Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Πώς θα αντιδρούσατε αν συνέβαινε ένα τρομοκρατικό χτύπημα μπροστά στα μάτια σας; Σας φαίνεται πολύ μακρινό ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Ο Θοδωρής Βουρνάς βάλθηκε να μας αποδείξει πως έχει διαφορετική γνώμη σκηνοθετώντας σε πανελλήνια πρώτη το έργο του Stuart Slade, «BU-21» στο θέατρο 104.
Το έργο του Βρετανού συγγραφέα που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Trafalgar Studios στο West End του Λονδίνου, αγγίζει το φαινόμενο της τρομοκρατίας και πραγματεύεται τις ιστορίες έξι επιζώντων με έναν ιδιαίτερο και καυστικά ρεαλιστικό τρόπο. Ένας πύραυλος χτυπά απ’ το πουθενά ένα επιβατικό αεροπλάνο. Ακολουθεί μία τεράστια έκρηξη και το BU21 πέφτει σ’ έναν κεντρικό δρόμο του Λονδίνου. Με αφορμή αυτό το αεροπορικό χτύπημα, έξι καθημερινοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να είναι κάποιοι από εμάς, αφηγούνται τις απώλειες εκείνης της μέρας, το τραύμα και τη διαδικασία επούλωσης του.
Ο Θοδωρής Βουρνάς υπογράφει τη σκηνοθεσία του έργου κάνοντας το θεατή μέρος των γεγονότων από την πρώτη στιγμή. Έστησε μια παράσταση με γρήγορο ρυθμό και έξυπνες αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ηρώων του, εγχείρημα ιδιαιτέρως δύσκολο αν σκεφτεί κανείς πως πρόκειται ουσιαστικά για ένα έργο έξι μονολόγων. Έφερε το θεατή αντιμέτωπο με τις αληθινές διαστάσεις μιας τέτοιας δυσάρεστης κατάστασης, πασπαλίζοντας το δράμα των ηρώων με ισχυρές δόσεις κυνικότητας και μαύρου χιούμορ φτάνοντας όμως εν τέλει στην κάθαρση και την αποδοχή πως ό,τι κι αν μας συμβεί, η ζωή συνεχίζεται.
Τους έξι επιζώντες του τρομοκρατικού χτυπήματος ερμηνεύει ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών (Χρηστίνα Γαρμπή, Ευθύμης Γεωργόπουλος, Μανώλης Κλωνάρης, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Βαγγέλης Σαλευρής, Λία Τσάνα) που υποκριτικά κατάφερε να ξεπεράσει κάθε προσδοκία μας. Ξεχωρίσαμε τη Λία Τσάνα για τις εκκωφαντικές σιωπές της, τη Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου για την καθαρότητα του λόγου και των ματιών της, τον Ευθύμη Γεωργόπουλο για την αμεσότητα και την αλήθεια του κυνικού του ήρωα και τον Μανώλη Κλωνάρη για την ανατρεπτική του παρουσία στο σύνολο του έργου. Ωστόσο, τις καλύτερες εντυπώσεις έκλεψαν ο Βαγγέλης Σαλευρής με τη χαριτωμένη αφέλεια και τη συναισθηματικότητα του ήρωά του και η Χρηστίνα Γαρμπή που με την ορμητικότητα, τον αυθορμητισμό, το χιούμορ και το πηγαίο ταλέντο της μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Η σκηνή με το ενσταντανέ των δύο ηθοποιών ξεχώρισε στην παράσταση με τη χημεία μεταξύ του υποκριτικού ζευγαριού να είναι έκδηλη ακόμη και στον πιο απομακρυσμένο θεατή.
Η μετάφραση του έργου από τη Λυδία Τριγώνη ήταν ικανοποιητική. Παρατηρήσαμε όμως πως το λεξιλόγιο του κειμένου ήταν περισσότερο προσαρμοσμένο στα βρετανικά δεδομένα, κάτι που αρκετές φορές ερχόταν σε κόντρα με τη δική μας φρασεολογία. Λατρέψαμε την σύγχρονη ιδέα της Κασσιανής Λεοντιάδου να χρησιμοποιήσει ανοιχτές οθόνες τηλεόρασης που λειτουργούσαν και σαν καθίσματα ως μοναδικό σκηνικό αντικείμενο της παράστασης. Η αφαιρετική της ματιά κατάφερε να αναδείξει περισσότερο τις ερμηνείες των ηθοποιών. Τέλος, βοηθητικά στο συνολικό αποτέλεσμα λειτούργησε και η κινησιολογία των ηθοποιών που επιμελήθηκε η Ντέπυ Γοργογιάννη.
Το BU- 21 είναι ένα έργο αληθινό που διαθέτει μεγάλες δόσεις πικρού χιούμορ και θα σας κάνει να διαπιστώσετε πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι μπροστά στο φόβο του θανάτου. Ό,τι και να σας συμβεί, πρέπει να το αντιμετωπίσετε, να βγείτε πιο δυνατοί και να προχωρήσετε χωρίς να πάψετε να είστε άνθρωποι. Γιατί να θυμάστε πως «αν δεν χλευάσετε το θάνατο, θα σας κάνει κομμάτια».
Καλή σας θέαση!
