Αφού πάλεψε γενναία με την αρρώστια του,
έφυγε από τη ζωή στις 24 Ιανουαρίου 2019 ο συγγραφέας Χρήστος Αγγελάκος, ένας άνθρωπος ταγμένος στη γραφή αλλά και την ανάγνωση. Στις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ άφησε παρακαταθήκη
δύο εξαιρετικά μυθιστορήματα:
Το δάσος των παιδιών, ένα βιβλίο για την ερωτική επιθυμία, προς το ίδιο και προς το άλλο φύλο, το οποίο απέσπασε το 2012 το βραβείο Athens Prize for Literature του περιοδικού
Δέκατα, και
Ψεύτικοι δίδυμοι, ένα βιβλίο που σηματοδοτεί το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην εφηβεία και τη συντριβή στο τείχος της ενηλικίωσης, όπου το ψέμα έχει μεγαλύτερη δύναμη από την αλήθεια.
Όπως είπε ο ίδιος στην τελευταία του συνέντευξη στην Εφημερίδα των Συντακτών και την Κυριακή Μπεϊόγλου: «Είμαι ευτυχισμένος όταν γράφω… Τα βιβλία μέσα σε μια κατάσταση εγκλωβισμού μπορούν να σπάσουν τοίχους, να διευρύνουν τη θέα, να σε βγάλουν σε ξέφωτα, να σου χαρίσουν την ιδέα της ελευθερίας».
Θυμόμαστε τα λόγια του όπως αποτυπώθηκαν πριν από λίγα χρόνια στο επετειακό ημερολόγιο των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Διαβάζουμε λοιπόν· αλλά γιατί; (2014):
«Διαβάζω: αποζητώ την περιπέτεια της ανάγνωσης. Ό,τι κατέχω μου γίνεται βάρος. Ό,τι διαθέτω δεν είναι αρκετό. Εγκαταλείπω το σώμα μου και καταφεύγω στο σώμα των κειμένων: σ’ αυτό που οι άραβες σοφοί αποκαλούσαν “το βέβαιο σώμα”. Αλλά πόσες αβεβαιότητες χωρούν στο σώμα αυτό;
Διαβάζω: με διαβάζω. Αφήνω τις λέξεις να με ορίσουν. Ταιριάζω την ανάσα μου με τη δική τους. Μπαίνω στον ρυθμό τους. Μπαίνω πιστεύοντας, έστω και για λίγο, πως αυτός είναι και ο ρυθμός του κόσμου. Μπαίνω, γνωρίζοντας πως ο ρυθμός του κόσμου δεν είναι ένας· ποτέ δεν ήταν.
Διαβάζω: περπατάω ανέμελα, παίζοντας με τα κλειδιά που θα ξεκλειδώσουν το κείμενο. Αφοσιώνομαι στην προσπάθεια να δώσω τις ερμηνείες μου. Γιατί το σώμα του κειμένου δεν μπορεί να μείνει ανερμήνευτο. Όπως και κανένα σώμα, εξάλλου. Στο κάτω κάτω της γραφής, όλα αναγνώσεις είναι. Ακόμα και η ίδια η ζωή».
Σε αποχαιρετούμε, Χρήστο.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΑΓΓΕΛΑΚΟ
Ο Χρήστος Αγγελάκος γεννήθηκε το 1962. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας (τμήμα Βυζαντινών-Νεοελληνικών σπουδών) και στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόνης (Paris IV), όπου εκπόνησε μεταπτυχιακή διατριβή με τίτλο «Το μυθιστόρημα του ποιητή. Δομή και αφήγηση στο Κιβώτιο του Άρη Αλεξάνδρου». Εξέδωσε 7 λογοτεχνικά βιβλία: τέσσερα μυθιστορήματα, μία ποιητική συλλογή, δύο θεατρικά, καθώς και τη μετάφραση των δοκιμίων του Ζαν Σταρομπίνσκι, Τρεις Μανίες. Το μυθιστόρημα Το δάσος των παιδιών κέρδισε το βραβείο Athens Prize for Literature, του περιοδικού Δέκατα (2012). Το θεατρικό του Οι δυο μας τώρα ανέβηκε την άνοιξη του 2014. Το δεύτερο θεατρικό Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας παρουσιάστηκε στα Θεατρικά Αναλόγια, στο Θέατρο Τέχνης της οδού Φρυνίχου. Συνεργάστηκε με λογοτεχνικά περιοδικά και δημοσίευσε διηγήματα σε περιοδικά, κυριακάτικες εφημερίδες και συλλογικές εκδόσεις. Εργάστηκε στο ραδιόφωνο (Δεύτερο και Τρίτο πρόγραμμα) και συνεργάστηκε στη συγγραφή σεναρίων με τους σκηνοθέτες Φρίντα Λιάππα και Κυριάκο Αγγελάκο. Kείμενα, βιβλιοπαρουσιάσεις και συνεντεύξεις του φιλοξενούνταν σε λογοτεχνικά σάιτ και μπλογκ. Το 2017 κυκλοφόρησε το τελευταίο του μυθιστόρημα με τίτλο Ψεύτικοι δίδυμοι.
