Η Κατερίνα Ζαχαριουδάκη μιλάει στο Radio Alchemy

Ποιος είναι ο ρόλος σου και ποια η σχέση του με τους άλλους χαρακτήρες του έργου;

Η Elisa Day αποτελεί έναν κλασικό τύπο γυναίκας. Άλλες φορές κορίτσι, άλλες πιο θηλυκό, βρίσκεται σε έναν δικό της κόσμο. Κυρίως, προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του συζύγου της, ο οποίος δεν της δίνει τη σημασία που θέλει η ίδια. Μαζί όμως με τον Vamp και τον Frankie , αποτελούν μια… ανήσυχη παρέα που άλλοτε διασκεδάζουν, σχολιάζουν, φλερτάρουν ή αναλύουν το νόημα της ζωής, όπως κάνουν οι φίλοι μεταξύ τους.

 

Τι αγαπάς περισσότερο στην παράσταση αυτή και τι σε γεμίζει;

Πραγματικά, οι «Ανήσυχες Σκιές» είναι μια παράσταση –  πρόκληση για έναν ηθοποιό, γιατί συνδυάζει  θέατρο, χορό και τραγούδι και όλα αυτά ζωντανά.  Όταν μου πρότεινε η χορογράφος – σκηνοθέτης Wendy Gibbins να λάβω μέρος στην παράσταση, χάρηκα πολύ. Αγαπώ πολύ αυτό το είδος, το μουσικοχορευτικό. Και αυτή η παράσταση , μέσα από τις απαιτήσεις που έχει, εκπαιδεύει και εξελίσσει ταυτόχρονα έναν καλλιτέχνη. Η εκφορά του ποιητικού λόγου που ακούγεται μέσα στην παράσταση, και ο τρόπος που πρέπει να ειπωθεί με γεμίζει ιδιαίτερα σαν ηθοποιό και μου γεννά παράλληλα και ένα αίσθημα ευθύνης απέναντι στο συγκεκριμένο κείμενο. Είναι ένα έργο που μου δίνει τη δυνατότητα να κάνω ένα βήμα πιο πέρα και να βελτιωθώ σε όλα αυτά που απαιτεί η σκηνή.

Παίζεις σε κάποια άλλη παράσταση αυτή την περίοδο;

Βρίσκομαι στη κεντρική σκηνή του Θεάτρου Εξαρχής, στην κωμωδία «Παντρολογήματα», του Νικολάι Γκόγκολ, ένα διαχρονικό και κλασικό έργο, σε σκηνοθεσία Ντίνου Σπυρόπουλου. Επίσης συμμετέχω και στην παιδική σκηνή της Ελένης Τσακάλου, στο ίδιο θέατρο, με τα κλασικά παραμύθια «Χιονάτη» – που παρουσιάζεται για 2η χρονιά – και «Κοκκινοσκουφίτσα», που αν και 4ος χρόνος, νιώθω πως κάθε παράσταση είναι μια νέα εμπειρία, λόγω της διαδραστικότητας του έργου.

 

Ποιο είναι το θέλω του ρόλου σου;

Να τραβήξει τα βλέμματα πάνω της, να νιώθει ζωντανή, αρεστή. Ό, τι σχεδόν επιθυμεί κάθε γυναίκα. Παρόλο που απογοητεύεται και δυσανασχετεί, προσπαθώντας να βρει λύσεις, δεν πτοείται. Εξακολουθεί να ζητάει την προσοχή όσων την περιβάλλουν και ταυτόχρονα να θέλει να ζει το κάθε λεπτό, με τον δικό της τρόπο.

 

Ποια είναι η πηγή ενέργειάς σου;

Το ίδιο το θέατρο και οι τέχνες. Λατρεύω τη δουλειά αυτή, με γεμίζει, μου δίνει δύναμη να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες της ζωής και γνώση για το μέλλον. Ο, τι περιστρέφεται γύρω από το θέατρο, είναι για μένα μια ξεχωριστή πηγή ενέργειας, που με κάνει να χαμογελώ κάθε μέρα και να χαίρομαι την κάθε στιγμή.