Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου της Ευδοκίας Σταυρίδου με τον τίτλο «Βαθιά Νερά» από τις εκδόσεις Ωκεανός συνομιλούμε μαζί της για τον έρωτα που δεν παύει ποτέ να δίνει ζωή, την πόλη των Ιωαννίνων που από μόνη της αποτελεί ένα ξεχωριστό μυστηριώδες περιβάλλον με ατμόσφαιρα που εμπνέει κάθε λογοτέχνη αλλά και για την αγάπη που θρέφει ο συγγραφέας για κάθε ένα του βιβλίο.
Κυρία Σταυρίδου, χαίρομαι ιδιαιτέρως που συνομιλούμε αυτή τη φορά για το δεύτερο βιβλίο σας που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ωκεανός με τον τίτλο «Βαθιά Νερά». Μιλήστε μας για την υπόθεση και τους ήρωές του.
Η χαρά είναι δική μου κυρία Ψαραδέλλη. Τα «Βαθιά νερά» είναι ένα ταξίδι στη δεκαετία του ’30 με φόντο τα πάντοτε μαγευτικά και μυστηριώδη Γιάννενα, την ιστορία και τον πολιτισμό τους. Ένα ταξίδι στις ψυχές των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν σε αυτή την ιστορία η οποία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος διεκδικώντας τον έρωτα; Πόσο μπορεί να μεταμορφωθεί, να καταστρέψει και να καταστραφεί; Δυο νεαρά παιδιά η Μαργαρίτα και ο Μιχάλης θα συναντηθούν για να γράψουν ένα δυνατό, ψυχολογικό θρίλερ που υπογράφουν με το αίμα της ψυχής και του σώματός τους, παρασύροντας στη δίνη τους και όποιους τους περιβάλλουν, ορίζοντας και τη δική τους μοίρα.
Γιατί επιλέξατε τα Γιάννενα της δεκαετίας του ’30 για να αφηγηθείτε μια ιστορία αγάπης; Ήταν πράγματι «μαγευτικά και μυστηριώδη» εκείνα τα χρόνια στην αγαπημένη πόλη των Ιωαννίνων;
Μου αρέσουν οι προκλήσεις. Δεν επιλέγω την ευκολία. Κάθε καινούργιο βιβλίο είναι για εμένα ένα ταξίδι ψυχής στον χρόνο, τον τόπο και στις ζωές των ηρώων μου… Τα Γιάννενα είναι η καρμική μου πόλη. Ο τόπος που μου μιλάει. Ήταν και θα είναι για πάντα «μαγευτικά και μυστηριώδη». Το ομιχλώδες τοπίο δημιουργεί εικόνες που αποτέλεσαν αφορμή πολλών πολλών μύθων. Αν αυτό δεν είναι μαγικό και μυστηριώδες τι είναι; Για εμένα δεν έχει να κάνει με την εποχή αλλά με την ενέργεια της πόλης η οποία δεν μεταβάλλεται από τις κοινωνικές συνθήκες.
Πόση έρευνα χρειάστηκε να κάνετε για να μεταφέρετε τους αναγνώστες σας σε αυτό το ταξίδι στον χρόνο και τον τόπο; Αποτελεί αυτό μια μεγάλη αγωνία για σας καθώς προετοιμάζετε κάθε βιβλίο σας;
Πολλή έρευνα και πάρα πολύ διάβασμα… Είναι όμως κάτι που αγαπώ πολύ και το κάνω με χαρά. Θα μπορούσα να πω πως νιώθω ευλογημένη που είχα την χαρά να κάνω αυτό το ταξίδι στον χωροχρόνο. Η αγωνία μεγάλη ώστε να μπορέσω να αναβιώσω γεγονότα τόσο μακρινά από εμένα και γι’ αυτό ειλικρινά συγκινούμαι κάθε φορά που οι αναγνώστες μου από τα Ιωάννινα μου λένε πόσο πολύ τους γύρισα πίσω στο χρόνο θυμίζοντάς τους αφηγήσεις των παππούδων τους. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό για έναν συγγραφέα από την αναγνώριση της αλήθειας του.
Πώς διαλέξατε τον τίτλο; Εύηχος, σύντομος και επηρεάζει απόλυτα την ψυχολογία όποιου τον ακούει ή διαβάζει. Ίσως προδικάζει κιόλας κάποιες καταστάσεις. Πιστεύετε ότι ένα ψυχολογικό θρίλερ οφείλει να ξεκινάει το έργο του από έναν άξιο τίτλο;
Η επιλογή του τίτλου έγινε από τον εκδοτικό οίκο. Εγώ είχα μια άλλη πρόταση αλλά εμπιστεύτηκα την εμπειρία τους στον χώρο που είναι πολύ μεγαλύτερη από τη δική μου και εισπράττω πολύ θετικά σχόλια τόσο για τον τίτλο όσο και για το εξώφυλλο. Και αναμφίβολα πιστεύω πως ένα ψυχολογικό θρίλερ αν μη τι άλλο οφείλει να βάζει τον αναγνώστη του σε «Βαθιά νερά» από την πρώτη ματιά.
Είναι σαρωτικός ο έρωτας; Και αφού μας ταλαιπωρεί τόσο γιατί τον αναζητούμε πάντα με μεγάλη προσμονή;
Είναι σαρωτικός, καταστροφικός, αδίστακτος… μια κατάσταση που και οι ψυχίατροι πολλές φορές αδυνατούν να αποκρυπτογραφήσουν απόλυτα. Δεν έχουν, ευτυχώς, όλοι οι έρωτες αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά οι χωρίς ανταπόκριση ή αυτοί που δημιουργούνται μέσα από προβολές και φαντασιώσεις… Δημιουργούμε για τον άλλο μια εικόνα ιδανική. Αυτό που θέλουμε, που ονειρευόμαστε και όταν αποκαλύπτεται η πραγματικότητα γκρεμιζόμαστε και πέφτουμε σε θλίψη. Παρόλα αυτά ο έρωτας είναι αρχέγονο συναίσθημα επιβίωσης και θα έχει πάντα κυρίαρχο ρόλο στη ζωή του ανθρώπου. Για εμένα ο έρωτας είναι ζωή.
Πώς ζήσατε την προετοιμασία του δεύτερου μυθιστορήματός σας; Σε τι διέφερε αυτή η περίοδος από την προετοιμασία του πρώτου μυθιστορήματός σας, του «Κάποτε στη Μυτιλήνη»;
Τα δύο βιβλία απέχουν πάρα πολύ μεταξύ τους γιατί είναι δύο εντελώς διαφορετικά βιβλία. Το «Κάποτε στη Μυτιλήνη» αναφέρεται σε μια αληθινή ιστορία που μου αφηγήθηκαν για έναν τόπο που γνώριζα αρκετά καλά αφού είχα επισκεφθεί ήδη τρεις φορές. Στα «Βαθιά νερά» έπρεπε να γνωρίσω και τον τόπο που είχα ταξιδέψει μόνο μία φορά πολλά πολλά χρόνια πίσω και για πολύ σύντομο διάστημα. Επίσης η έρευνα στα χρόνια του Μεσοπολέμου ήταν απαιτητική σε σχέση με τη δεκαετία του πενήντα που υπάρχουν πιο πρόσφατες αφηγήσεις.
Νιώσατε τον χρόνο να κυλάει αργά μέχρι την έκδοσή του; Περάσατε αυτό το χρόνο προετοιμάζοντας το επόμενο μυθιστόρημά σας ή περιμένατε με αγωνία;
Η αλήθεια είναι πως πριν τελειώσω τα «Βαθιά νερά» είχα ήδη εικόνες ενός επόμενου βιβλίου. Ούτως ή άλλως δεν ξεκινάω να γράψω ούτε μία λέξη αν δεν έχω ολοκληρωμένη την ιδέα και τη δομή στο μυαλό μου. Αλλά δεν μπορώ να πω πως δεν είχα και την αγωνία της έκδοσης του βιβλίου μου. Θυμάμαι πόση χαρά πήρα όταν με πήρε τηλέφωνο η επιμελήτριά Μαρία Γουρνιεζάκη, να μου πει πως ξεκίνησε. Θα πω λοιπόν πως συνυπήρχαν η αγωνία με την έμπνευση και το ξεκίνημα της έρευνας για το καινούργιο μυθιστόρημα.
Πώς αισθάνεται ένας συγγραφέας όταν επιτέλους έχει στα χέρια του το νέο του βιβλίο;
Είναι μεγάλη συγκίνηση. Οι φόβοι, οι αγωνίες, οι ατελείωτες ώρες δουλειάς μετουσιώνονται σε κάτι υπαρκτό. Το πιάνεις στα χέρια σου, το αγκαλιάζεις, μυρίζεις το φρεσκοτυπωμένο μελάνι. Σκέφτεσαι τα κατάφερα γιατί η διαδικασία συγγραφής ενός βιβλίου, όταν γίνεται με συνέπεια, είναι επίπονη και δύσκολη διαδικασία και δεν είναι λίγες οι στιγμές που κοιτάζεις την οθόνη του υπολογιστή σου διαβάζοντας ξανά και ξανά τις τελευταίες γραμμές χωρίς να μπορείς να γράψεις ούτε μια λέξη…
Ισχύει ότι το πρώτο βιβλίο καταλαμβάνει την καλύτερη θέση στην καρδιά του συγγραφέα του;
Για εμένα καθόλου. Τα «Βαθιά νερά» είναι αυτή τη στιγμή πολύ νωπά και επειδή είναι ένα βιβλίο κατάθεση ψυχής μα και μεγάλου κόπου έχουν την πρώτη θέση στην καρδιά μου, χωρίς να υποτιμώ το «Κάποτε στη Μυτιλήνη» με το οποίο συστήθηκα στους αναγνώστες μου ως συγγραφέας και τους ευχαριστώ θερμά που με τιμούν και στο δεύτερο βιβλίο μου. Θα σας απαντήσω με μεγαλύτερη βεβαιότητα όταν ολοκληρώσω το τρίτο αλλά νομίζω το κάθε καινούργιο βιβλίο θα είναι και το πιο αγαπημένο.
Αισθάνεστε μεγαλύτερη ευθύνη απέναντι στο αναγνωστικό κοινό, τώρα μετά από τη συγγραφή των δύο μυθιστορημάτων σας;
Ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν αλλάζει. Έτσι κι εγώ γεννήθηκα συνεπής και υπεύθυνη απέναντι σε οτιδήποτε αναλαμβάνω. Πρώτα απ’ όλα είμαι συνεπής απέναντι στον εαυτό μου και αυτό φυσικά επεκτείνεται και σε όλους τους υπόλοιπους. Αγαπώ πάρα πολύ τη συγγραφή. Είναι για μένα ένας έρωτας που τροφοδοτείται συνέχεια αφού σε κάθε καινούργιο βιβλίο τον ανακαλύπτω εκ νέου. Επίσης ένα βασικό χαρακτηριστικό των βιβλίων μου είναι η αγάπη για τον άνθρωπο. Αγαπώ εξίσου τους ήρωές μου και είμαι δίκαιη απέναντί τους. Συμπάσχω μαζί τους και με συντροφεύουν αρκετό καιρό και αφού τελειώσω το βιβλίο μου. Πιστεύω πως οι αναγνώστες εισπράττουν την αλήθεια μου και μου το επιβεβαιώνουν με τα σχόλιά τους για τα βιβλία μου. Τους ευχαριστώ από καρδιάς!
Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Σταυρίδου και τον εκδοτικό της οίκο για την παραχώρηση της συνέντευξης. Ευχόμαστε πάντα καλοτάξιδες δημιουργίες!
Εγώ σας ευχαριστώ θερμά!!!
-συνέντευξη
Λυδία Ψαραδέλλη
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Δεκαετία του ’30, Γιάννενα, μαγευτικά και μυστηριώδη.
Δυο νεαρά παιδιά, η Μαργαρίτα και ο Μιχάλης, θα συναντηθούν σε ένα φύσημα της Μοίρας και το τυχαίο αντάμωμά τους θα στραγγίξει την ανάσα από την ψυχή τους και το αίμα από τα κορμιά τους, παρασύροντας μαζί και όσους τους περιβάλλουν, συνθέτοντας
ένα δυνατό ψυχολογικό θρίλερ…
Μυστικά κρυμμένα κάτω από μαξιλάρια
ποτισμένα με δάκρυα.
Μυστικά που πνίγηκαν στα στήθη των
ακούσιων πρωταγωνιστών τους.
Μυστικά που και τα ίδια ντράπηκαν που έλαβαν χώρα.
Μυστικά που σύρθηκαν από τα σοκάκια του
Κάστρου ως τις όχθες της Λίμνης.
Σφραγισμένα στόματα που μάτωσαν στην
προσπάθειά τους να μην ανοίξουν ποτέ.
Κορμιά που λύγισαν κάτω από το βάρος της μοίρας.
Ηδονές που κυριάρχησαν στον νου οδηγώντας
τον στην παραφροσύνη.
Ζωές που παραδόθηκαν στον βαρκάρη πριν
την ώρα τους κι αναζητούν δικαίωση.
Μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος
διεκδικώντας τον έρωτα;
Πόσο μπορεί να μεταμορφωθεί, να καταστρέψει
και να καταστραφεί;
Σειρά: Ελληνική πεζογραφία
Σελ: 400
1η κυκλοφορία: Ιούνιος 2018
ISBN: 978-618-5284-64-0
1η έκδοση 5.000 αντίτυπα
Βιογραφικό συγγραφέα
H Ευδοκία Σταυρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Σκηνοθεσία Κινηματογράφου και παρακολούθησε θεατρικά σεμινάρια.
Η μεγάλη της αγάπη για το διάβασμα από τα νεαρά της χρόνια αποτέλεσε ερέθισμα ώστε να στραφεί στα μονοπάτια της γραφής. Ασχολήθηκε επίσης με τη δημιουργία θεατρικών ομάδων στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Γράφει ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα τα οποία έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Το Βαθιά Νερά είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της. Από τις εκδόσεις Ωκεανός κυκλοφορεί και το πρώτο της μυθιστόρημα Κάποτε στη Μυτιλήνη
