Με την μουσική του Θάνου Μικρούτσικου ήρθα κοντά στα χρόνια της εφηβείας. Έχω ακούσει όλο του το έργο, τόσο τους κύκλους τραγουδιών όσο και τα κλασικά του έργα. Τον έχω μελετήσει σε βάθος και σαφώς με έχει επηρεάσει στο έργο μου άλλοτε πιο έκδηλα, άλλοτε λιγότερο.
Το 2012 έχοντας μόλις εκδώσει τον πρώτο μου δίσκο, του τον στέλνω σπίτι να τον ακούσει, χωρίς να πιστεύω ότι πραγματικά θα το κάνει.
Μετά από κάποιες εβδομάδες χτυπάει το τηλέφωνό μου ενώ οδηγούσα.
Ο Γρηγόρης; με ρωτάει
Ο ίδιος. απαντώ..
Είμαι ο Θάνος Μικρούτσικος και σε πήρα να σου πω συγχαρητήρια για τον δίσκο σου. Τον άκουσα και μου άρεσε πολύ…
Παγωτό εγώ..
Η επικοινωνία αυτή θα μου μείνει, ανεξίτηλη…
Το 2017, έπειτα από επόμενη τηλεφωνική μας επικοινωνία, με κάλεσε σπίτι του ένα ωραίο πρωί για μια πολύ εποικοδομητική συζήτηση. Το Δεκέμβριο του 2019 έφυγε απ’ την ζωή. Όμως ένιωθα να του χρωστάω κάτι.
Σαν ένα ελάχιστο ευχαριστώ για όλα όσα εκείνος μου είχε δώσει, – χωρίς να το θέλει ή να το γνωρίζει φυσικά. Έτσι γεννήθηκε αυτό το έργο, το “8”, για σόλο πιάνο, στην μνήμη του.
Δεν είναι πένθιμο, κάθε άλλο θα έλεγα, το νιώθω σαν μια μουσική συνομιλία μαζί του. Οι εμμονές του, μπλεγμένες με τις δικές μου, ο τρόπος του μαζί με τον δικό μου. Πόσο θα ήθελα να το άκουγε και να μου έλεγε την γνώμη του…!
Εμπιστεύτηκα αυτό το έργο στον φίλο μου και πολύ καλό πιανίστα Στάθη Άννινο. ο οποίος προσθέτοντας και την δική του αισθητική, κατάφερε να ερμηνεύσει το έργο θαυμάσια. Τον ευχαριστώ πολύ!
Γρηγόρης Πολύζος, 10/2020
|
