Είδαμε την παράσταση «Υπηρέτης δύο Αφεντάδων»
Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Υπηρέτες, αφεντικά και ένα θέατρο μέσα στο θέατρο συναντάμε φέτος σε μια από τις κεντρικότερες θεατρικές σκηνές της Αθήνας. Ο λόγος για την πασίγνωστη κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι, «Υπηρέτης δύο Αφεντάδων» που εδώ και μερικές βδομάδες ανεβαίνει στο θέατρο Άλφα – Ιδέα κάθε Σάββατο και Κυριακή από την ομάδα Ιδέα.
Είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη θεατρική ομάδα ασχολείται με μια καθαρόαιμη κωμωδία και επέλεξε να το κάνει με το δικό της μοναδικό τρόπο. Αν έχετε στο μυαλό σας, ότι η συγκεκριμένη παράσταση είναι ακόμα ένα ανέβασμα του δημοφιλούς έργου, τότε μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε και φυσικά να επισκεφτείτε το θέατρο για να απολαύσετε τη δική τους εκδοχή.
Την σκηνοθεσία όπως και τη μουσική της παράστασης υπογράφει ο Κώστας Γάκης που επέλεξε μια εναλλακτική προσέγγιση του έργου κρατώντας τη βασική ραχοκοκαλιά της ιστορίας και διανθίζοντάς της με αρκετά στοιχεία Commedia dell’ arte ανανεώνοντας το περιεχόμενο του έργου και προσαρμόζοντάς το στα δεδομένα της σημερινής Ελληνικής πραγματικότητας.
Η ιστορία του έργου περιλαμβάνει αρκετούς υπηρέτες που κάνουν τα πάντα για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες της βασίλισσάς τους. Ανάμεσα σε αυτές είναι και το ανέβασμα της παράστασης «Υπηρέτης δύο Αφεντάδων». Η βασίλισσα μοιράζει τους ρόλους και ένα θέατρο μέσα στο θέατρο ξεκινάει.
Το ρόλο του υπηρέτη Τρουφαλδίνο αναλαμβάνει ένας περιπλανώμενος ξένος (Κωνσταντίνος Μπιμπής) που αναζητάει φαγητό και δέχεται να συμμετέχει στο έργο προκειμένου να ικανοποιήσει την πείνα του. Το πράγμα όμως περιπλέκεται όταν ο πονηρούλης Τρουφαλδίνο γίνεται υπηρέτης δύο αφεντάδων για να κερδίσει γρηγορότερα και περισσότερα χρήματα και φαγητό βάζοντας και τους δύο αφέντες του σε απίστευτες κωμικοτραγικές περιπέτειες.
Εντυπωσιαστήκαμε πραγματικά από τα στοιχεία της commedia dell’arte που επέλεξε να ενσωματώσει στην παράσταση η ομάδα Ιδέα. Το συγκεκριμένο είδος βασίζεται κυρίως στον αυτοσχεδιασμό και αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι ότι οι ηθοποιοί δημιουργούν μόνοι τους το κοστούμι, τη μάσκα, τις ιδιαιτερότητες της φωνής τους και τη στάση του σώματός τους, πλάθοντας έτσι τους χαρακτήρες τους. Μάλιστα, παρατηρήσαμε ότι η ομάδα ενσωμάτωσε στο έργο και κάποια λεκτικά αστεία (consetti) που εναλλάσονταν γρήγορα και είχαν ως επί το πλείστον καυστικό υπονοούμενο προσαρμόσμενο στο χιούμορ της εποχής μας.
Παρατηρήσαμε με χαρά ότι όλοι οι ηθοποιοί της παράστασης (Δρακόπουλος Γιάννης, Ευθυμίου Χρήστος, Κοψιδάς Γιώργος, Λιλικάκης Σταύρος, Μανιατάκου Λήδα, Μουστάκα Αθηνά, Μπιμπής Κων-νος, Παπουτσάκη Κατερίνα, Φιλιός Άκης) υπηρέτησαν με ευλάβεια το συγκεκριμένο είδος χωρίς ωστόσο να παρεκλείνουν από την βασική νοηματική ιδέα του έργου του Γκλοντόνι δίνοντας έτσι το καλύτερο τους εαυτό. Θα ήταν άδικο εκ μέρους μας να ξεχωρίσουμε κάποιον από όλους γιατί είναι ίσως από τις ελάχιστες φορές που οι ηθοποιοί λειτούργησαν πραγματικά σαν ομάδα και φάνηκαν ισάξιοι πάνω στη σκηνή.
Η σκηνοθεσία όπως και η μουσική του Κώστα Γάκη ήταν πρωτότυπη και ξεχωριστή. Μας άρεσε ιδιαίτερα το γεγονός ότι η πρώτη επαφή των θεατών με το έργο και τον πρωταγωνιστή του ξεκίνησε προτού αρχίσει η παράσταση με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σχέσεις και μια σχετική οικειότητα μεταξύ θιάσου και κοινού.
Συνολικά, η συγκεκριμένη παράσταση αποτελεί ένα εναλλακτικό ανέβασμα της πασίγνωστης κωμωδίας του Κάρλο Γκολντόνι που σίγουρα θα σας κάνει να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας. Αξίζει να δώσετε μια ευκαιρία στην προσπάθεια αυτού του ταλαντούχου θιάσου.
Καλή σας θέαση!
