Η συγγραφέας Αθηνά Μπούτιβα κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο της «Έμεινα εδώ ολομόναχη να κοιτάζω...» από τις Εκδόσεις Ωκεανός, συστήνοντάς μας μια ηρωίδα που χαράσσει την δική της πορεία, μέσα από σελίδες που έχουν ισχυρές δόσεις μυστηρίου αλλά και έρωτα.
Τα ερωτήματα που τίθενται στον αναγνώστη είναι πολλά και αυτά ακριβώς συζητάμε σήμερα με τη συγγραφέα, αναλύοντας τις επιλογές που έκανε η ίδια στη ζωή της αλλά και για το πόση εξουσία έχει τελικά ο συγγραφέας πάνω στους χαρακτήρες του.
Κυρία Μπούτιβα, η ηρωίδα σας μοιάζει παγιδευμένη. Μένει εκεί, για όλους εκτός από τον εαυτό της. Είναι θέμα χαρακτήρα ή επιλογών που καλούμαστε όλοι να κάνουμε στην ζωή μας;
Είναι καθαρά θέμα επιλογών. Η Λυδία μένει εκεί γιατί την δεδομένη στιγμή που έρχεται στη ζωή της η πρόταση γάμου από τον Νικηφόρο φαντάζει ως η ιδανική επιλογή για να μπορεί να είναι μόνη της … Μένω κάπου γιατί εγώ το επιλέγω. Δεν με αναγκάζει κανείς, τις αποφάσεις τις λαμβάνουμε μόνοι μας. Πάντα υπάρχει η διαφυγή αρκεί βέβαια να θες να φύγεις.
Επιλέγετε να προσθέσετε δόσεις μυστηρίου στο βιβλίο σας, μέσα από έξι γρίφους. Αυτό το ταίριασμα μυστηρίου και ερωτικής τυραννίας, έκανε πιο ενδιαφέρουσα τη συγγραφική διαδικασία και πιστεύετε ότι είναι ένας συνδυασμός που θα ιντριγκάρει το αναγνωστικό κοινό;
Την έκανε τόσο ενδιαφέρουσα που δεν μπορούσα να την αφήσω. Ήταν σαν να έγραφα μαζί με την Λυδία. Μάλιστα τους γρίφους τους έχω γράψει η ίδια. Αφιέρωσα πάρα πολλά για το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί ήθελα να δώσω κάτι άλλο στο αναγνωστικό κοινό. Σε όσους είχαν διαβάσει το πρώτο μου μυθιστόρημα και θα με επιλέξουν ξανά να δουν μια άλλη Αθηνά και σε όσους νέους μπουν στην διαδικασία να διαβάσουν για αρχή το οπισθόφυλλο να τους ιντριγκάρω και τελικά να είναι η Λυδία μου, η επιλογή τους. Τι κρύβουν οι γρίφοι, τι κρύβει η ζωή της, γιατί μένει σε αυτόν τον γάμο, γιατί συνέχιζε να μην ζει;
Το βιβλίο σας είναι σχεδόν 700 σελίδες. Ήταν κάτι το οποίο σας προβλημάτισε ή το επιδιώξατε κατά την διάρκεια συγγραφής του;
Δεν με προβλημάτισε γιατί και το προηγούμενο μυθιστόρημα μου κυμαίνονταν περίπου στον ίδιο αριθμό σελίδων. Ξεκίνησα να γράφω και να αφηγούμαι την ζωή της και δεν ήθελα να την αποχωριστώ. Το τέλος μου, μαζί της το έδωσα με πόνο καρδιάς!
Ποιός είναι ο αγαπημένος σας χαρακτήρας του βιβλίου σας; Τον χειριστήκατε με μεγαλύτερη ευκολία; «Ζει» μετά το τέλος του βιβλίου σας;
Η Λυδία μου!! Ο χαρακτήρας της είναι γραμμένος με όλη την αγάπη και τον σεβασμό που τρέφω προς όλους και όλες που έχουν αγαπήσει πολύ στην ζωή τους, προς όλους και όλες που… Το βιβλίο άλλωστε είναι αφιερωμένο σε εκείνους!! Η Λυδία εννοείτε πως «ζει» ακόμη και στην διαδικασία της επιλογής του εξωφύλλου ήταν παρούσα. Εκείνη με ώθησε να κάνω κάποιες μικρές αλλαγές… Έμεινα εδώ ολομόναχη να κοιτάζω…
Αγαπημένο σας απόφθεγμα, όπως γράφετε στο βιογραφικό σας είναι το «επιλογή και όχι τύχη καθορίζει το πεπρωμένο σου» του Αριστοτέλη. Εσείς, από επιλογή επιλέξατε να «μείνετε εδώ» και να ασχοληθείτε με την συγγραφή. Κάνετε δεύτερες σκέψεις κάποιες φορές;
Από επιλογή ασχολήθηκα με την συγγραφή και δεν το έχω μετανιώσει ούτε για ένα λεπτό. Εγκατέλειψα την εργασία μου, την ανοδική μου καριέρα γιατί επέλεξα να ζήσω ελεύθερη!! Υπήρχαν δυο δρόμοι, εγώ διάλεξα τον δύσκολο, ποτέ δεν σκέφτηκα να επιστρέψω αν και έχω δεχθεί προτάσεις και σήμερα που μιλάμε αισθάνομαι δικαιωμένη και αυτό το οφείλω κυρίως στην Εκδότρια μου, την κυρία Ελένη Κεκροπούλου!! Από επιλογή «Έμεινα εδώ» και όχι από τύχη…
Η μοίρα ισχυρών αλλά και αδύναμων χαρακτήρων είναι στα χέρια του συγγραφέα. Πως σας φαίνεται αυτή η εξουσία που έχετε κερδίσει;
Δεν θα σας πω ψέματα, μου αρέσει πολύ. Αλλά καμιά φορά αλλιώς τον έχεις σκιαγραφήσει κάποιον χαρακτήρα στην αρχή όταν ξεκινάς να γράφεις και αλλού στην πορεία να σε οδηγήσει, σε κατευθύνουν πολλές φορές και οι ίδιοι μόνοι τους. Την σχέση τώρα ανάμεσα στον συγγραφέα και τους ήρωες του θα την χαρακτήριζα ως άκρως γοητευτική.
Πως είναι το καθημερινό συγγραφικό σας πρόγραμμα και πόσο εύκολο είναι να επιλέξει κάποιος να ζει από τη συγγραφή;
Σε καθημερινή βάση δεν υπάρχει η συγγραφή. Κάποιες μέρες μπορεί να γράφω ακατάπαυστα και κάποιες άλλες πάλι μέρες καθόλου γιατί έχω την ανάγκη να αποφορτιστώ. Να ρίξω μια πιο προσεκτική ματιά σε όσα έχω γράψει, να δω αν μου αρέσουν, να κάνω αν χρειαστεί μερικές αλλαγές. Πλέον το μονοπάτι αυτό έχει μπει σε ένα πολύ όμορφο πρόγραμμα που δεν με κάνει να νιώθω άγχος και πίεση. Το να επιλέξε κάποιος αυτή την εποχή που διανύουμε να ζήσει από την συγγραφή είναι πάρα πολύ δύσκολο, τουλάχιστον στην αρχή αλλά με αγάπη γι’ αυτό που κάνεις και καλή δουλειά όλα έρχονται.
Είναι η οικονομική κρίση, φυλακή; Περιορίζει τις επιλογές του ανθρώπου; Χαράσσει πορείες και διαμορφώνει συμπεριφορές;
Τους ανθρώπους που πράγματι έχουν πληγεί εννοείτε πως τους περιορίζει τις επιλογές. Η οικονομική κρίση για εκείνους είναι ένας ασφυκτικός κλοιός που προσπαθούν να βρουν τρόπους για να δραπετεύσουν και θεωρώ πως τα βιβλία είναι μια διαφυγή. Μέσα στην κρίση μπορείς να δεις τους αληθινούς χαρακτήρες των ανθρώπων. Όταν οι ζωές όλων πηγαίνουν καλά δεν ασχολείσαι τόσο με τον διπλανό σου ενώ τώρα μπαίνεις σε μια άλλη διαδικασία διαμορφώνονται αλλιώς οι διαπροσωπικές σχέσεις.
Μπορεί ένας συγγραφέας να αλλάξει τον κόσμο μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του;
Μπορεί αλλά δυστυχώς μοναχά μόνο για λίγο. Για να αλλάξει ο κόσμος πρέπει να το θελήσει και να το επιδιώξει και ο ίδιος. Ένας συγγραφέας μπορεί να κρούσει κάποια καμπανάκια αλλά οι ζωές των ανθρώπων είναι έτσι διαμορφωμένες στην σημερινή κοινωνία που τα μηνύματα που περνάει ένα βιβλίο τα σκέφτεται ο αναγνώστης τις περισσότερες φορές μόνο κατά την διάρκεια του διαβάσματος. Συμφωνεί πάντοτε μαζί σου, ταξιδεύει, ξεχνιέται, φαντάζεται αλλά μέχρι εκεί. Μέτα μπαίνει ξανά στην μουντή καθημερινότητά του.
Υπάρχει μέλλον χωρίς βιβλία;
Φυσικά και όχι. Τα βιβλία είναι φυγή, καταφύγιο, ταξίδι, τροφή για σκέψη. Οι ιστορίες τους και οι ήρωες τους είναι ο κόσμος μας. Καλή η τεχνολογία, καλό το ίντερνετ αλλά δεν μπορούν να συγκριθούν με τον έρωτα του αναγνώστη με το βιβλίο που κρατά στα χέρια του!
Ευχαριστούμε τη συγγραφέα Αθηνά Μπούτιβα και τις Εκδόσεις Ωκεανός για την παραχώρηση της συνέντευξης.
-συνέντευξη
Λυδία Ψαραδέλλη