,

Είδαμε την παράσταση «Dream Story»

Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη

Συνεχίζοντας τις θεατρικές μας εξορμήσεις, ο δρόμος μας έβγαλε το βράδυ της Δευτέρας στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στο Πόλη Θέατρο για να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Dream story». Είχαμε ακούσει τόσα πολλά για την θεατρική μεταφορά της περίφημης νουβέλας του Σνίτσλερ που ενέπνευσε το κύκνειο άσμα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ κι όταν μάθαμε μάλιστα πως στη σκηνοθεσία θα βάλει το μαγικό του χέρι ο Γιάννης Βούρος, οι προσδοκίες μας μεγάλωσαν ακόμη περισσότερο. Αναμφισβήτητα, το αποτέλεσμα δεν μας άφησε ασυγκίνητους.

Η νουβέλα (Traumnovelle) γράφτηκε από τον Σνίτσλερ το 1926 και θεωρείται δικαίως ένα από τα μεγάλα αριστουργήματα της λογοτεχνίας του ερωτισμού αλλά και του φανταστικού. Η ιστορία διαδραματίζεται μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο και μας ταξιδεύει στη Βιέννη, σε μια μαγική βραδιά καρναβαλιού όπου όλα επιτρέπονται και το συνειδητό μπλέκεται με το ασυνείδητο. Ο γιατρός Φριντολίν (Γιάννης Βούρος) καλείται μέσα στα μεσάνυχτα να παραστεί στις τελευταίες στιγμές ενός ετοιμοθάνατου. Τα βήματά του τον οδηγούν σε μια οργιώδη δεξίωση μιας μυστικής κοινότητας. Μυστικά συνθήματα, μασκοφορεμένες γυναίκες, μεθυστικές μελωδίες αποπλάνησης. Όλα συγκλίνουν προς το μυστήριο και την κατάργηση κάθε αίσθησης πραγματικότητας.Την ίδια στιγμή, η σύζυγός του Αλμπερτίν (Πολυξένη Μυλωνά) ζει μέσα στο όνειρο τερατώδεις περιπέτειες που την κατασπαράζουν φέρνοντας την στα όρια του αισθησιασμού. Ανάμεσα στο σκοτεινό ασυνείδητο και την ερωτική παραβατικότητα της Αλμπερτίν και του Φριντολίν ο ιστός της πραγματικότητας κλυδωνίζεται, αφήνοντας να αναδυθεί μια αλήθεια τυφλωτική όσο και το δυνατό φως.

Τη μετάφραση του έργου υπογράφει ο καίριος Αντώνης Γαλέος που για ακόμη μια φορά έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Η θεματολογία του κειμένου χαρακτηρίζεται από μια αχαλίνωτη σεξουαλικότητα που αρκετές στιγμές φλερτάρει έντονα με τη διαστροφή αποκαλύπτοντας τις πιο κρυφές φαντασιώσεις των πρωταγωνιστών.

Στο σκηνοθετικό τιμόνι της παράστασης αλλά και στον πρωταγωνιστικό ρόλο του γιατρού Φριντολίν βρίσκεται ο Γιάννης Βούρος. Ο σκηνοθέτης σεβάστηκε απόλυτα το αγαπημένο τρίπτυχο του Σνίτσλερ «έρωτας – παιχνίδι – θάνατος» στήνοντας μια παράσταση επί σκηνής με έντονο ερωτισμό, μυστήριο και noir αποχρώσεις. Η παράσταση είχε ρυθμό, χαρακτήρα και τις δικές του προσωπικές πινελιές που δίνουν πάντα αυτό το κάτι παραπάνω τόσο σε ερμηνευτικό επίπεδο όσο και στη δημιουργία της απαραίτητης ατμόσφαιρας. Ωστόσο, παρατηρήσαμε πως το τέλος ήταν κάπως απότομο και αν και η διττή εκδοχή του ήταν ευφυής, μας άφησε πολλά αναπάντητα ερωτήματα.

Οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών ήταν άρτιες και ξεχωριστές. Ο Γιάννης Βούρος μας χάρισε ένα παθιασμένο, ατρόμητο και συγκινητικό Φριντολίν που μας έκανε αβίαστα συνοδοιπόρους του στις ονειρικές του περιπλανήσεις. Η Πολυξένη Μυλωνά δεν είχε να αναμετρηθεί μόνο με τον απαιτητικό ρόλο της αισθησιακής Αλμπερτίν που διψά για έρωτα και πειραματισμούς αλλά ερμήνευσε τρεις ακόμη γυναικείους χαρακτήρες του έργου μεταπηδώντας από τον ένα στον άλλον με εξαιρετική υποκριτική δεινότητα. Η παρουσία της επί σκηνής ήταν άκρως σαγηνευτική. Τέλος, απολαύσαμε τον Πέρη Μιχαηλίδη στο ρόλο του αφηγητή της ιστορίας καθώς και σε ακόμη δυο κομβικούς αντρικούς ρόλους σε μια προσπάθεια να υπογραμμιστούν τα ενοχικά σύνδρομα αλλά και τα συνειδησιακά αδιέξοδα των ηρώων. Η ερμηνεία του ήταν προσεγμένη, με μέτρο και χαρακτηριστική άνεση.

Έξυπνα και πλήρως λειτουργικά βρήκαμε τόσο τα σκηνικά όσο και τα κοστούμια που επιμελήθηκε για την παράσταση η Έρση Δρίνη ενώ μας άρεσε και η πρωτότυπη μουσική του Γιώργου Πούλιου, χάρη στην οποία δόθηκε ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στη μυστηριακή ατμόσφαιρα του έργου. Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκαν και οι στοχευμένοι φωτισμοί του Βασίλη Κλωτσοτήρα δημιουργώντας ένα μαγευτικό κόσμο στον οποίο δρούσαν οι πρωταγωνιστές μπροστά στα μάτια των θεατών.

Αν θέλετε να μεταφερθείτε στην πανέμορφη Βιέννη και να ανακαλύψετε τον αχαλίνωτο ερωτισμό των ηρώων του Σνίτσλερ, επισκεφτείτε το Πόλη Θέατρο για να παρακολουθήστε το διαμαντάκι του Αυστριακού συγγραφέα. Τα παιχνίδια του μυαλού είναι επικίνδυνα μα και τόσο σαγηνευτικά. Καιρός να τα ανακαλύψετε!

Καλή σας θέαση!