Ο ήρωας του βιβλίου του Βαγγέλη Γιαννίση που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα με τίτλο «Ο χορός των νεκρών», επιθεωρητής Άντερς Οικονομίδης, καλείται να εξιχνιάσει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα υπόθεση.
Όταν ένας παιδόφιλος βρίσκεται δολοφονημένος, ένας μεγάλος αγώνας ξεκινάει για να βρεθεί ο δολοφόνος του αλλά και το παιδί το οποίο κρατούσε αιχμάλωτο στο υπόγειό του. Μια υπόθεση που από μόνη της σε κρατάει «αιχμάλωτο» στις σελίδες του συγγραφέα που όμως, κακά τα ψέματα, αν δεν ήταν η γραφή του συγγραφέα του θα μπορούσε να αποτελεί μια απλή εξιστόρηση. Η γραφή όμως του Βαγγέλη Γιαννίση, χειρίζεται με τον καλύτερο τρόπο τον χαρακτήρα του που γνωρίσαμε στα δύο προηγούμενα βιβλία του και με το πέρας των σελίδων του γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα και ο χαρακτήρας του αποκτά θνητή υπόσταση. Παρά την δύναμη του χαρακτήρα αλλά και την ευφυΐα του, παραμένει ένας απλός άνθρωπος, οικογενειάρχης, με αδυναμίες που τον καθιστούν ευάλωτο αλλά και την δυναμικότητα ενός επιθεωρητή που καλείται να είναι πάνω απ’ όλα πιστός στο καθήκον του.
Το ελληνικό στοιχείο του βιβλίου (γλώσσα εξιστόρησης, ονομασίες και στοιχεία του χαρακτήρα) δεν σε αποκόπτει από την σκανδιναβική αστυνομική ατμόσφαιρα, ιδανική για να ξεδιπλωθεί η έρευνα του Οικονομίδη που θα τον φέρει αντιμέτωπο με τον ευφάνταστο χαρακτήρα του Σαμαήλ, του δολοφόνου που δανείζεται το όνομά του από τον άγγελο που παίρνει τις ψυχές των ανθρώπων.
Ο αναγνώστης θα νιώσει ελάχιστες φορές ότι διαβάζει ένα βιβλίο, καθώς την περισσότερη ώρα θα νιώθει μπλεγμένος σε μια υπόθεση με μυστήρια, δράση και αγωνία καθώς ο ιδρώτας θα στάζει στο μέτωπό του αγωνιώντας για την μοίρα των καλών, και μερικές φορές και των κακών, χαρακτήρων του Γιαννίση.
Με δύο ισχυρές εκπλήξεις να καιροφυλακτούν στις σελίδες του, που έρχονται απροειδοποίητα χαρίζοντας καρδιακά ηλεκτροσόκ, ο αναγνώστης νιώθει δικαιωμένος από το βιβλίο που κρατάει στα χέρια του. «Ο χορός των νεκρών» είναι καλοδουλεμένος, με άριστη δομή, ισχυρούς χαρακτήρες που ξεχωρίζουν μεταξύ τους, ακόμα και με αποτύπωση του γυναικείου συναισθηματισμού και με άριστη αφήγηση ταιριαστή της αστυνομικής ιστορίας. Μπαίνοντας στις σκέψεις ενός δολοφόνου ο οποίος έχει βιώσει την παιδική κακοποίηση, οδηγεί με μεγάλη μαεστρία τον αναγνώστη στο να δικαιολογήσει εν μέρει τον «κακό» της υπόθεσης. Άλλωστε αυτό δεν κάνουν οι μεγάλοι συγγραφείς;
Εξαιρετικά δομημένο, χωρίς κενά στην υπόθεσή του, ο συγγραφέας ξέρει τι γράφει και μεταφέρει την ασφάλεια της εξιστόρησης στον αναγνώστη ο οποίος αγωνιά για την τύχη των ηρώων του βιβλίου. Με μια βαριά υπόθεση, ένα κύκλωμα παιδεραστίας, ο Γιαννίσης επηρεάζει την ψυχολογία των αναγνωστών του χωρίς να μπαίνει σε φρικτές περιγραφές, διατηρώντας με αυτό τον τρόπο την ποιότητα της γραφής στα πλαίσια ενός ψυχολογικού θρίλερ.
Το βιβλίο του Βαγγέλη Γιαννίση δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα αντίστοιχα βιβλία δυνατών συγγραφέων, όπως είναι ο Jo Nesbo και ο Henning Mankell, και οι Έλληνες αναγνώστες χαίρονται να διαβάζουν ένα αστυνομικό βιβλίο που γράφεται απευθείας στην γλώσσα τους. Οι φανατικοί αναγνώστες αστυνομικών ιστοριών θα το αγαπήσετε, προσθέτοντας τον συγγραφέα στους αγαπημένους σας του είδους και όσοι δεν έχετε διαβάσει ποτέ ανάλογα βιβλία, θα μάθετε να αγαπάτε το αστυνομικό μυθιστόρημα.
