Κριτική της παράστασης “La Cocinera” (Η μαγείρισσα)
Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Είχαμε ακούσει τα καλύτερα για την παράσταση “La Cocinera” (Η μαγείρισσα) που παρουσιάζεται φέτος σε πανελλήνια πρώτη στο θέατρο Αγγέλων Βήμα και δεν έμενε παρά να την παρακολουθήσουμε για να διαπιστώσουμε αν οι καλές φήμες επιβεβαιώνονται. Ένα βροχερό Σαββατόβραδο τέλικα τα καταφέραμε και ήρθε η στιγμή να σας μεταφέρουμε όσα είδαμε με τη δική μας ματιά.
Πρόκειται για ένα έργο – ύμνο στον πολιτισμό, την ιστορία και τη φιλοσοφία της Κούβας δια χειρός του Κουβανού συγγραφέα Εντουάρντο Ματσάντο που κατάφερε να προσεγγίσει με εξαιρετική σκηνοθετική ματιά ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος.
Το έργο αρχίζει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1959. Την βραδιά που ο Φιντέλ Κάστρο προελαύνει στην Αβάνα. Την ίδια εκείνη βραδιά, πολλοί υποστηρικτές του δικτάτορα Μπατίστα, μαζί και η εύπορη Άντρια με τον σύζυγο και το αγέννητο παιδί τους, ειδοποιημένοι από το καθεστώς που καταρρέει, εγκαταλείπουν άρον-άρον την Κούβα για να καταφύγουν στην ασφάλεια των απέναντι ακτών της Φλόριντα. Πριν φύγει, η Άντρια ορκίζει την πιστή μαγείρισσα της οικογένειας να μην εγκαταλείψει το αρχοντικό της, να διαφυλάξει άθικτη την περιουσία της οικογένειας και να μην επιτρέψει σε κανέναν να πατήσει το πόδι του εκεί μέχρι η Άντρια και η οικογένειά της να ξαναγυρίσουν. Η οικογένεια φεύγει και η cocinera μένει πιστή στον όρκο της για τα επόμενα σαράντα χρόνια! Με κάθε τίμημα και παρά τις τεράστιες φυσικές και συναισθηματικές απώλειες για την ίδια και για την οικογένειά της. Μόνο που, όταν, μετά από σαράντα χρόνια άνισου αγώνα της cocinera για να μείνει πιστή σε όσα ορκίστηκε, επιτέλους, η κόρη της Άντρια πράγματι εμφανίζεται στην πόρτα του αρχοντικού, τίποτα δεν γίνεται όπως κανείς θα περίμενε.
Το έργο – κεντημένο με τα χρώματα, τις μουσικές και τους χορούς της Κούβας- παράλληλα με την ιστορία της Cocinera, παρακολουθεί και την πολυκύμαντη ιστορία της Κούβας αυτά τα σαράντα χρόνια. Ο αγώνας της Cocinera αντικατοπτρίζει το πολιτισμικό χάσμα ανάμεσα σε ένα παρελθόν που αγωνίζεται να επιβιώσει και σε ένα σκληρό και αβέβαιο μέλλον. Και αυτά ιδωμένα μέσα από την αποφασιστικότητα, την αγωνιστικότητα, την αισιοδοξία και την ευγένεια του Κουβανικού λαού.
Στο ρόλο της cocinera πρωταγωνιστεί η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, η οποία μας έδειξε από τα πρώτα κιόλας λεπτά την αλήθεια και την αμεσότητα της ηρωίδας της, θυμίζοντάς μας πως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι τίμιοι, ρομαντικοί που δεν διστάζουν να μένουν πάνω από όλα πιστοί στα ιδανικά τους. Η ηθοποιός κέρδισε και αυτό το υποκριτικό στοίχημα αποδεικνύοντας περίτρανα πως έχει δουλέψει πολύ και δικαίως βρίσκεται σε μια από τις πιο δυνατές στιγμές της καριέρας της.
Εξαιρετικός και ο Μπάμπης Χατζηδάκης στο ρόλο του συζύγου της cocinera, το ρόλο με τις περισσότερες συναισθηματικές μεταπτώσεις αφού σε κάθε σκηνή καλείται να προσεγγίσει διαφορετικά το ρόλο του με φόντο τις αλλαγές στην πολιτική σκηνή της Κούβας.
Επίσης, ενδιαφέρουσες ήταν οι ερμηνείες τόσο της Δώρας Θωμοπούλου στο διπλό ρόλο Άντριας – κόρης, αφού η συγκεκριμένη ηθοποιός διαθέτει εκ φύσεως μια φινέτσα που σίγουρα την βοήθησε επί σκηνής να προσεγγίσει τους ρόλους της, όσο και του Μίλτου Σαμαρά που κατάφερε να μας συγκινήσει και να μας παρασύρει στο δράμα του με τον τελευταίο του μονόλογο. Συμπαθέστατη και η Μαρία Δερεμπέ στο ρόλο της κόρης της cocinera.
Όλα αυτά όμως δεν θα ήταν αρκετά για την επίτευξη μιας άρτιας παράστασης χωρίς τη μουσική επιμέλεια που μας ταξίδεψε στο κέντρο της Αβάνας από το πρώτο κιόλας λεπτό που πατήσαμε το πόδι μας στη θεατρική αίθουσα αλλά και χωρίς το πολύχρωμο κουκλίστικο σκηνικό της Όλγας Ντέντα και τα προσεγμένα ρούχα του Αλέξη Φούκου. Στα μεγάλα συν της παράστασης το video που επιμελήθηκε ο Νικήτας Χάσκας αλλά και οι όμορφες χορογραφίες της Αλεξάνδρας Σαλταούρα που παρεμβάλλονταν ανάμεσα στις αλλαγές της κάθε σκηνής.
Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους συντελεστές για το εξαιρετικό αποτέλεσμα και ειδικά στο σκηνοθέτη Λεωνίδα Παπαδόπουλου που κατάφερε να οργανώσει και να μας παρουσιάσει για πρώτη φορά αυτό το εξαιρετικό έργο αναβιώνοντας τη γέννηση μα και την πτώση της ιδεολογίας ενός ολόκληρου κράτους.
Αξίζει να αναφέρουμε πως την ημέρα που πήγαμε, είχε ανακοινωθεί ο θάνατος του Φιντέλ Κάστρο και η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαιτέρως συγκινησιακά φορτισμένη αφού ο Κουβανός ηγέτης είναι άμεσα συνδεδεμένος τόσο με την ιστορίας της Κούβας όσο και με την πλοκή του έργου.
Κι αν τα οικονομικά σας δεν επιτρέπουν ένα ταξίδι μέχρι την Αμερική και το πανέμορφο νησί της Κούβας, μια επίσκεψη στο θέατρο Αγγέλων Βήμα θα καταφέρει να σας ταξιδέψει μέχρι εκεί και να σας παρασύρει στους λατινογενείς ρυθμούς και το φλογερό ταμπεραμέντο των κατοίκων της.
Καλή θέαση σε όλους!
Πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε : ΕΔΩ
