Η συγγραφέας Μαρία Βρυσανάκη μας μιλάει για το βιβλίο της «Θεοί και Δαίμονες»

Η συγγραφέας Μαρία Βρυσανάκη μας μιλάει για το βιβλίο της «Θεοί και Δαίμονες»

Η συγγραφέας Μαρία Βρυσανάκη μας μιλάει για το πρώτο βιβλίο της σειράς «Θεοί και Δαίμονες», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Λυκόφως, την «Αναμέτρηση».

Μιλήστε μας για την υπόθεση του βιβλίου σας.
Γενικότερα, η σειρά «Θεοί και Δαίμονες» συνδυάζει διάφορα είδη πέρα από εκείνο της Φαντασίας. Θα έλεγα ότι είναι κυρίως δυστοπική, νεανική δράσης που εμπεριέχει στοιχεία φαντασίας.
Στο πρώτο βιβλίο λοιπόν βρισκόμαστε στο 2098, όπου στα πρώτα κεφάλαια μαθαίνουμε την κατάσταση που επικρατεί. Ανάμεσα στους ανθρώπους και άλλες δύο φυλές, τους Λερόιλ και τους Ρεμόρ, έχει προηγηθεί ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, με το ανθρώπινο είδος να νικάει, και τις δύο φυλές να καταλήξουν να κρύβονται σε μυστικές κοινωνίες, προκειμένου να ανασυνταχθούν και να επιτεθούν ξανά στους ανθρώπους.
Η Μέγκαν Φορμπς, η βασική ηρωίδα και μία από τους χιλιάδες Ρεμόρ που εκπαιδεύονται για να πολεμήσουν το ανθρώπινο είδος, βρίσκεται στην Ακαδημία του Κορβίνιους, στα βραχώδη όρη της Αμερικής και συνεχίζει την εκπαίδευσή της ως στρατιώτης παρά τη θέλησή της. Έχει βρεθεί εκεί με τη βία, λόγω των σκληρών νόμων του βασιλιά των Λερόιλ, και το μόνο που θέλει είναι να μπορέσει να το σκάσει για να βρει ένα μέρος όπου θα ζήσει ελεύθερη με τον αδερφό της και τους αγαπημένους της. Αλλά όσο κι αν έχει προσπαθήσει, δεν τα έχει καταφέρει, μέχρι τη στιγμή που ο διευθυντής της ακαδημίας ανακοινώνει στους μαθητευόμενους τη διοργάνωση μιας δοκιμασίας του βασιλιά με σκοπό να βρει νέους φύλακες, έπειτα από μία απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, που είχε ως αποτέλεσμα η φρουρά του να αποδεκατιστεί.
Η Μέγκαν, ενώ αρχικά δεν θέλει να βρεθεί ξανά κοντά στον βασιλιά, συνειδητοποιεί ότι ο μοναδικός τρόπος να φύγει από την ακαδημία, είναι να πάρει μέρος στη δοκιμασία, να γίνει βασιλική φύλακας και να αποκτήσει την εξουσία που μόνο εκείνοι έχουν για να βγαίνουν από τη βασιλική πόλη. Αναγκάζεται λοιπόν να δηλώσει συμμετοχή στη δοκιμασία. Μαζί της την ακολουθούν στη βασιλική πόλη ο μεγαλύτερος αδερφός της, ένας Ρεμόρ που έχει δημιουργήσει μία ξεχωριστή σχέση μαζί της, παρότι οι νόμοι το απαγορεύουν, οι δύο καλοί της φίλοι και μία Ρεμόρ που τη μισεί για κάποιον λόγο που η Μέγκαν δεν γνωρίζει.
Φτάνοντας στη βασιλική πόλη, τα εμπόδια και οι αποκαλύψεις ξεκινούν για τους βασικούς ήρωες πριν καν αρχίσει η δοκιμασία, ενώ μόλις η δοκιμασία ξεκινήσει με τον πιο ανορθόδοξο τρόπο για την ομάδα της Μέγκαν, εκείνοι και οι φίλοι της θα αναγκαστούν να πολεμήσουν για να κρατηθούν στη ζωή, ακόμα και να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν.
Αυτό που δεν ξέρουν οι περισσότεροι όμως είναι ότι θα πάρουν μέρος σε επικίνδυνα παιχνίδια και πως ό,τι συμβαίνει, δεν είναι αυτό που εξαρχής πιστεύουν ή φαίνεται, αλλά κάτι πολύ πιο βαθύ που όλοι γνωρίζουμε και που υποκινείται από τους Θεούς και Δαίμονες.

Πως εμπνευστήκατε την ιστορία και ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες σας;
Γενικά το μυαλό μου ταξιδεύει συχνά και, χωρίς να υπάρχει λόγος, έβλεπα μπροστά μου εικόνες και σκηνές ολοκληρωμένες που, αν και δεν αποτύπωνα στο χαρτί, δεν μπορούσα να ξεχάσω. Η συγκεκριμένη ιστορία ξεκίνησε σαν μία απλή ιδέα, ένας συνδυασμός όλων αυτών των σκηνών δράσης και εμπλουτιζόταν καθημερινά με νέες πληροφορίες που μου έρχονταν στο μυαλό όσο βρισκόμουν στη δουλειά.
Το μήνυμα που θέλω να περάσω στους αναγνώστες είναι η δύναμη της θέλησης, κάτι που βοήθησε κι εμένα την ίδια να εκπληρώσω το όνειρό μου. Όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό που θέλουμε, μπορούμε να το πραγματοποιήσουμε. Έτσι, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό που θέλει να πετύχει η Μέγκαν, όχι μόνο στο πρώτο αλλά σε όλα τα βιβλία της σειράς, παλεύει να το πραγματοποιήσει.

Πόσο διάστημα κάνατε να το γράψετε και πώς επηρέασε αυτό την καθημερινότητά σας;
Χρειάστηκα περίπου ενάμιση χρόνο για να το ολοκληρώσω, αφού παράλληλα είχα αποφασίσει να γραφτώ σε ένα σεμινάριο Δημιουργικής Γραφής, ώστε η να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου, και η διαδικασία της επιμέλειας να γίνει με σωστό και μελετημένο τρόπο. Από εκεί και πέρα έμαθα, αλλά κυρίως είχα ανάγκη, να συμπεριλαμβάνω τη συγγραφή στο καθημερινό μου πρόγραμμα ως υποχρέωση, αλλά και απόλαυση. Έμαθα να γράφω με πρόγραμμα και αφότου τελείωσα με το πρώτο βιβλίο, είχα ολοκληρώσει, μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, το δεύτερο βιβλίο, καθώς και δύο μικρότερα της σειράς που θα κυκλοφορήσουν στο διαδίκτυο.

Ποιο είναι το σημείο εκείνο που απαίτησε περισσότερη δουλειά από μέρους σας ή έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά ή το μυαλό σας και γιατί;
Το σημαντικότερο και δυσκολότερο, αλλά πιο αγαπημένο κομμάτι μου ήταν η σωστή ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των ηρώων. Αφότου είχα ολοκληρώσει την επιμέλεια, αφιέρωσα μία επιπλέον επιμέλεια μόνο στο κομμάτι αυτό, ειδικά ανάμεσα στη σχέση της πρωταγωνίστριας με τον αδερφό της. Σαν αναγνώστρια πιστεύω ότι οι ήρωες και οι σχέσεις τους, ο τρόπος που δρουν και αλληλεπιδρούν, είναι εκείνα τα ιδιαίτερα κομμάτια του βιβλίου που μας κάνουν να δεθούμε με την κάθε ιστορία. Ένας παραπάνω λόγος για να γίνει η συγκεκριμένη δουλειά η αγαπημένη μου, ήταν επειδή ό,τι είχε να κάνει με τη σχέση της Μέγκαν με τον αδερφό της είναι κάτι που ζω καθημερινά με τα δικά μου αδέρφια που, χωρίς να το καταλάβουν, με βοήθησαν και με βοηθούν να εμπλουτίζω με νέους τσακωμούς και στοιχεία επικοινωνίας τη σχέση μεταξύ της Μέγκαν και του Ρόναλντ, γι’ αυτό άλλωστε και τους αφιερώνω το βιβλίο.

Οι χαρακτήρες σας ζουν ακόμα μετά το κλείσιμο των σελίδων του βιβλίου; Τους σκέφτεστε;
Θέλοντας και μη -αστειεύομαι, φυσικά και θέλω- δεν τους βγάζω από το μυαλό μου. Μέχρι που άρχισα να μιλάω και να αντιδράω όπως θα έκαναν μερικοί από αυτούς. Επίσης μερικούς τους βλέπω να περιφέρονται διαρκώς γύρω μου στην πραγματικότητα, αφού με ενέπνευσαν να τους μεταφέρω στο χαρτί. Όσο περνάει ο καιρός οι ήρωές μου είναι όλο και περισσότερο μαζί μου. Από τότε που συνέχισα να γράφω το δεύτερο βιβλίο και ειδικά όσο συνεχίζω με τα επόμενα βιβλία της σειράς δένομαι όσο δεν περίμενα. Τους σκέφτομαι και πλέον λυπάμαι τόσο όταν τους συμβαίνει κάτι, που δακρύζω τη στιγμή που το γράφω.

Πιστεύετε ότι συνεχίζουν να ζουν στη σκέψη των αναγνωστών σας;
Δεν μπορώ να γνωρίζω για όλους και φυσικά ελπίζω και παλεύω αυτό να συμβεί. Αν καταφέρω κάτι τέτοιο, θα είμαι πλήρως ικανοποιημένη. Πάντως, σύμφωνα με τους πρώτους μου αναγνώστες, φαίνεται ότι οι βασικοί ήρωες είναι ακόμα στο μυαλό τους, με ταυτίζουν με κάποιους, ιδίως την Μέγκαν όταν αντιδράω όπως εκείνη, βρίζουν οι ίδιοι όσους δεν συμπάθησαν και προσπαθούν να βρουν κοινά σημεία με εκείνους που αγάπησαν. Και φυσικά εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ξεσπάω σε γέλια.

Ένας συγγραφέας σταματάει ποτέ να γράφει ή να δουλεύει στο μυαλό του την υπόθεση μιας επόμενης ιστορίας που έχει να εξιστορήσει;
Πιστεύω ότι ο κάθε συγγραφές έχει το δικό του σύστημα. Προσωπικά από τη στιγμή που ξεκίνησα να γράφω, δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι την εξέλιξη της ιστορίας μου ή και νέες ιστορίες που θέλω να γράψω μελλοντικά. Ακόμα και εκείνο το διάστημα μεταξύ της ολοκλήρωσης του έργου και της επιμέλειας που πρέπει να αποστασιοποιηθώ, νιώθω μία φρίκη. Με τρώνε τα χέρια μου να γράψω, με αποτέλεσμα να έχω καταλήξει ήδη να γράφω μία σειρά με έξι συν δύο μικρότερα βιβλία και να έχω στο αρχείο του υπολογιστή μου υποθέσεις για τρεις επιπλέον σειρές που εμπλουτίζονται όσο σκέφτομαι. Πρέπει να αρχίσω να ανησυχώ;

Σήμερα διαβάζουμε σε ψηφιακή μορφή βιβλία ενώ έχουμε καταφέρει ακόμα να διατηρούμε την έντυπη μορφή τους. Σε τι μορφή προτιμάτε εσείς να διαβάζετε τα βιβλία; Είστε υπέρ της εξέλιξης;
Πιστεύω ότι όλοι οι αναγνώστες, και βάζω και τον εαυτό μου μέσα, προτιμούν την αίσθηση που σου δίνει ένα βιβλίο που κρατάς, για να μην τονίσω την ευκολία στην ανάγνωση σε σχέση με τα ηλεκτρονικά βιβλία. Μέχρι που μερικοί φίλοι μου τσακίζουν τις αγαπημένες τους σελίδες ή ζωγραφίζουν καρδούλες δίπλα από τις σκηνές που λάτρεψαν, και δεν υπερβάλλω. Δυστυχώς όμως ο όγκος των βιβλίων είναι τέτοιος, που αν αγοράζαμε κάθε βιβλίο που θέλαμε να διαβάσουμε, δεν θα μας έφτανε ολόκληρη η δημοτική βιβλιοθήκη –εντάξει, ίσως εδώ να υπερβάλλω λιγάκι. Πάντως όσο κι αν εκτιμώ την εξέλιξη, προτιμώ τα τυπωμένα βιβλία φυσικά.

Τι θα ήταν το χτες, το σήμερα και το αύριο χωρίς βιβλία;
Σίγουρα ένας κόσμος χωρίς βιβλία θα ήταν διαφορετικός και ως προς την πρακτική εξέλιξή του, αλλά και την εξέλιξη των ανθρώπων σαν χαρακτήρες. Μπορεί πολλοί να μην διαβάζουν, αλλά χωρίς να το καταλαβαίνουν επηρεάζονται από αυτά που βλέπουν και ακούν, που μάλιστα όλα έχουν άμεση σχέση με τα βιβλία. Παρακολουθούν ταινίες εμπνευσμένες από πολύ καλά βιβλία, αφομοιώνουν φράσεις και ρητά που μόνο μεγάλοι συγγραφείς μας έχουν διδάξει, μέχρι που αντιγράφουν συμπεριφορές που συναντήσαμε σε βιβλία και έγιναν γνωστές σε αναγνώστες και μη, όταν θέλουν να πετύχουν τον σκοπό τους. Ας μην ξεχνάμε την Λυσιστράτη που τόσες έχει βοηθήσει, και όχι μόνο αυτή…

Μπορεί ένας συγγραφέας να αφυπνίσει το αναγνωστικό κοινό, να το κάνει να κινητοποιηθεί και εντέλει να διαμορφώσει συμπεριφορές;
Θεωρώ δεδομένο ότι εάν ένας συγγραφέας θέλει να αφυπνίσει το αναγνωστικό κοινό, μπορεί να το κάνει. Προσωπικά σαν εγχείρημα το βρίσκω δύσκολο να επιτευχθεί, χρειάζεται μία σωστή τοποθέτηση, άψογα επιχειρήματα και έναν συγγραφέα “τεχνίτη” προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά όταν κάποιος το θελήσει, με τη βοήθεια του γραπτού λόγου μπορεί και θα μπορέσει να κάνει θαύματα.

Μπορείτε να σκεφτείτε τον εαυτό σας σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου δεν ασχολείται καθόλου με τη συγγραφική διαδικασία;
Εύκολα μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου δεν ασχολείται καθόλου με τη συγγραφική διαδικασία, όμως δεν θέλω. Άλλωστε ποιος θέλει να βλέπει τον εαυτό του λυπημένο; Πιστεύω ότι σε ένα παράλληλο σύμπαν θα μπορούσα να βρω μία διαφορετική ασχολία, από τη στιγμή που η συγγραφή δεν θα βρισκόταν μέσα στις επιλογές μου, αυτό που δεν μπορώ να ξέρω όμως είναι αν θα με γέμιζε όσο με γεμίζει η συγγραφή. Γι’ αυτό και προσπαθώ να σκέφτομαι μόνο πράγματα που με κάνουν χαρούμενη.

Ευχαριστούμε για την παραχώρηση της συνέντευξης και ευχόμαστε πάντα καλοτάξιδες δημιουργίες.

-συνέντευξη

Λυδία Ψαραδέλλη