλαιο με μία αμερικάνικη εταιρία τηνFactory Fast Records που ειδικεύεται σε συλλογές μόνο και μας δίνει το δικαίωμα να συνεργαστούμε με οποιαδήποτε άλλη εταιρία ελληνική ή ξένη ώστε να κάνουμε κάποιο άλμπουμ αν θέλουμε στο απώτερο μέλλον. Η συγκεκριμένη εταιρία μας προωθεί σε διάφορες συλλογές το υλικό μας δηλαδή δίνουμε εμείς εντολή ποιο τραγούδι μας θέλουμε να μπει σε κάποια συλλογή και αυτή το βάζει και το προωθεί σε όλο τον κόσμο.
2. Γιατί διαλέξατε το συγκεκριμένο όνομα και ποιος είχε την ιδέα;
Σ.Δ.- Το όνομα « Planet 314» το διάλεξα εγώ. Κρυφό μου χόμπι είναι η κοσμολογία και διαπίστωσα διαβάζοντας ότι οι επιστήμονες ανακάλυψαν έναν πλανήτη που είναι συγγενής με την γη και ονομάζεται KOI Planet 314C. Είχε και ενδιαφέρον γιατί η μουσική μας είναι ηλεκτρονική «ψιλοδιαστημική» θα έλεγα και κολλάει, ταιριάζει και έτσι έγινε.
3. Πηγές έμπνευσης για τα τραγούδια σας …
Σ.Δ.- Βασικά μου αρέσει να ακούω πολύ μουσική. Είμαι διαχειριστής αυτή την στιγμή σε τρεις ομάδες μουσικές στο facebook τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα. Η καθεμία έχει γύρω στα 2000 άτομα κόσμο. Η ομάδα tales from planet 314 είναι για το σχήμα μας και έχει άμεση σχέση με την ραδιοφωνική εκπομπή που κάνω στο Alchemy web radio και το είδος της μουσικής είναι καθαρά ηλεκτρονική. Η ομάδα Keep Rocking ασχολείται αποκλειστικά με ροκ μουσική. Η Seven faces of the Μoon αποτελεί μια μουσική ομάδα στο fb με επίκεντρό της κάθε μορφή τέχνης. Εκεί παρουσιάζονται πίνακες ζωγραφικής, ποίηση και εξαιρετική γενικότερα μουσική από όλες τις μουσικές σκηνές που μπορείς να φανταστείς στον κόσμο. Στόχος μας είναι να προσφέρουμε πολιτισμό μέσα από το διαδίκτυο.
«Όσο ασχολείσαι με τέχνη τόσο πιο πολλά ερεθίσματα παίρνεις για να κάνεις και πράγματα….»
4.Με τους PLANET 314 κάνετε συχνά live και συμμετέχετε σε συναυλίες; Πόσο συχνά ταξιδεύετε στα πλαίσια της δουλειά σας;
Σ.Δ.- «Σε έναν περίπου χρόνο που υπάρχει το σχήμα μας έχουμε παίξει σχεδόν παντού στην Αθήνα».
Επιπλέον καταφέραμε να συμμετάσχουμε στην μεγάλη συναυλία για την μουσική εναλλακτική σκηνή που πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη τον Μάρτιο στα πλαίσια προβολής του ντοκιμαντέρ «Εδώ δεν υπάρχει άσυλο» για το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης , μια ταινία αφιερωμένη στην ανεξάρτητη σκηνή δηλαδή την punk,post punk και new wave σκηνή της δεκαετίας του ΄80 στην Αθήνα. Η συναυλία έγινε προς τιμήν των πρώτων σχημάτων που εμφανίστηκαν την συγκεκριμένη δεκαετία στην Ελλάδα και που χάρις σε αυτά υπάρχουν και τα σχήματα που ξέρουμε μέχρι τώρα, το τονίζω και χάρις σε αυτά όλη η υπόλοιπη ροκ σκηνή υπάρχει αυτή την στιγμή. Το φεστιβάλ ασχολείται με την new wave σκηνή και την ηλεκτρονική σκηνή και έχει την ιστορία του. Τα πρώτα αυτά σχήματα δημιουργήθηκαν κάτω από πολύ δύσκολες και αντίξοες συνθήκες και απαιτούν σεβασμό από όλες τις απόψεις.
Ταξίδια υπάρχουν είναι γεγονός. Γενικότερα πάντως ταξίδια γίνονται περισσότερο τους καλοκαιρινούς μήνες γιατί μας βολεύει πιο πολύ στο θέμα της δουλειάς. Είναι πιθανόν να παίξουμε το καλοκαίρι Λαμία, Λάρισα. Τώρα αν γίνει κάποια πρόταση να παίξουμε εξωτερικό είμαστε «μέσα», διαθέσιμοι.
5.Αποκάλυψε μας το backstage μιας αγαπημένης δικής σας συναυλίας με τον Θοδωρή και για ποιον ή ποιους λόγους την ξεχωρίσατε συνολικά;
Σ.Δ.- Αν και έχουμε κάνει πολλές ξεχώρισα την συναυλία που σχετιζόταν με την ταινία « Εδώ δεν υπάρχει άσυλο» στην Θεσσαλονίκη που σου έλεγα προηγουμένως, σχετικά πρόσφατα τον Μάρτιο. Τον επόμενο χρόνο θα μεταφερθεί στην Αθήνα. Πολύ κούραση τελειώναμε στις τέσσερις και μισί το πρωί ο κόσμος ερχότανε και σχηματίζονταν ουρές για να μπούνε μέσα. Έκαναν κάποια άτομα φασαρία γιατί δεν υπήρχαν εισιτήρια είχαν εξαντληθεί αυτό είναι το περίεργο το όλο ευτράπελο που θα το χαρακτήριζα σαν backstage.
« Όλο το θέμα με τις συναυλίες είναι το πώς επικοινωνείς με τον κόσμο. Όταν βλέπεις από κάτω 500 άτομα υπάρχει ενέργεια και αυτή η ενέργεια μεταδίδεται σε όλο το σχήμα, λογικό είναι».
6.Έναν ξένο καλλιτέχνη ή συγκρότημα που θαυμάζεις, ενημερώθηκες ότι θα επισκεφτεί την Ελλάδα στα πλαίσια προγραμματισμένης περιοδείας του και έσπευσες να κλείσεις αμέσως εισιτήρια για την συναυλία του.
Σ.Δ.- Το κακό είναι ότι αυτούς που θαυμάζω δεν έρχονται στην Ελλάδα αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα της υπόθεσης και επιπλέον είναι πολλοί δεν είναι ένας. Θαυμάζω πάρα πολύ όλους τους μουσικούς της blues σκηνής όποιον «υπάρχει και δεν υπάρχει». Δεν παύει όμως επειδή είναι μεγάλη μου αγάπη η ηλεκτρονική σκηνή να μου αρέσουνε και καλλιτέχνες σε σχήματα από αυτή. Ένα από τα αγαπημένα μου σχήματα και ίσως το θεωρώ ένα από τα καλύτερα που είχανε βγει ποτέ είναι οι Future Sound of London. Πρόκειται για ένα απίστευτο σχήμα πραγματικά, η μουσική καταπληκτική ,παίζανε φοβερά πράγματα ήταν την δεκαετία του ’90. Τώρα δεν υπάρχει κάποιος που να μου έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση.
7.Θεωρείς ότι στις παραστάσεις-εμφανίσεις των «μουσικών σχημάτων» είναι βασικό ή συμπληρωματικό στοιχείο η performance με αυτοσχεδιασμούς-σκετς και διάλογο με το κοινό;
Σ.Δ.- Είναι ανάλογα το στυλ και αυτό που θέλεις να βγάλεις στην σκηνή βασικά και ο τρόπος που παίζεις. Δηλαδή αν έχεις για παράδειγμα ένα σχήμα που το σχήμα δημιουργεί «χαβαλέ» με την καλή έννοια της λέξης λογικό είναι ότι και θα μιλήσεις με το κοινό και θα κάνεις την πλάκα σου. Αν πάλι παίξεις σε ένα σχήμα που είναι λίγο πιο μουντή η μουσική, απαιτεί μία άλλη αντιμετώπιση δηλαδή μία τελείως διαφορετική λογική.
« Πάντα μου αρέσει πάντα να «αυτοσχεδιάζω μουσικά» δηλαδή αυτά που βγάζω στο internet,τα τραγούδια, τα παίζουμε τελείως διαφορετικά στα live ανάλογα με το τι μας δίνει ο κόσμος εκείνη την στιγμή. Πάντα κρατάμε λίγο κάποιες αποστάσεις και όχι για κακό απλά είναι το στυλ που παίζουμε έτσι, απαιτεί μία άλλη φιλοσοφία και ο κόσμος το ξέρει αυτό και το σέβεται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είμαστε ζεστοί και δεν προτρέπουμε το κοινό μας να «κουνηθεί».
8.Πρόσφατα έλαβε χώρα μία συναυλία με τίτλο «Μουσική και Αγάπη από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα –φοιτητικές ερμηνείες» που διοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών σε συνεργασία με το τμήμα Επιστήμης της φυσικής αγωγής και αθλητισμού στο μάθημα της μουσικής. Τμήματα μουσικών σπουδών σε διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας αλλά εξίσου σε κολλέγια και μουσικά εργαστήρια έχουν προχωρήσει στην οργάνωση και λειτουργία μεταπτυχιακών προγραμμάτων όπως το σχετικά καινούργιο master για Jazz στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Όλες αυτές οι δραστηριότητες σε τι βαθμό πιστεύεις ότι θα συμβάλλουν στην προώθηση της μουσικής παιδείας στην Ελλάδα με βάση τα σημερινά δεδομένα ; Είναι απαραίτητο τελικά για έναν καλλιτέχνη μουσικό να φύγει τουλάχιστον για ένα διάστημα στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές και για αναζήτηση ευκαιριών και εμπειριών μέσω της περιήγησής του στην παγκόσμια μουσική σκηνή;
Σ.Δ.- Θεωρώ όχι απλά απαραίτητο το πιο σημαντικό που υπάρχει να φύγει κάποιος έξω, έστω και με αυτές τις προσπάθειες-δραστηριότητες που γίνονται , για το λόγο ότι δεν έχουν τόση δύναμη και τόση αναγνωρισιμότητα τα πτυχία που παίρνεις στην Ελλάδα. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα, στην Θεσσαλονίκη που είναι το μόνο ουσιαστικά Κρατικό Ωδείο για να βγει κάποιος σολίστ του πιάνου και να πάρει το πτυχίο κάνει γύρω στα 16 χρόνια κλασσικό πιάνο. Η δύναμη που έχει το συγκεκριμένο πτυχίο είναι σαν να είσαι απόφοιτος λυκείου, παρόλο που έχεις «φάει» τα χρόνια σου στο θρανίο και που το επίπεδο των σπουδών είναι πολύ υψηλό , πολύ «βαριές σπουδές», σχεδόν πανεπιστημιακές θα έλεγα προσφέροντας απίστευτες γνώσεις για πολλά θέματα. Για αυτό τον λόγο οι περισσότεροι μουσικοί αναγκάζονται και φεύγουν εξωτερικό, για να μπορέσουν τα πτυχία που θα πάρουν τουλάχιστον εκεί να έχουν αναγνωρισιμότητα εδώ στην Ελλάδα σαν κάτι πιο σημαντικό και πιο ενδιαφέρον. Ελπίζω αυτή η κατάσταση να φτιάξει σιγά σιγά αν και εδώ τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Το μπουζούκι που αποτελεί εθνικό όργανο, να μην έχει αναγνωρισμένο πτυχίο.
« Τις τέχνες γενικότερα και οτιδήποτε σχετίζεται με μουσική, δεν τις προσέχουμε τόσο πολύ».
Σ.Δ.- Το ίδιο το κράτος είναι σαν να κυνηγάει τους καλλιτέχνες που προσπαθούν να φτιάξουν την ζωή τους και να ζήσουν από αυτό. Έχουμε καταπληκτικούς μουσικούς, απίστευτους μουσικούς, από τους καλύτερους στην Ευρώπη και να μην σου πω και στον «κόσμο» γενικότερα, αλλά λόγω του ότι ο επαγγελματισμός και το επίπεδο του κράτους και ο σεβασμός που έχει προς τον καλλιτέχνη είναι ελάχιστα, δημιουργεί προβλήματα στους μουσικούς και αναγκάζονται να φύγουν έξω για να μπορέσουνε να κάνουνε αυτό που έχουν ονειρευτεί. Θέλει και τύχη πολύ άσχετα από γνώσεις, οι γνώσεις πάντα βελτιώνουνε γιατί ανεβάζουν το επίπεδο σε αυτό που κάνεις. Πολλοί άνθρωποι παίρνουν απλώς ένα όργανο και ακούς και παίζουν χωρίς αυτό να είναι λάθος, μπορεί πράγματι κάποιος να είναι πολύ καλός μουσικός , το πρόβλημα είναι ότι δεν παίρνουνε τόσο σοβαρά τους υπόλοιπους καλλιτέχνες που έχουν σπουδάσει και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να πέφτει το επίπεδο για όλους με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Και αυτή η κοινή αντιμετώπιση όλων των καλλιτεχνών ανεξάρτητα από το αν έχουν πτυχία ή όχι «μεταφέρεται» και στα μαγαζιά που αναζητούν δουλειά και πολλές φορές παρουσιάζεται το φαινόμενο οι μουσικοί να παίζουν σε κάποια μαγαζιά χωρίς να πληρώνονται. Και παράλληλα να υπάρχουν 2 με 3 μαγαζιά που να παίζουν κάποια είδη μουσικής τα οποία ουσιαστικά δεν μπορούν να «βγουν έξω» ή να κάνουν κάτι σημαντικό παρά μόνο εδώ στην Ελλάδα και αυτά τα μαγαζιά «ζουν» όλους τους μουσικούς ανεξαιρέτως μόνο και μόνο γιατί εκεί πηγαίνουν και παίζουν επαγγελματίες μουσικοί. Πρόκειται για τα μαγαζιά με την λεγόμενη «λαική» μουσική να τα αποκαλέσω «σκυλάδικα», «music hall», νυχτερινά κέντρα διασκέδασης. Ένας άνθρωπος που ασχολείται με την μουσική αναγκάζεται να στραφεί εκεί παρά την θέλησή του για το μόνο λόγο ότι είναι κάτι σίγουρο και σταθερό.
9.Διδάσκεις μουσική; Αντιμετωπίζεις θετικά ή όχι τα τηλεοπτικά μουσικά σχολεία τύπου Fame Story και τα talent show όπως το «TheVoice»; Η εκπομπή-παιχνίδι «Your face sounds familiar» που γίνεται αμιγώς για φιλανθρωπικούς λόγους αποτελεί πρόκληση ή και συγχρόνως παγίδα για έναν καλλιτέχνη όσον αφορά το διαγωνιστικό μέρος της που απαιτεί να «τσαλακώνει» την εικόνα του μέσα από τις μιμήσεις διάσημων-τραγουδιστών ;
Σ.Δ.- Διδάσκω στο κοινωνικό ωδείο και κάνω και κάποια ιδιαίτερα σε διάφορα άτομα. Τα περισσότερα παιδιά πηγαίνουν στην αρχή σαν χόμπι, να αποκτήσουν κάποιες γνώσεις, να φτιάξουνε τα ακούσματά τους, να «αποκτήσουν» κάποιο είδος πολιτισμού. Από εκεί και πέρα βλέπουν στην πορεία όσοι ασχοληθούν αν τους αρέσει πραγματικά ή όχι και να προχωρήσουν. Η εμπειρία μου από εκεί είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν πραγματικά να μάθουν μουσική απλώς δεν έχουν τα απαραίτητα χρήματα για να το κάνουν. Γίνεται καλή δουλειά από εμάς και συνεργαζόμαστε με το Εθνικό ωδείο και βγαίνουν κάποιες υποτροφίες προς τα εκεί. Οι καθηγητές είναι αξιέπαινοι σε όλες τις βαθμίδες, το θέμα είναι ότι είναι πολύ λίγα τα ωδεία που κάνουν όντως δουλειά. Ακούγομαι λίγο αρνητικός με το όλο θέμα και με τους μουσικούς και μπορεί σε κάποιους να μην γίνω αρεστός . Όμως αυτά τα πράγματα γίνονται, δεν είναι κάτι που λέω που να μην ισχύει. Είναι η πικρή αλήθεια στην όλη υπόθεση. Το θέμα είναι τι κάνουμε όλοι εμείς για να βελτιώσουμε την κατάσταση και να μπορέσει αυτό το πράγμα να βγει κάπου έτσι ώστε και στις σπουδές και στην παιδεία που έχουμε αλλά και στην μουσική που βγάζουμε στα μαγαζιά να υπάρχει κάποιο επίπεδο. Δικαιολογώ τον κόσμο γιατί λόγω της οικονομικής κρίσης δεν έχει χρήματα και υπάρχουν μαγαζιά που είναι άδεια, λογικό είναι. Μπορεί όμως να είναι άδεια γιατί πολύ απλά το υλικό και οι καλλιτέχνες που παίζουν σε αυτά και ο ίδιος ο μαγαζάτορας να μην σέβονται τον κόσμο. Άρα το κοινό προτιμά να δώσει τα λεφτά του κάπου που θα περάσει καλά, είναι δεδομένο.
« Η διδασκαλία πάντα μου άρεσε, έκανα πολλά ιδιαίτερα παλιά, ασχολιόμουνα κατά διαστήματα με αυτό το θέμα».
Σε αυτά τα παιχνίδια έχω παρατηρήσει ότι στα άτομα που πάνε υπάρχει βελτίωση και σε μεγάλο βαθμό. Οι άνθρωποι που τους διδάσκουν δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό .Δεν παύει να είναι show που όμως έχουν φτιαχτεί για καλό σκοπό, που μπορεί τουλάχιστον να δώσουν κάποιες ευκαιρίες στους συμμετέχοντες.
«Είμαι υπέρ αυτών των εκπομπών αλλά όχι προς την εκμετάλλευση των παιδιών, γιατί υπάρχουν και πολλά show από αυτά που βγαίνουνε μπροστά οι κριτικές επιτροπές και τα παιδιά μετά στην πορεία ξεχνιούνται παρόλο που μέσα στο παιχνίδι προβάλλονται, αυτό είναι το λάθος θεωρώ της όλης υπόθεσης, εκεί είναι το σφάλμα τους, διαφορετικά πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά show. Και τα αντίστοιχα στο εξωτερικό έχουν βγάλει καταπληκτικούς καλλιτέχνες, καταπληκτικές φωνές που δύσκολα τις βρίσκεις και δίνουν παράλληλα την ευκαιρία σε ανθρώπους που ήταν άγνωστοι που είναι πολύ σημαντικό».
Η εκπομπή-παιχνίδι «Your face sounds familiar» είναι για να προβάλλουνε γνωστούς καλλιτέχνες με τον ένα τρόπο ή τον άλλο ή παρουσιαστές. Αυτό είναι επιλογή του καθενός ποιος θέλει να πάει να μπλέξει με το συγκεκριμένο παιχνίδι-show. Πηγαίνουν απλά για να δοκιμάσουν τον εαυτό τους αν μπορούνε να κάνουνε και άλλα πράγματα. Τώρα από εκεί και πέρα είναι σύμφωνα με τις ικανότητες του καθενός και αν θεωρεί ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε κάτι τελείως διαφορετικό, ο καθένας με τον τρόπο του.
10.Μια διεθνούς φήμης μουσική ακαδημία του εξωτερικού ανοίγει παράρτημά της στην Αθήνα και ζητάει συνεργάτες καθηγητές και από την Ελλάδα για να στελεχώσει το εκπαιδευτικό δυναμικό της. Ποιο είναι το «ανταγωνιστικό σου πλεονέκτημα» και πως θα παρουσίαζες τον εαυτό σου στο interview που θα λάμβανε χώρα;
Σ.Δ.-Συνήθως στα περισσότερα ωδεία και στις μεγάλες ακαδημίες και σχολές εκείνο που μετράει πρωταρχικά είναι οι κοινοί γνωστοί, απλά πράγματα ξεκάθαρα. Από εκεί και πέρα οι γνώσεις που διαθέτεις και τι έχεις κάνει με την μουσική γενικότερα σε θέματα όχι τόσο διδασκαλίας αλλά καριέρας μουσικής σε ότι αφορά το παίξιμο και όλα τα σχετικά. Μια τέτοια μουσική ακαδημία δεν θα πάρει έναν μουσικό που δεν τον ξέρει, που δεν έχει πάρει πληροφορίες για αυτόν, αλλά κάποιον που εμπιστεύεται χρόνια, που ξέρει ότι είναι καθηγητής χρόνια, που είχε μαθητές, που έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με ωδεία και σχολές στην Ελλάδα.
11.To Alchemy web radio πότε και πως «μπήκε» στην ζωή σου;
Σ.Δ.- Από σπόντα στην κυριολεξία, δηλαδή εντελώς. Έτυχε όταν είχα βγάλει την σελίδα με το σχήμα μου τα videos και όλα τα σχετικά, να με πετύχει μέσω fb ένας κολλητός μου από το λύκειο ο Παναγιώτης Μιχάλας και όταν συναντηθήκαμε του είπα ότι ασχολούμαι με μουσική και μου ανέφερε ότι ο ξάδερφός του είναι σε ένα web radio και αναζητούσε άτομα να κάνουν εκπομπή. Ήρθα σε τηλεφωνική επαφή με τον Νίκο και έτσι ξεκίνησε το χειμώνα του 2014 η εκπομπή, επειδή όμως εγώ δεν είχα ασχοληθεί ξανά με ραδιόφωνο ανέλαβε κατά βάση δηλαδή το μεγαλύτερο βάρος ο Θοδωρής που είχε εμπειρία παλιότερα με αυτόν τον χώρο και εγώ να βοηθάω για να αποκτήσω σταδιακά μια εμπειρία . Δύο φορές το μήνα έκανε εκπομπή ο Θοδωρής με μικρόφωνο και τις άλλες δύο εγώ κάνοντας dj set χωρίς μικρόφωνο ,χωρίς τίποτα, μόνο με μουσική. Το concept της εκπομπής μας ήταν έτσι. Εγώ απλά έβαζα μουσική για να μπω στο κλίμα. Λόγω όμως επαγγελματικών υποχρεώσεων του Θοδωρή ανέλαβα να κάνω κανονικά πλέον εγώ τις εκπομπές. Στην αρχή η εκπομπή ασχολιόταν με την εναλλακτική σκηνή στην Ελλάδα, μουσικές από εναλλακτικές σκηνές αποκλειστικά, δηλαδή εναλλακτικό ροκ και εναλλακτική ηλεκτρονική μουσική. Επειδή όμως είμαι λίγο περίεργος στα μουσικά ακούσματά μου αποφάσισα να αλλάξω το concept της εκπομπής και να το εμπλουτίσω με μουσικά αφιερώματα σε ένα είδος, οποιοδήποτε είδος κάθε εβδομάδα και έτυχε μέχρι στιγμής να έχω παίξει σχεδόν τα πάντα, από την πιο «τρελή»ροκ μουσική που υπάρχει μέχρι soul, disco….
« Προτιμώ στην εκπομπή μου στο Alchemy web radio να μιλάω μέσω της μουσικής που βάζω γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου ραδιοφωνικό παραγωγό, άσχετα αν μπορεί να έχω κάποια εμπειρία. Προτιμώ να βλέπω τον εαυτό μου σαν έναν άνθρωπο απλά μουσικόφιλο που μου αρέσουνε διάφορα είδη και προσπαθώ απλώς να δείξω τα ακούσματά μου στους υπόλοιπους. Παίρνω λίγο πιο ερασιτεχνικά το όλο ζήτημα. Σαν εμπειρία έχει πολύ ενδιαφέρον, μου αρέσει γιατί με αναγκάζει να ψάχνω πολλά διαφορετικά είδη μουσικής και να ακούω πάρα πολλά πράγματα και ανοίγουνε οι ορίζοντές μου λίγο, είναι καλό».
12. O Σπύρος πως επιλέγει να περάσει τον ελεύθερο χρόνο του;
Σ.Δ.-Είμαι fan του κινηματογράφου κάνω συλλογή από ταινίες γενικά είμαι τρελός με το θέμα. Μου αρέσει καμία φορά να πηγαίνω και στο Μέγαρο μουσικής, έχω μια τρέλα και με αυτό. Πάω και σινεμά αλλά θέατρο όχι τόσο, το σέβομαι όμως .Περπατάω, κάνω γυμναστική ,πάω σε κάποιο live ή συναυλία με άλλα λόγια απλά πράγματα .
13. Αγαπημένοι σου προορισμοί για ξεκούραση…… Περιέγραψε μου το «σκηνικό» των ιδανικών διακοπών για σένα..
Τώρα που πήγα Θεσσαλονίκη λόγω του φεστιβάλ την λάτρεψα. Θεωρώ ότι είναι ιδανική πόλη για να ζήσει κανείς στο λέω και το εννοώ. Από εκεί και πέρα οποιοδήποτε νησάκι που έχει η Ελλάδα το θεωρώ ιδανικό προορισμό για διακοπές , το καθένα είναι μοναδικό, έχει τα δικά του στοιχεία .
«Μου αρέσει λίγο απ’ όλα δηλαδή και λίγο κοσμοπολίτης και λίγο στην παραλία έχω μια τάση για λίγο απ’ όλα, όχι το στυλ των διακοπών ‘’απομόνωση’’ σε καμία περίπτωση γιατί θα μου την ‘’βαρέσει’’».
14. Το απόλυτο και άπιαστο όνειρό σου….
Σ.Δ.-Με ενδιαφέρει πάντα να ασχολούμαι με την μουσική το πρώτο και κύριο. Άπιαστο όνειρό μου να φύγω και να κάνω καριέρα στο εξωτερικό με απλά λόγια.
15. Θέλω να κλείσω αυτή την συνέντευξη με το «Silent sea» το καινούργιο σας κομμάτι …..
Σ.Δ.-Είναι η μεγάλη έκπληξη της όλης υπόθεσης και ο λόγος είναι ότι σκεφτόμαστε το στυλ μας να το πάμε προς τα εκεί δηλαδή να κινηθούμε προς τέτοιες μουσικές φόρμες πιο μελωδικές στην πορεία, ίσως και πιο χορευτικές …
« Είναι τάση μουσική που έχουμε να παίξουμε πιο μελωδικά και εκφράστηκε με το νέο μας τραγούδι το ‘’Silent Sea’’ . Φαίνεται ότι ο κόσμος το δέχεται και αρχίζει και του αρέσει όλο αυτό το σκηνικό και μας αρέσει και εμάς . Θεωρώ ότι η μπάντα μας οι Planet 314 λόγω του ότι παίζει synth pop θα της ‘’πήγαινε’’ ένα τέτοιο στυλ στην πορεία. Στο μέλλον θα εμπλουτιστεί σιγά σιγά και με πιο dance στοιχεία , dance ύφος για να αποκτήσουμε σταδιακά μια δική μας μουσική ταυτότητα».
Η λογική με την οποία λειτούργησα είναι η εξής : αποφάσισα το κάθε τραγούδι να το γράψω σε διαφορετικό ύφος και ο λόγος που το έκανα αυτό ήταν για να δω το πώς θα λειτουργήσεις ο κόσμος με τα τραγούδια και τι θα αρέσει πιο πολύ για να μπορέσει το σχήμα μας να ακολουθήσει μια πορεία ουσιαστικά συγκεκριμένη, δηλαδή να δω μια τάση και να δοκιμάσω λίγο τι γίνεται. Πρόκειται για πειραματισμό δικό μου με τον κόσμο, τι αρέσει και τι αποδοχή έχει κάθε κομμάτι στα live .
Υ.Γ. Οι Planet 314 έχουν ήδη θέσει γερές βάσεις στο σχετικά πρόσφατο ξεκίνημά τους και η κατάκτηση της «δικής» τους κορυφής στην μουσική σκηνή «φαντάζει» πλέον μονόδρομος γιατί απλά «ήρθαν και θα μείνουν»……
Μαϊρα
