Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Υπάρχει τελικά μαγική συνταγή για να διατηρηθεί η ερωτική επιθυμία σ’ένα γάμο; Τί μπορεί να συμβεί στη σχέση ενός ζευγαριού όταν αυτή βαλτώσει μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας; Αυτά κι άλλα πολλά κομβικά ερωτήματα για τις ανθρώπινες σχέσεις θίγει εύστοχα η συγκινητική κωμωδία της Michele Riml, «Sexy Laundry» που παρακολουθήσαμε πριν λίγες μέρες στο αγαπημένο μας θέατρο Κάππα και μας άρεσε πολύ.
Το έργο που συνεχίζει φέτος την επιτυχημένη του πορεία για δεύτερη χρονιά, διαδραματίζεται στο δωμάτιο ενός πολυτελούς ξενοδοχείου όπου οι δυο πρωταγωνιστές, ο Λάρυ και η Άλις, αμήχανοι, αξιοθρήνητοι και αξιολάτρευτοι, με το εγχειρίδιο ΣΕΞ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ ανά χείρας, προσπαθούν να ξαναβρούν το ερωτικό πάθος που έχασαν στο πέρασμα του χρόνου μετά από 25 χρόνια γάμου και 3 παιδιά.
Η εξαιρετικά εύστοχη μετάφραση της Νικολέτας Κοτσαηλίδου αναδεικνύει την ποιότητα, το λεπτό χιούμορ και την ευαισθησία του λόγου της συγγραφέως που θίγει ζητήματα που απασχολούν τη ζωή κάθε ζευγαριού και που πολλές φορές διστάζουν να αντιμετωπίσουν από φόβο, εφησυχασμό ή άρνηση της πραγματικότητας. Πρόκειται για ένα έργο που ποντάρει στο χιούμορ και την ειλικρίνεια καθρεφτίζοντας παράλληλα την αγωνία των ηρώων για να ξανακερδίζουν τη χαμένη τους ευτυχία.
Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Σπύρος Παπαδόπουλος που ενσαρκώνει επί σκηνής και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Λάρυ. Η επιλογή του σκηνοθέτη να βάλει το κοινό στα ενδότερα του ζευγαριού αφήνοντας ακάλυπτο τον τέταρτο τοίχο της κρεβατοκάμαρας λειτούργησε εξαιρετικά αφού κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή που έτσι κι αλλιώς έχει μια έμφυτη τάση στο «σπορ της κλειδαρότρυπας».
Υποκριτικά, απολαύσαμε τη σύμπραξη του Σπύρου Παπαδόπουλου και της Ρένιας Λουιζίδου επί σκηνής, τριάντα χρόνια μετά την τηλεοπτική τους συνύπαρξη στους διαχρονικούς «Απαράδεκτους». Η χημεία των δύο ηθοποιών είναι αδιαπραγμάτευτη. Το παίξιμό τους φυσικό και συνεπώς η ρεαλιστική τους απόδοση έπεισε μεμιάς τους θεατές που ταυτίστηκαν με τους δυο ήρωες ανεξάρτητα σε ποιά ηλικιακή ομάδα ανήκουν.
Η Ρένια Λουιζίδου στο ρόλο της Άλις ενσάρκωσε τη σύγχρονη γυναίκα που στην προσπάθειά της να ανταποκριθεί επαρκώς στους άπειρους ρόλους της (μητέρα, σύζυγος, επαγγελματίας, νοικοκυρά) χάνει στο πέρασμα του χρόνου την αυτοπεποίθησή της και κατά προέκταση ένα κομμάτι του αυθορμητισμού και της νεανικότητάς της κουβαλώντας θλίψη, απογοήτευση και την αίσθηση του ανικανοποίητου. Ήταν άμεση, πειστική και άκρως συγκινητική. Από την άλλη, ο Σπύρος Παπαδόπουλος στο ρόλο του Λάρυ είχε να αναμετρηθεί με ένα πιο κλειστό και ορθολογιστικό ήρωα που απαξιώνει τις προσπάθειες της γυναίκας του να τα ξαναβρούν. Στην πορεία όμως του έργου, ξεδιπλώνει τον πλούσιο συναισθηματικό του χαρακτήρα και την ευαίσθητη πλευρά του και αυτή η εναλλαγή του που μάλιστα έγινε τόσο ομαλά, μας κέρδισε.
Τα εύσημά μας στην Ηλένια Δουλαδίρη τόσο για το υπέροχο, λουσάτο σκηνικό που επιμελήθηκε όσο και για τα κοστούμια των ηρώων που ανταποκρίνονται πλήρως στις απαιτήσεις του έργου αλλά και στην οικονομική επιφάνεια των χαρακτήρων. Εύστοχοι οι φωτισμοί του Χρήστου Τζιόγκα που ζέσταιναν την ατμόσφαιρα αλλά και οι μουσικές επιλογές του Ιάκωβου Δρόσου που συντέλεσαν πολύ θετικά στο συνολικά άρτιο αποτέλεσμα.
Το «Sexy Laundry» είναι μια συναισθηματική κωμωδία που μας δείχνει μέσα από το δρόμο της ειλικρίνειας και του διαλόγου πώς θα λύσουμε το χάσμα που δημιουργείται στις ανθρώπινες σχέσεις. Χρειάζεται θάρρος, πίστη και αγάπη. Τα διαθέτετε; Μια επίσκεψη στο θέατρο Κάππα είναι θεραπευτική.
Καλή σας θέαση!
