Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Φέτος είναι η δεύτερη επιτυχημένη χρονιά στο θέατρο Ιλίσια Βολανάκης για το υπέροχο έργο του Δημήτρη Κουρούμπαλη, «Ένας σκύλος που τον έλεγαν Φρίκη». Είχαμε ακούσει πραγματικά τα καλύτερα για το νέο εγχείρημα του ταλαντούχου ηθοποιού και δε βλέπαμε την ώρα για να το παρακολουθήσουμε και να σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.
Πρόκειται για μια ρομαντική ερωτική κομεντί με αρκετές δόσεις χιούμορ που πραγματεύεται τις διακυμάνσεις και τις ανατροπές στη σχέση ενός ερωτευμένου ζευγαριού. Συγκεκριμένα, η Μαργαρίτα κι ο σύντροφός της χωρίζουν εγωιστικά, ύστερα από χρόνια σχέσης και ενώ αγαπιούνται ακόμη. Ξαναβρίσκονται έπειτα από καιρό, κάτω απ’ τις πιο περίεργες συνθήκες: συγκατοικούν στο κέντρο της πόλης, ενώ τους χωρίζει ένας λεπτός τοίχος, που επιτρέπει να ακούγονται, αλλά όχι να βλέπονται. Δεν αναγνωρίζει ο ένας τον άλλον και ξεκινά μια επεισοδιακή συγκατοίκηση, με αποτέλεσμα να ξανασυστηθούν από την αρχή και να ξαναερωτευτούν. Πότε όμως και με ποιό τρόπο θα πέσει ο τοίχος που τους χωρίζει;
Αναρωτιέστε τί ρόλο μπορεί να παίξει ένας σκύλος που τον έλεγαν Φρίκη με την πλοκή της ιστορίας μας; Καθοριστικό ρόλο πιστέψτε με! Είναι αυτές οι μικρές λεπτομέρειες, οι μυστικοί κώδικες που φαινομενικά φαίνονται ασήμαντοι σε τρίτους μα είναι όμως τόσο σημαντικοί για την ένωση ενός ζευγαριού. Ο Δημήτρης Κουρούμπαλης που υπογράφει το κείμενο της παράστασης έχει καταπιαστεί σε αυτό το έργο με το αγαπημένο θέμα του έρωτα που ενώ μας είναι τόσο απαραίτητος για να νιώθουμε ζωντανοί, κάνουμε τα πάντα για να τον απομακρύνουμε από τη ζωή μας με το φόβο και τον εγωισμό που μας τυφλώνει ότι θα χάσουμε τα κεκτημένα και την αυτοκυριαρχία μας.
Θα είχε όμως το ίδιο ενδιαφέρον μια καθημερινότητα σε πλήρη τάξη και ασφάλεια μα βυθισμένη στην απόλυτη μοναξιά; Προφανώς και όχι και ο συγγραφέας βάλθηκε μέσα από το έργο του να μας αποδείξει πως αν πραγματικά το επιθυμήσουμε και πιστέψουμε σε αυτό, είναι στο χέρι μας να έχουμε ένα happy end τουλάχιστον στην συναισθηματική μας ζωή. Πρόκειται για ένα έργο φρέσκο, σύγχρονο, βγαλμένο μέσα από την καθημερινή μας ζωή με παραδείγματα και χιουμοριστικές ατάκες που ακούμε συχνά ή λέμε και εμείς οι ίδιοι στις σχέσεις μας. Ένα έργο που θα σας θυμίσει τον εαυτό σας και θα σας δείξει πως υπάρχουν ακόμα τρόποι να τον βελτιώσετε.
Το ερωτευμένο ζευγάρι υποδύεται η Μαρία Σολωμού και ο Δημήτρης Κουρούμπαλης. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον από τους δύο. Οι ηθοποιοί έχουν υπέροχη χημεία επί σκηνής και κουμπώνουν απόλυτα τόσο μεταξύ τους όσο και με τους ρόλους που υποδύονται. Η σωματικότητα, η γοητεία και η ζεστασιά της φωνής της Μαρίας Σολωμού μας κέρδισαν από το πρώτο λεπτό ενώ αντίστοιχα ο αυθορμητισμός, το χαμόγελο και η φυσική υποκριτική δεινότητα του Δημήτρη Κουρούμπαλη μας κατέταξαν στους αιώνιους θαυμαστές του.
Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Δημήτρης Κουρούμπαλης με τη Φρόσω Κορρού δημιουργώντας πραγματικά ένα άρτιο αποτέλεσμα. Το σκηνοθετικό δίδυμο εκμεταλλεύτηκε άψογα κάθε εκατοστό της σκηνής του Ιλίσια Βολανάκης μεταφέροντας τη δράση της πλοκής ακόμα και ανάμεσα στα καθίσματα των θεατών. Υπήρχε ρυθμός και άψογος συντονισμός των δυο ηθοποιών και τα εύσημα για αυτό ανήκουν σε μεγάλο βαθμό στη Φρόσω Κορρού που επιμελείται και την κίνηση των ηθοποιών. Υπέροχες τόσο οι μουσικές επιλογές του Κώστα Ξενόπουλου όσο και τα κοστούμια της Δομνίκης Βασιαγεώργη που αποδείχτηκαν άκρως λειτουργικά για τις ανάγκες της παράστασης.
Στο σύνολό του, το έργο είναι εξαιρετικό. Δεν μπορώ να βρω κανένα απολύτως ψεγάδι όπως και καμιά δικαιολογία για να μην πάτε να το παρακολουθήσετε. Σας υπόσχομαι πως δεν θα το μετανιώσετε στιγμή. Σπεύσατε λοιπόν γιατί οι παραστάσεις τελειώνουν αρχές Ιανουαρίου.
Καλή σας θέαση!
