Χαίρομαι πάντα να συνομιλώ με τον Αποστόλη . Ένας καλλιτέχνης σαν ήρεμη δύναμη που ταράζει να νερά της δισκογραφίας .
Με ένα εξαιρετικό album με τίτλο “ΕΝΤΕΚΑ ” , εγώ βρήκα πάλι την αφορμή να μιλήσω μαζί του και τον ευχαριστώ πάντα για την ευγένεια και τον χρόνο του .
Απόστολε Ντία σε καλωσορίζουμε στο Radioalchemy . Σε τι φάση σε βρίσκουμε καλλιτεχνικά αυτή την περίοδο;
Καλησπέρα και από μένα! Με βρίσκετε σε, παραδόξως, αρκετά όμορφη φάση. Επαγγελματικά δεν κινείται τίποτα βέβαια λόγω της πανδημίας αλλά τουλάχιστον μου έχει βγει αρκετή παραγωγικότητα.
Έχεις κυκλοφορήσει εδώ και κάποιο καιρό το ντεμπούτο άλμπουμ σου με τον τίτλο “ΕΝΤΕΚΑ”. Πως πήγαν τα πράγματα από αυτή την κυκλοφορία και μετά; Είσαι ευχαριστημένος από την ανταπόκριση;
Είμαι εξαιρετικά ευχαριστημένος. Το λέω και το ξαναλέω. Τα πράγματα πήγαν πάρα πολύ καλά! Το μοναδικό κακό είναι ότι ενώ υπήρχε μία μεγάλη ορμή τους πρώτους 3 μήνες που ζούσαμε ακόμα φυσιολογικά, μετά ήρθε η πανδημία και όλα κάπως πάγωσαν. Τα λαιβ, τα σχέδια μου κτλ. Τώρα βέβαια αναδιοργανώνομαι και θα έρθουν αρκετά όμορφα πράγματα στο μέλλον.
Από το άλμπουμ έχουν κυκλοφορήσει ήδη 2 εξαιρετικά video clip για τα κομμάτια “Νομίζω Το Αξίζω” και “Πόσο Ακόμα”. Γιατί επέλεξες αυτά τα 2 τραγούδια για να οπτικοποιήσεις την μουσική σου και ποια η ανταπόκριση που είχαν ως singles; Θα ετοιμάσεις και κάποιο άλλο από το άλμπουμ;
Η ανταπόκριση ήταν πάρα πολύ όμορφη γενικά. Το «Νομίζω το αξίζω» είχε και αναλογικά περισσότερο χρόνο να αναπτυχθεί… Το «Πόσο ακόμα» τελικά κυκλοφόρησε στις 16 Μαρτίου, δύο μόλις μέρες αφότου έκλεισε η εστίαση και μόλις είχαμε αρχίσει να μιλάμε για καθολικό lockdown. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να κυκλοφορώ το βίντεο για το «Πόσο ακόμα» και αντί να είναι η ημέρα μου γεμάτη με αυτό και να παρακολουθώ το πως πάει, θυμάμαι να με ενδιαφέρει παραπάνω το τι γίνεται με τα μέτρα. Ο ευρύς σκοπός μου ήταν και είναι να κυκλοφορήσουν όλα τα τραγούδια του δίσκου σε video clip. Και τα έντεκα. Οπότε δεν ισχύει ακριβώς ότι επέλεξα αυτά τα δύο. Αυτά απλά πρόλαβαν και βγήκαν. Και αν τα πράγματα πήγαιναν φυσιολογικά θα είχα κυκλοφορήσει άλλα 3 μέχρι τώρα. Τουλάχιστον ελπίζω μέσα στο χειμώνα που έρχεται να μπορέσω να κυκλοφορήσω δύο ή τρία
ακόμα…
Το άλμπουμ κινείται σε ευρύτερα rock μονοπάτια με μια σύγχρονη παραγωγή. Ποιες μουσικές επίδρασαν καθοριστικά στο αποτέλεσμα του “ΕΝΤΕΚΑ”; Τι σε έχει επηρεάσει περισσότερο;
Νομίζω ότι είναι απλά απόρροια των συνολικών μου επιρροών. Όπως για παράδειγμα Elvis Presley, Queen, Led Zeppelin, Dio, GnR, Ac/Dc, Deep Purple, Uriah Heep, U2 αλλά και σχετικά νεότεροι όπως Madrugada, Radiohead, Damien Rice, Eddie Vedder, Dropkick Murphys, Audioslave, SOAD και τόσοι ακόμη! Και φυσικά η ελληνική ροκ σκηνή με τις Τρύπες, τα Ξύλινα Σπαθιά, τα Υπόγεια Ρεύματα, τον Παύλο Σιδηρόπουλο και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου σαν ένα μικρό μέρος αναφοράς.
Αντίθετα με πολλούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα της γενιάς σου, πορεύεσαι με τον ελληνικό στίχο, κάτι που έχουμε να συναντήσουμε σε έντονο βαθμό από την δεκαετία του ‘90. Πως προέκυψε αυτή η επιλογή και τι είναι αυτό που μπορεί να σε κάνει να πιάσεις χαρτί και μολύβι και να γράψεις;
Έχω τραγούδια και σε αγγλικό στίχο. Για εμένα είναι αρκετά πιο εύκολο να γράψω αγγλικό στίχο για δύο κυρίως λόγους. Ο ένας είναι γιατί κάποιες λέξεις/έννοιες, για κάποιο λόγο, ακούγονται λιγότερο κλισέ στα αγγλικά. Ο άλλος ο λόγος είναι γιατί οι αγγλικές λέξεις έχουν συνήθως λιγότερες συλλαβές, άρα λιγότερες νότες, και έτσι μπορείς να χωρέσεις αρκετά περισσότερο νόημα στο ίδιο μουσικό μέρος. Με τον ελληνικό στίχο πολλές φορές χρειάζεται ραφινάρισμα αυτό που έχεις να πεις έτσι ώστε να «χωρέσει» και να μπορέσεις να μεταφέρεις το ίδιο νόημα. Ο λόγος όμως που επέλεξα τον ελληνικό στίχο, που παρότι κατά τη γνώμη μου είναι δυσκολότερος, είναι επειδή το νιώθω πιο ειλικρινές και ολοκληρωμένο. Απλά μου «κούμπωσε»
καλύτερα! Τώρα, όσον αφορά την άλλη ερώτηση σου, εγώ χρειάζομαι την μελωδία για να γράψω στίχο. Έχω στο συρτάρι άπειρα στιχάκια και ιδέες αλλά για να γίνουν αυτές οι ιδέες στίχοι χρειάζομαι την κατάλληλη μελωδία. Υπάρχουν φορές που απλά θέλω να γράψω ένα τραγούδι που να μιλάει
για ένα συγκεκριμένο θέμα, οπότε τότε ψάχνω να βρω και την μελωδία που του ταιριάζει. Συνήθως όμως μου βγαίνει ανάποδα. Δηλαδή, ξεκινάει να παίζει μία μελωδία στο κεφάλι μου, που από κάπου έρχεται μόνη της και μετά διαλέγω ποια ιδέα της ταιριάζει για να γίνει στίχος.
Μίλησε μας και γενικότερα για σένα. Πότε ξεκίνησε η μουσική σου διαδρομή και ποιες ήταν οι αφορμές για να συμβεί αυτό;
Ξεκίνησαν όλα στην ηλικία των 12, όταν και ξεκίνησα να πηγαίνω ωδείο. Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια βέβαια μέχρι να αποφασίσω να ασχοληθώ επαγγελματικά με την μουσική και οι λόγοι είναι πολλοί. Στην αρχή ήταν άλλες προτεραιότητες, όπως σχολή, στρατός κτλ, και μετά ήταν διάφορες δουλειές σε εταιρείες, ανασφάλεια για το χώρο και πολλά άλλα. Ώσπου τελικά βρήκα το θάρρος το 2015 και πήρα την σωστότερη απόφαση της ζωής, να ασχοληθώ εξ’ ολοκλήρου δηλαδή με την μουσική. Μπορεί να έχει άπειρες δυσκολίες, μεγάλη αβεβαιότητα κτλ αλλά τουλάχιστον νιώθω ωραία με τον εαυτό μου και όχι ότι ζω τη ζωή κάποιου άλλου όπως ένιωθα πριν. Τώρα όλα φαίνονται σωστά!
Εκτός από το προσωπικό σου project που σε έφτασε στην δημιουργία του “ΕΝΤΕΚΑ”, τι άλλο έχεις κάνει μουσικά ως τώρα; Έχεις κάποια παράλληλη μουσική ασχολία αυτή την εποχή που να κινείται ενδεχομένως σε διαφορετικό ήχο; Και αν όχι θα σε ενδιέφερε να κάνεις παράλληλα κάτι διαφορετικό από αυτό που μας έχεις συστηθεί;
Πριν ξεκινήσει να υπάρχει καν η ιδέα του ΕΝΤΕΚΑ, είχα ασχοληθεί με αρκετά σχήματα όπου υπήρχε και πρωτότυπο υλικό και διασκευές. Βέβαια τότε ως κιθαρίστας όχι ως τραγουδιστής. Παράλληλα έγραφα και τα δικά μου τραγούδια και ας πούμε ότι κάπως τα δούλευα. Από το 2015 όμως που άρχισα να ασχολούμαι και με το τραγούδι υπάρχει μόνο το δικό μου project όσον αφορά την τραγουδοποιία. Άλλες συνεργασίες με σκοπό τα live κτλ (με διασκευές) έχουν υπάρξει και υπάρχουν αλλά αυτό είναι μία άλλη κουβέντα. Δεν νιώθω ακριβώς ότι υπάρχει ο χρόνος για κάτι τέτοιο. Η προσωπική μου δουλειά μου «τρώει» γενικά όλη την ημέρα. Ποιος ξέρει όμως, ίσως και να προκύψει κάτι στο μέλλον…
Τι σου αρέσει και τι σε χαλάει στην σημερινή ελληνική μουσική πραγματικότητα;
Δυστυχώς δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα που να μου αρέσουν… ιδίως όταν μιλάμε για τα πιο «εμπορικά» σχήματα. Τουλάχιστον όμως υπάρχει υπόγεια και ένα καζάνι που βράζει και μπορεί στο μέλλον να δούμε πολύ όμορφα πράγματα!
Τα πράγματα με τον κορονωϊό έχουν κάνει πολύ δύσκολη την κατάσταση κυρίως σε ό,τι αφορά το θέμα των ζωντανών εμφανίσεων. Είσαι ένας μουσικός που αγαπάει το stage και έχει πραγματοποιήσει πολλά live στην πορεία του. Σκέφτεσαι να εμφανιστείς έστω και με αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα ή θα προτιμήσεις να περιμένεις την επιστροφή σε αυτό που γνωρίζουμε;
Η αλήθεια είναι ότι είμαι και εγώ διχασμένος. Μου έχει λείψει πάρα πολύ και μου λείπει κάθε μέρα το live. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχει πλέον την ίδια ψυχή και την ίδια ενέργεια. Δεν το νιώθω ακριβώς σαν live. Tο μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να σεβαστούμε τα υγειονομικά πρωτόκολλα για πάρα πολλούς λόγους αλλά επίσης και για να «τελειώνουμε» με όλο αυτό και να επιστρέψουμε τα φυσιολογικά μας.
Σε ευχαριστώ πολύ για την συζήτηση Απόστολε! Για κλείσιμο πες μου τα μελλοντικά σου πλάνα.
Εγώ ευχαριστώ πάρα πολύ για την όμορφη παρέα. Είναι αρκετά δύσκολο να κάνω σχέδια μιας και οι εξελίξεις μας προλαβαίνουν συνεχώς. Το κομμάτι στο οποίο νιώθω ότι μπορώ να έχω κάποιον υποτυπώδη έστω έλεγχο και κάποιον προγραμματισμό είναι το θέμα της κυκλοφορίας νέων βίντεο για τα τραγούδια μου και σε αυτό θα δώσω την προσοχή μου τον ερχόμενο χειμώνα.
