,

Βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της παράστασης «Ο Ιατροδικαστής» ή «Στη μνήμη της Έλλης Λαδά»

Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη

Κυριακή βράδυ και ο δρόμος μας έβγαλε στα στενά των Πετραλώνων για να παρακαλουθήσουμε την πρεμιέρα ακόμη μιας παράστασης που φιλοξενείται φέτος στο θέατρο Αλκμήνη. Ο λόγος για το νέο έργο του Κώστα Λεϊμονή, «Ο Ιατροδικαστής» ή «Στη μνήμη της Έλλης Λαδά» που ανεβαίνει κάθε Σάββατο και Κυριακή στο συγκεκριμένο χώρο σε σκηνοθεσία του Παντελή Παπαδόπουλου.

Το νέο έργο του βραβευμένου συγγραφέα βασίζεται σε μια ιδέα της Πολυτίμης Μαχαίρα που επιμελείται τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης. Η υπόθεση αναφέρεται σε έναν Ιατροδικαστή, ο οποίος αναλαμβάνοντας μία ιδιαιτέρως σοβαρή υπόθεση, βρίσκεται αντιμέτωπος με υψηλόβαθμους φορείς της διαφθοράς. Καθένας από αυτούς, λόγω δικών του ανομολόγητων συμφερόντων, ασκεί πίεση, προσπαθώντας να αλλοιώσει την γνωμάτευση. Οι πυλώνες δομής της δυτικής κοινωνίας και η θυσία κάθε αξιακού συστήματος κινδυνεύουν να θυσιαστούν στον βωμό συμφερόντων. Πόσο σθεναρή θα είναι η αντίσταση του Ιατροδικαστή;

Στο νέο του κείμενο, ο Κώστας Λεϊμονής θέτει στο στόχαστρο και σχολιάζει άλλοτε με καυστικό χιούμορ και άλλοτε με έντονους φιλοσοφικούς στοχασμούς τη διαφθορά της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας θέλοντας να τονίσει την παρουσία αδιάβλητων ανθρώπων ακόμα και σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς. Τα μηνύματα που θέλει να περάσει ο συγγραφέας είναι αισιόδοξα και ελπιδοφόρα ενισχύοντας με τον τρόπο του την ανάγκη της ύπαρξης των ηθικών αξιών στη ζωή μας. Ωστόσο, αν και η προσπάθειά του έχει συνολικά θετικό πρόσημο, η πληθώρα των πληροφοριών και των ζητημάτων που έθεσε μέσα στα 90 λεπτά της συνολικής παράστασης, αποπροσανατόλιζε τον θεατή που χανόταν στις όμορφες φράσεις και τα κλισέ.

Στο ρόλο του Ιατροδικαστή απολαύσαμε το Χάρη Σώζο σε μια μεστή ερμηνεία γεμάτη συναισθηματικές διακυμάνσεις. Ο ηθοποιός στήριξε το αδιάβλητο του χαρακτήρα του ρόλου του κατορθώνοντας να μας πείσει για τις ηθικές του αξίες και την υπεράσπιση του καλού. Σε αυτό βοήθησε με βεβαιότητα και ο Χρήστος Ευθυμίου που βρέθηκε μαζί του επί σκηνής ερμηνεύοντας με μαεστρία πέντε διαφορετικούς ρόλους ανθρώπων διεφθαρμένων από την εξουσία, το χρήμα και τα προσωπικά συμφέροντα. Οι δυο ηθοποιοί βρίσκονταν σε μια διαρκή σύγκρουση, μια μάχη μεταξύ του καλού και του κακού που κρίνονταν στις λεπτομέρειες. Οι έξυπνες ατάκες τους εναλλάσσονταν σαν μια καλή παρτίδα πινγκ πονγκ κάνοντας τις ερμηνείες τους απολαυστικές στα μάτια του θεατή.

Το συνολικό στήσιμο της παράστασης από τον Παντελή Παπαδόπουλο δεν μας κέρδισε. Αν και ο σκηνοθέτης χρησιμοποίησε κάποια έξυπνα τεχνάσματα, η παράσταση ήταν γενικά στατική και θύμιζε λογοτεχνική αφήγηση βιβλίου, κάτι που εν μέρει δικαιολογείται από το συγγραφέα αλλά σίγουρα χρειαζόταν μια διαφορετική μεταχείριση προτού ανέβει στη σκηνή. Παρόλα αυτά, τα σημεία που συνυπήρχαν και οι δύο ηθοποιοί στο σανίδι μας χάρισαν αρκετές δυνατές στιγμές.

Αναμφισβήτητα, στα συν της παράστασης ανήκει το λειτουργικό σκηνικό που επιμελήθηκε η Πολυτίμη Μαχαίρα αλλά και η εξαιρετική πρωτότυπη μουσική του Ραφαήλ Πυλαρινού. Πραγματικά μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις!

Να αναφέρουμε πως την πρεμιέρα της παράστασης τίμησε με την παρουσία του πλήθος κόσμου, ανάμεσά τους και εκπρόσωποι του καλλιτεχνικού χώρου όπως η Εβελίνα Παπούλια, η Νατάσσα Ράγιου και η Πόπη Τσαπανίδου, η οποία μάλιστα και συμμετέχει μέσω video στην εν λόγω παράσταση.

Ιδιαίτερος ο «Ιατροδικαστής» του Κώστα Λεϊμονή στο θέατρο Αλκμήνη. Είναι ένα έργο ικανό να προβληματίσει το θεατή για όσα συμβαίνουν γύρω του και αρνείται να κοιτάξει κατάματα. Αξίζει να δώσετε μια ευκαιρία στην παράσταση αυτή αναζητώντας τα μηνύματα του συγγραφέα και γιατί όχι.. ένα καλύτερο αύριο!

Καλή σας θέαση!