Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Μια ιδιαίτερη και άκρως ενδιαφέρουσα παράσταση παρακολουθήσαμε πριν μερικές μέρες στο κέντρο της Αθήνας. Ο λόγος για το έργο του Θανάση Τριαρίδη «Lebensraum», ένα μονόπρακτο πείραμα για την καλοσύνη που ανεβαίνει φέτος στη φιλόξενη σκηνή του Faust σε σκηνοθετική επιμέλεια της Γιώτας Σερεμέτη.
Το έργο εκκινεί από την ναζιστική, επεκτατική θεωρία του Ζωτικού Χώρου (που είναι και η μετάφραση του τίτλου στα ελληνικά) και την μεταγράφει εφιαλτικά στο σήμερα. Δύο γυναίκες συναντιούνται στη σκηνή. Η Χειρίστρια του Πειράματος – το οποίο πραγματοποιείται παρουσία κοινού – οδηγεί τη συμμετέχουσα – η οποία βρίσκεται εδώ με τη θέλησή της έναντι αμοιβής – από την Κούβα και το Σινσινάτι μέχρι την Κουάλα Λουμπούρ συνοδεία μουσικής μέχρι να συναντήσει στα σκοτεινά δάση της Πολωνίας τους Εβραίους παρτιζάνους και να έρθει αντιμέτωπη μ’ αυτό που γεννά τον φασισμό. Είναι το Πείραμα μια απλή καταγραφή στατιστικών στοιχείων ή κάτι που μέσω της ψυχικής του δοκιμασίας αλλοιώνει την ανθρώπινη φύση; Πώς μετατρέπεται η συμμετέχουσα σε πειραματόζωο και πόσο μακριά της επιτρέπει η ηθική της να προχωρήσει;
Πρόκειται για ένα έργο που παραπέμπει σε ρώσικη ρουλέτα και θίγει ζητήματα διαχρονικά και αναπάντητα. Με αρωγό τα παιχνίδια του μυαλού, ο συγγραφέας καταργεί τον τέταρτο τοίχο και κάνει τον θεατή συμ-μέτοχο στο θέαμα φέρνοντάς τον αντιμέτωπο με τις ευθύνες και την ηθική του. Εκεί που τελειώνει η συλλογική ανηθικότητα, αρχίζει η ατομική ευθύνη και τα εύλογα ερωτήματα γίνονται πιο έντονα από ποτέ. Ποιά είναι τα όρια της καλοσύνης ενός ανθρώπου όταν από τις πράξεις του κρέμεται η ίδια του η ζωή και εν τέλει με ποιό τίμημα θα δεχτεί να παραχωρήσει κάποιος το ζωτικό του χώρο;
Στο σκηνοθετικό τιμόνι της παράστασης βρίσκεται η Γιώτα Σερεμέτη που έστησε ένα θέαμα με εντάσεις και ατμόσφαιρα θρίλερ που σου κόβει την ανάσα. Οι στοχευμένοι φωτισμοί του Κώστα Φιλίππογλου αλλά και η ανατρεπτική μουσική επιμέλεια της παράστασης συντέλεσαν καθοριστικά στην προσπάθεια της σκηνοθέτιδας να αναδείξει τα επίκαιρα ζητήματα του έργου και να τα επικοινωνήσει στο κοινό. Τελικά το πείραμα πέτυχε.
Υποκριτικά, θαυμάσαμε επί σκηνής την Κατερίνα Σταθοπούλου στο ρόλο της Χειρίστριας του Πειράματος και τη Δέσποινα Αποστολίδου στο ρόλο της συμμετέχουσας. Οι δυο ηθοποιοί έχτισαν τμηματικά τις εντάσεις τους κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού που παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα με κομμένη την ανάσα. Μπήκαν για τα καλά στο πετσί των ρόλων εξουσιαστή – θύματος με τη σκηνική τους χημεία να είναι αδιαμφισβήτητη. Τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο!
Στη σκηνή του Faust διεισδύσαμε βαθύτερα στον ψυχισμό μας αναζητώντας τα όρια της ηθικής και της αλήθειας μας. Το «Lebensraum» είναι σίγουρα μια παράσταση που θα μείνει μέσα μας χαραγμένη για καιρό. Εάν σας αρέσουν τα εναλλακτικά θεάματα, σας την προτείνουμε με κλειστά μάτια.
Καλή σας θέαση!
