Τέσσερις νέοι τίτλοι κυκλοφόρησαν στις 29.5 από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο και περιμένουν να τους απολαύσετε.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Κατερίνα Ζαρόκωστα
Οι αδερφές Ραζή
Mυθιστόρημα
Ανάμεσα στις δυο όχθες που τις χωρίζει νερό αγεφύρωτο, οι αδερφές Ραζή, Μέλπω, Τέτα και Χαρίκλεια, ζουν στη μια μεριά και ονειρεύονται την άλλη. Ευτυχισμένες οι μέρες στην Πόλη, πριν απ’ την Καταστροφή, δύσκολα τα πρώτα χρόνια όταν πέρασαν στην αντικρινή όχθη κι απ’ τη μια στιγμή στην άλλη μετατράπηκαν σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας, πρόσφυγες.
Στην Ελλάδα καθεμιά ακολουθεί την πορεία της, χωρίς να πάψουν να είναι ενωμένες σαν γροθιά. Προσφυγιά, Κατοχή, Εμφύλιος, Χούντα. Γύρω τους άνθρωποι που η ιστορική στιγμή μετατρέπει σε ήρωες, θύματα, προδότες ή όλα εναλλάξ.
Όταν στη σκηνή εισβάλλει ορμητικά η Ινώ και συνδέεται ερωτικά με τον άντρα της Μέλπως Ραζή, οι ισορροπίες ανατρέπονται. Προσφυγάκι κι αυτή, αλλά φτωχαδάκι απ’ τα γεννοφάσκια, απλώνει το χέρι και δρέπει.
Η Κατερίνα Ζαρόκωστα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951, σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε έναν κύκλο σπουδών Κοινωνικής Ψυχολογίας στην École pratique des hautes études στο Παρίσι. Από το 1979 ως το 1993 συνεργάστηκε με την Κρατική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση σε εκπομπές πολιτιστικού περιεχομένου. Από το 1993 ως το 2000 ήταν υπεύθυνη βιβλιοπαρουσίασης στο περιοδικό Elle. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1983. Έκτοτε δημοσίευσε επτά βιβλία: συλλογές διηγημάτων, νουβέλες και ένα μυθιστόρημα. Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά και στα αγγλικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και διετέλεσε μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου στα έτη 2007, 2011 και 2012. Είναι Μέλος της Επιτροπής για το βραβείο μυθιστορήματος The Athens Prize for Literature.
ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Mετάφραση:
Αύγουστος Κορτώ
Mυθιστόρημα
ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ LA TIMES
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 2016 ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΙΜΕ
Όταν ο αρραβωνιαστικός της Μάργκαρετ νοσηλεύεται με κατάθλιψη, η νεαρή γυναίκα καλείται να κάνει μια επιλογή: ή να προχωρήσει με τα σχέδιά τους ή να απομακρυνθεί από τα ενδεχόμενα μελλοντικά προβλήματα. Αποφασίζει να τον παντρευτεί. Με αφετηρία αυτή την πράξη αγάπης και πίστης, ξετυλίγεται η αξέχαστη ιστορία τους. Στην καρδιά της βρίσκονται τα τρία τους παιδιά, και συγκεκριμένα, ο μεγαλύτερος γιος τους, ο Μάικλ, ένας έξοχος λάτρης της μουσικής, ο οποίος πάσχει από αγχώδη διαταραχή και μπορεί να επιβιώσει μόνο παρωδώντας την πραγματικότητα. Καθώς τα χρόνια περνούν, τα δύο μικρότερα αδέρφια, η Σίλια και ο Άλεκ, μαζί με τη μητέρα τους, θα αγωνιστούν για να βοηθήσουν τον Μάικλ, καθώς η κατάστασή του γίνεται ολοένα πιο προβληματική και ασταθής.
Ένα έξοχο αφήγημα, ένα σπάνιο μυθιστόρημα που ζωντανεύει με μοναδική ευαισθησία και διεισδυτικότητα τη διαδρομή μιας οικογένειας που έρχεται αντιμέτωπη με το απόλυτο ερώτημα: Ως πού θα φτάνατε για να σώσετε τους πιο αγαπημένους σας ανθρώπους;
ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Εξαιρετικός συνδυασμός ακρίβειας, ομορφιάς και τρυφερότητας… Αν θέλετε χαρακτήρες που θα τους αγαπήσετε∙ αν θέλετε μια αφήγηση που τοποθετεί την αγάπη στο επίκεντρο της ύπαρξης∙ αν θέλετε πρόζα που σφύζει από αγωνία και συμπόνια, τότε αυτό είναι το ιδανικό βιβλίο για σας.
NRP
Συγκινητικό και σαγηνευτικό… Μια επίδειξη μανιώδους ευφυΐας, αστείο μεν αλλά και επώδυνα θλιμμένο.
Financial Times
Ο Haslett είναι ένας από τους πλέον ταλαντούχους αμερικανούς συγγραφείς. Διαθέτει μια έκτη αίσθηση στη δημιουργία χαρακτήρων και ένα ρέον, απροσποίητο στιλ γραφής. Ίσως το πιο σπάνιο χάρισμά του όμως είναι η βαθιά κατανόηση των αόρατων δεσμών που συνδέουν τους ανθρώπους… Ο Haslett έχει αντίληψη της πραγματικότητας των άλλων, και η υπαινικτική δύναμη αυτού του μυθιστορήματος προέρχεται ακριβώς από την τοποθέτηση της ψυχικής ασθένειας ως οικογενειακής υπόθεσης.
Wall Street Journal
Σκοτεινό, με χιούμορ που σε κερδίζει, δηκτική τρυφερότητα και προτάσεις τόσο ευφυείς που διεγείρουν το πνεύμα. Μη γελιέστε όμως, η πιο γενναιόδωρη έκπληξη που σας επιφυλάσσει αυτό το μυθιστόρημα είναι η μεγάλη του καρδιά.
New York Times Book Review
Ευφυές και πολυφωνικό… Ο Haslett ανήκει στο σπάνιο είδος συγγραφέων που δημιουργούν τέχνη που παρηγορεί χωρίς να παύει να είναι τέχνη.
New York
Ο αμερικανός Adam Haslett (Άνταμ Χέισλετ, 1970) έχει γράψει τρία λογοτεχνικά βιβλία: τη συλλογή διηγημάτων You are not a stranger here (Δεν είστε ξένος εδώ), για την οποία ήταν υποψήφιος για το Pulitzer και το National Book Award∙ το μυθιστόρημα Union Atlantic, το οποίο τιμήθηκε με το Lambda Literary Award και ήταν υποψήφιο για το Βραβείο της Κοινοπολιτείας, και πιο πρόσφατα το μυθιστόρημα Κι αν εγώ χαθώ (2016). Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 18 γλώσσες και άρθρα και διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί μεταξύ άλλων στα έντυπα: Financial Times, Esquire, New York Magazine, New Yorker, Guardian, Der Spiegel, Nation, Atlantic Monthly. Ιστορίες του έχουν συμπεριληφθεί στην έκδοση Best American Short Stories (καλύτερα αμερικάνικα διηγήματα). Απόφοιτος του Κολεγίου Swarthmore, του Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής της Αϊόβα και της Νομικής Σχολής του Yale, εργάζεται ως επισκέπτης καθηγητής στο Εργαστήριο Δημιουργικής Γραφής της Αϊόβα και στο Πανεπιστήμιο Columbia. Ζει στη Νέα Υόρκη.
Για να διαβάσετε περισσότερα www.adamhaslett.net και www.metaixmio.gr
ΦΑΝΤΑΣΙΑ
Mετάφραση:
Γιάννης Ιωαννίδης
Τίτλος πρωτοτύπου: Calamity
Οι Επικοί ήρθαν στον κόσμο όταν ο Όλεθρος άρχισε να λάμπει στον ουρανό, κι από τη νύχτα εκείνη η μοίρα του Ντέιβιντ Τσάρλεστον σημαδεύτηκε από τη μοχθηρία τους. Ο Ατσαλόκαρδος σκότωσε τον πατέρα του. Η Πυρφόρος έκλεψε την καρδιά του. H Ρεγκάλια κατόρθωσε να μετατρέψει τον μεγαλύτερο σύμμαχό του σε ορκισμένο εχθρό.
Ο Ντέιβιντ γνώριζε το μυστικό του Προφ και το διαφύλαξε όταν ο αρχηγός των Τιμωρών αγωνίστηκε με νύχια και με δόντια για να διατηρήσει τον έλεγχο των απίστευτων ικανοτήτων του. Όμως η σύγκρουση του Προφ με τον Αφανιστή άλλαξε τις ισορροπίες κι ο άλλοτε υπέρμαχος της ανθρωπότητας υπέκυψε στο πεπρωμένο των Επικών και ξεκίνησε το σκοτεινό του ταξίδι σ’ έναν κόσμο μοχθηρίας και καταστροφής, απ’ όπου –όπως όλοι γνωρίζουν– δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής.
Αυτή τη φορά, όμως, όλοι κάνουν λάθος. Η Μέγκαν είναι το ζωντανό παράδειγμα πως οι Επικοί μπορούν να σωθούν, να ξαναβρούν την ανθρωπιά τους. Τίποτα δεν έχει χαθεί οριστικά. Αψηφώντας τις συνέπειες και τη φωνή της λογικής, ο Ντέιβιντ είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τον πιο ισχυρό Επικό στον κόσμο για να βοηθήσει τον Προφ, όσο κι αν ξέρει πως ο θάνατος καραδοκεί σε κάθε του βήμα…
Ο Brandon Sanderson είναι ο δημιουργός της τριλογίας Ομιχλογέννητοι, που σημείωσε διεθνώς τεράστια εκδοτική επιτυχία. Είναι επίσης ο συγγραφέας που επιλέχτηκε για να ολοκληρώσει τη σειρά Ο Τροχός του Χρόνου, του Robert Jordan. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι πέντε γλώσσες κι έχουν πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Ζει και εργάζεται στη Γιούτα των ΗΠΑ. Περισσότερες πληροφορίες για αυτόν και τα βιβλία του θα βρείτε στο:
brandonsanderson.com και www.metaixmio.gr
ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ
Ατσαλόκαρδος
Πυρφόρος
NON-FICTION
Mετάφραση:
Ανδρέας Παππάς
Τίτλος πρωτοτύπου: Byzantine Civilization
Το κλασικό έργο Βυζαντινός Πολιτισµός (1933) του Steven Runciman, ενός από τους σηµαντικότερους βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα, είναι ένα πλήρες αν και συνοπτικό πανόραµα της Βυζαντινής Ιστορίας, από την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα έως την άλωσή της από τους Οθωµανούς το 1453.
Επί αιώνες οι ιστορικοί της ∆ύσης αντιµετώπιζαν τον βυζαντινό πολιτισµό ως κατώτερο από τον αρχαίο ελληνικό και τον ρωµαϊκό, αλλά και από µεταγενέστερους πολιτισµούς της δυτικής Ευρώπης. Ο Steven Runciman ήταν από τους πρώτους που αµφισβήτησαν αυτή την άποψη, αναδεικνύοντας όχι µόνον τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αλλά και τα επιτεύγµατά της σε ποικίλα πεδία.
Στο βιβλίο αυτό, µε διεισδυτικότητα και µε κριτικό πνεύµα, ο συγγραφέας προσεγγίζει θέµατα όπως η κρατική δοµή και η διοίκηση στο Βυζάντιο, ο ρόλος της θρησκείας και της Εκκλησίας, ο στρατός και η διπλωµατία, η οικονοµική και κοινωνική ζωή, η εκπαίδευση, η λογοτεχνία και οι καλές τέχνες, οι σχέσεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας µε άλλους λαούς αλλά και µε το Ισλάµ και τη ∆ύση.
«Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να δώσει µια γενική εικόνα του πολιτισµού της Ρωµαϊκής Αυτοκρατορίας κατά την περίοδο που πρωτεύουσά της ήταν η Κωνσταντινούπολη. Με άλλα λόγια, του ανατολίζοντος εκείνου ελληνορωµαϊκού πολιτισµού που είναι πιο γνωστός ως βυζαντινός. Πρόκειται για µια εξαιρετικά παρατεταµένη περίοδο, περίπου έντεκα αιώνες, κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξαν πολλές αλλαγές και πολλοί µετασχηµατισµοί. Προσπάθησα, ωστόσο, να επικεντρωθώ στα στοιχεία εκείνα που χαρακτήρισαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία καθ’ όλη τη µακρά διάρκειά της».
Από τον πρόλογο του συγγραφέα
∆εν είναι περίεργο που οι περισσότεροι σοβαροί ιστορικοί πλέον αποφασίζουν να επικεντρωθούν σε σχετικά σύντοµες περιόδους και ίσως και σε περιορισµένες γεωγραφικές περιοχές. Είναι όµως σωστό αυτό για την ιστορία; Κάθε ιστορική περίοδος εξαρτάται απ’ αυτά που συνέβησαν πριν απ’ αυτήν και η σηµασία της εξαρτάται από τα γεγονότα που έπονται. Η ιστορία δεν είναι µια σειρά από λιµνούλες µε στάσιµα νερά. Είναι ποταµός που κυλά.
Steven Runciman
Ο βρετανός Sir Steven Runciman (1903-2000) υπήρξε ένας από τους επιφανέστερους ιστορικούς του 20ού αιώνα. Σπούδασε Ιστορία στο Τρίνιτι Κόλετζ του Κέµπριτζ, όπου και δίδαξε ως το 1938. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσµιου πολέµου υπηρέτησε ως ακόλουθος Τύπου της βρετανικής πρεσβείας στη Βουλγαρία. Το 1942, ύστερα από πρόταση της τουρκικής κυβέρνησης, διορίστηκε καθηγητής Βυζαντινής Τέχνης και Ιστορίας στο Πανεπιστήµιο της Κωνσταντινούπολης, όπου και δίδαξε για τρία χρόνια.
Η σχέση του µε την Ελλάδα και την Ορθοδοξία ήταν ιδιαίτερη. Επισκεπτόταν πολύ συχνά την Αθήνα, τη Μονεµβασιά και το Άγιο Όρος, ενώ από το 1945 ως το 1947 ήταν διευθυντής του Βρετανικού Συµβουλίου, περίοδο κατά την οποία συνεργάστηκε µε τον Πάτρικ Λη Φέρµορ και γνωρίστηκε µε τον Γιώργο Κατσίµπαλη και τον Γιώργο Σεφέρη. Αφήνοντας πίσω του πλούσιο έργο, ταύτισε το όνοµά του µε τη Bυζαντινή Iστορία. Έγινε κυρίως γνωστός για το µνηµειώδες έργο του Ιστορία των Σταυροφοριών, το οποίο άλλαξε ουσιαστικά την αντίληψη της ∆ύσης για τις Σταυροφορίες.
Για την προσφορά του χρίστηκε ιππότης από τη Βασίλισσα της Αγγλίας το 1958, ενώ µεταξύ άλλων διακρίσεων τιµήθηκε µε το βραβείο Ωνάση το 1997. Πολλά από τα έργα του έχουν µεταφραστεί και στα ελληνικά.
