Η Γερακίνα Μπουρίκα στο νέο της βιβλίο που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ωκεανός με τον τίτλο «Όταν η αλήθεια ντύθηκε το ψέμα», αναμετράται με την ενδοοικογενειακή βία. Την κακοποίηση που «η κοινωνία ανέχεται χωρίς να καταδικάζει παρά μόνο κάνει πως δεν βλέπει», όπως οι σκέψεις ηρωίδας της μας βάζουν να αναρωτηθούμε πόσες πόρτες κρύβουν από πίσω τους μεγάλα μυστικά που μπορούν να οδηγήσουν και στον θάνατο.
Το βιβλίο δεν σε προϊδεάζει ότι θα ασχοληθεί με τις όποιες επιπτώσεις έχει ένα βίαιο περιβάλλον στην ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου και κατ’ επέκταση σε όλους όσους συνδέονται μαζί του. Η συγγραφέας έντεχνα τοποθετεί τον πρωταγωνιστή της σε δεύτερο ρόλο. Λειτουργεί εκεί προστατευμένος ενώ τα φώτα κλέβουν γυναίκες -κυριολεκτικά ηρωίδες- που δίνουν η καθεμία τους αγώνα να επιβιώσουν μέσα από τους συναισθηματικούς δεσμούς τους. Αλλά, όπως είπαμε ήδη, δεν είναι εκείνες οι πρωταγωνίστριες. Χάνουν σχεδόν την δυναμική τους καθώς ο κακός, δεύτερος ρόλος γίνεται συμπαθής στα μάτια, αλλά κυρίως, στην καρδιά μας. Γιατί η Γερακίνα Μπουρίκα πλάθει τον χαρακτήρα του να είναι πιο ευαίσθητος, ταλαιπωρημένος, με όλες τις δικαιολογίες να λειτουργούν υπέρ του.
Τρεις καρδιές θα ζητήσουν εκδίκηση, με τον πόνο να λειτουργεί σαν κινητήριος δύναμή τους. Θα πληγωθούν ακόμα και κατά τη διάρκεια της όλης διαδικασίας αλλά, σαν από μηχανής Θεός, η επόμενη γενιά θα διακόψει το πλάνο τους. Εκείνο που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούσε στον θάνατο.
Δυνατά θέματα όπως όλες οι μορφές κακοποίησης και η μοναξιά παρουσιάζονται με τον καλύτερο τρόπο, στις σελίδες που ρίχνουν μια γερή μπουνιά στο στομάχι καθώς ξεδιπλώνονται.
Οι χαρακτήρες διαμορφώνονται μέσα από τις δυσκολίες τις ζωής, που η γραφή της Μπουρίκα ξέρει να χειρίζεται με τον καλύτερο τρόπο και τα μηνύματά της περνούν ξεκάθαρα στον αναγνώστη. Το μεγάλο βάρος της μοναξιάς, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια που δεν βρίσκει νομική υποστήριξη, ο φόβος που λειτουργεί σαν άγκυρα στα πόδια των χαρακτήρων της και εκείνοι που με πολλές δόσεις κακίας αποδεικνύεται ότι έχουν χρυσή καρδιά και αξίζουν δεύτερες ευκαιρίες αλλά και τα σχέδια που κάνουν οι άνθρωποι και ο Θεός γελάει, όλα αναπτύσσονται με επίκεντρο εκείνες τις κατεστραμμένες ζωές, που θυσιάζονται στον αιματοβαμμένο βωμό της τιμής.
Η ιστορία, γραμμένη με λόγο που ρέει με άνεση, διαβάζεται εύκολα, επηρεάζει όμως απόλυτα με την δυναμική των θεμάτων τα οποία καυτηριάζει, στέλνοντας το ηχηρό μήνυμα της Γερακίνας Μπουρίκα στους αναγνώστες της.
Και θα σταθώ στο μήνυμα που στέλνει η συγγραφέας στο σημείωμά της στο τέλος του βιβλίου της:
«Για περιπτώσεις που αφορούν εμάς τους ίδιους ή κάποιο πρόσωπο στο περιβάλλον μας, πρέπει να γνωρίζουμε ότι μπορούμε να απευθυνθούμε στις ειδικές υπηρεσίες για κακοποιημένες γυναίκες.
Σε περίπτωση άμεσης ανάγκης επικοινωνούμε με το 100 ή με το τοπικό αστυνομικό τμήμα. Επίσης μπορούμε να καλέσουμε στην τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 και δηλώνοντας την κακοποίηση να ζητήσουμε προστασία.»
