Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Το θέατρο Altera Pars επισκεφτήκαμε το βράδυ της Κυριακής για να παρακολουθήσουμε τη νέα σύμπραξη επί σκηνής της Ιωάννας Παππά και του Τάσου Ιορδανίδη. Ο λόγος φυσικά για την παράσταση «Φράνκι και Τζόνι», τη ρομαντική κομεντί του Τerrence Mc Nally που ανεβαίνει φέτος στο θέατρο του Κεραμεικού σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Γιώργου Σκεύα.
Το έργο του Terrence Mc Nally ανέβηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το 1987 με τον τίτλο “Frankie and Johnny in the Clair de Lune” ενώ προβλήθηκε και στη μεγάλη οθόνη το 1991 σε σκηνοθεσία Garry Marshall με πρωταγωνιστές τους Al Pacino και Michelle Pfeiffer. Πρόκειται για ένα συναισθηματικό έργο που θέτει επί τάπητος το θέμα των ανθρωπίνων σχέσεων. Ο Τζόνι είναι μάγειρας στο συνοικιακό εστιατόριο. Ψάχνει για ένα καινούριο ξεκίνημα παλεύοντας με τη μοναξιά του. Η Φράνκι είναι σερβιτόρα. Κλείστηκε στον εαυτό της και ζει χωρίς φίλους, μακριά από τα όνειρα της. Μια παθιασμένη νύχτα οι δυο τους ενώνονται. Όμως η Φράνκι θέλει να διαγράψει τη βραδιά γιατί φοβάται. Έχει πληγωθεί στο παρελθόν και είναι απογοητευμένη. Ο Τζόνι θεωρεί πως έχει βρει σε εκείνη την αδελφή ψυχή του. Θα καταφέρει να κάμψει τις αντιστάσεις της και να κερδίσει την καρδιά της;
Πίσω από τη μετάφραση, τη σκηνοθεσία, το σχεδιασμό του σκηνικού και των φωτισμών αλλά και την επιμέλεια των κοστουμιών της παράστασης βρίσκεται ο πολυπράγμων Γιώργος Σκεύας. Ο σκηνοθέτης έστησε στη σκηνή του Altera Pars το εσωτερικό ενός αμερικάνικου διαμερίσματος, εκμεταλλευόμενος με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλο το χώρο που είχε στη διάθεσή του εξελίσσοντας τη δράση των ηρώων του παντού. Αυτό αναμφισβήτητα έδωσε τη δυνατότητα στους πρωταγωνιστές του να απελευθερωθούν και να μπουν καλύτερα στο πετσί του ρόλου τους από την πρώτη στιγμή. Η σκηνοθεσία του ήταν χαλαρή δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στις συναισθηματικές διακυμάνσεις των ηρώων του, στήνοντας επί της ουσίας μια ιστορία που μας θυμίζει έντονα τις δυσκολίες και τα εμπόδια των ερωτικών σχέσεων που βιώνουμε στη ζωή μας σήμερα. Μπορεί η παράσταση του Γιώργου Σκεύα να μην είχε έντονες κορυφώσεις, φώτισε όμως περίτεχνα τη μοναξιά, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εποχής μας. Κι αυτό είναι κάτι που κάνει τη προσέγγισή του σε ένα τόσο χιλιοειπωμένο ζήτημα, διαχρονική.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους της Φράνκι και του Τζόνι απολαύσαμε την Ιωάννα Παππά και τον Τάσο Ιορδανίδη αντίστοιχα. Το θεατρικό ζευγάρι μετά την επιτυχημένη του συνεργασία στην παράσταση «Άμλετ», επέλεξε να συνεργαστεί εκ νέου στο θέατρο στο έργο του Terrence Mc Nally που ομολογουμένως πρόκειται για ένα διαφορετικό είδος. Οι ηθοποιοί ήταν εντελώς αταίριαστοι στη σκηνή κι αυτό ήταν και το μεγαλείο τους. Δεν υπήρχε κανένας κοινός κώδικας πέρα από την κρυφή ή φανερή επιθυμία των ηρώων να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Το γεγονός αυτό ήταν που έκανε τους χαρακτήρες τους να μοιάζουν ακόμα πιο ξεχωριστοί στα μάτια του θεατή που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να ταυτιστεί με την φοβισμένη Φράνκι ή τον παρορμητικό Τζόνι που πίστεψε αμέσως πως βρήκε σε εκείνη το άλλο του μισό. Η ερμηνεία της Ιωάννας Παππά ήταν ώριμη και μετρημένη με δουλεμένες εντάσεις που μας άρεσαν πολύ ενώ η απλότητα και η εύθραυστη σιγουριά στο παίξιμο του Τάσου Ιορδανίδη έκαναν τον ήρωά του αυθεντικό και συμπαθή στα μάτια μας.
Αξίζουν συγχαρητήρια στη Σήμη Τσιλαλή για τις εξαιρετικές μουσικές της επιλογές αλλά και στο Γιώργο Σκεύα που με τους στοχευμένους του φωτισμούς έστησαν την απαιτούμενη ρομαντική ατμόσφαιρα στην παράσταση και μας ταξίδεψαν γλυκά σε αγαπημένες μας αναμνήσεις.
Η παράσταση «Φράνκι και Τζόνι» είναι ένα έργο γεμάτο συναισθηματικές εναλλαγές που τολμά να καθρεφτίσει τις αλήθειες και τους φόβους κάθε ανθρώπου που επιχειρεί να βρει την αδελφή ψυχή του. Αξίζει να δώσετε μια ευκαιρία στην ενδιαφέρουσα προσέγγιση του σκηνοθέτη. Καλή σας θέαση!
