Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Μια άκρως ενδιαφέρουσα παράσταση παρακολουθήσαμε πριν από λίγες μέρες στο φιλόξενο χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Ο λόγος για το έργο «Μια άλλη Θήβα» του Γαλλο-ουρουγουανού συγγραφέα Σέρχιο Μπλάνκο που ανεβαίνει φέτος για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου με δύο πολλά υποσχόμενους ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Το έργο, σε μια ρέουσα μετάφραση της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ, πραγματεύεται την ιστορία ενός πατροκτόνου και την προσπάθεια να μεταφερθεί αυτή στο θεατρικό σανίδι. Συγκεκριμένα, ένας συγγραφέας επισκέπτεται με ειδική άδεια στη φυλακή έναν 21χρονο, τον Μαρτίν, καταδικασμένο σε ισόβια για πατροκτονία. Ο συγγραφέας έχει σκοπό, μέσα από τις συναντήσεις του με τον ισοβίτη να γράψει ένα έργο, με επίκεντρο την πατροκτονία, που θα παρουσιαστεί στο θέατρο με ερμηνευτές τον ίδιο τον πατροκτόνο και τον συγγραφέα. Παρά την αρχική άδεια, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απαγορεύει στον Μαρτίν να παίξει στην παράσταση κι έτσι ο συγγραφέας βρίσκει έναν νέο ηθοποιό, τον Φεδερίκο, που θα ερμηνεύσει το ρόλο του πατροκτόνου στο θέατρο. Το έργο αναπαριστά τις συναντήσεις του συγγραφέα με τον Μαρτίν αλλά και με τον Φεδερίκο (που ο Σέρχιο Μπλάνκο επιλέγει να ερμηνεύονται από τον ίδιο ηθοποιό), καθώς και τη σχέση που αναπτύσσει ο συγγραφέας με τον πατροκτόνο, σχέση που σημαδεύει τις ζωές και των δυο.
Με έντονες αναφορές στο μύθο του Οιδίποδα, το έργο «Αδερφοί Καραμάζοφ» του Ντοστογιέφσκι αλλά και το Φρόιντ, το κείμενο του Μπλάνκο μας κάνει να δούμε το ειδεχθές έγκλημα της πατροκτονίας από μια εντελώς διαφορετική σκοπιά, δίνοντας ελαφρυντικά στο δολοφόνο που κατορθώνει να μας γίνει συμπαθής, απαριθμώντας τα τραυματικά του βιώματα από τη σχέση με τον πατέρα του καθώς και τον ιδιαίτερο ψυχισμό του. Παράλληλα, έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε μέσα από το κείμενο του Γαλλο-ουρουγουανού συγγραφέα τη γένεση ενός θεατρικού έργου όπου η πραγματικότητα και η μυθοπλασία αλληλοσυνδέονται. Κι αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον!
Στο σκηνοθετικό τιμόνι της παράστασης βρίσκεται ο έμπειρος Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος που έστησε ένα θέαμα με ωμό ρεαλισμό( η παράσταση ενδείκνυται για παιδιά άνω των 14 ετών) θίγοντας εύστοχα τα ζητήματα της πατριαρχίας, της ενδοοικογενειακής κακοποίησης, της θρησκείας, των ταξικών διαφορών, των ψυχικών ασθενειών αλλά και του ερωτισμού που μπορεί να αναπτυχθεί μεταξύ δύο ανδρών. Η μόνη μας ένσταση είναι στη μεγάλη διάρκεια του έργου και τις φλύαρες επεξηγηματικές αναφορές που αν είχαν περιοριστεί, θα χάριζαν στο συνολικό θέαμα πιο σφιχτή δομή.
Στο ρόλο του συγγραφέα απολαύσαμε το Θάνο Λέκκα, ο οποίος μας έδωσε μια αρκετά πειστική και ήρεμη ερμηνεία που ήρθε σε απόλυτη ισορροπία με την εκρηκτική παρουσία του Δημήτρη Καπουράνη στο διπλό ρόλο του Μάρτιν και του Φεδερίκο. Αν και στο ρόλο του Φεδερίκο ο ηθοποιός ήταν κάπως διεκπεραιωτικός,την ίδια στιγμή κατόρθωσε να απογειώσει το ρόλο του Μάρτιν χτίζοντας προσεκτικά τις εντάσεις του και δομώντας όλες τις πτυχές της προσωπικότητας του ήρωά του. Εντυπωσιακό ήταν και το αβίαστο αλλά ξεκάθαρο πέρασμα του ηθοποιού από τον ένα ρόλο στον άλλον ανοιγοκλείνοντας απλά το φερμουάρ μιας μπλούζας και αλλάζοντας τη στάση του σώματός του. Συγκρατήστε το όνομα Δημήτρης Καπουράνης γιατί θα δούμε σπουδαία πράγματα από αυτόν και μελλοντικά!
Τέλος, το σκηνικό που επιμελήθηκε ο Κώστας Πολίτης ανταποκρίθηκε πλήρως στις σαφείς οδηγίες του συγγραφέα και δεν διέφερε σε τίποτα από τα αντίστοιχα σκηνικά του έργου σε παραστάσεις του εξωτερικού. Ένα γήπεδο μπάσκετ με ψηλό συρματόπλεγμα που παραπέμπει σε προαύλιο φυλακής, κάμερες περιμετρικά και ένα γραφείο ήταν αρκετά για να στηθεί το ιδανικό σκηνικό για την συγκεκριμένη παράσταση.
Στο σύνολό του, το έργο «Μια άλλη Θήβα» μας προβληματίζει εποικοδομητικά για τα όρια θύτη – θύματος καθώς και τις διαστάσεις ενός εγκλήματος και της τιμωρίας που πρέπει να επιβληθεί. Μας κάνει να δούμε τα πράγματα από μια διαφορετική σκοπιά και αυτό αποκτά τεράστιο κοινωνικό αλλά και θεατρικό ενδιαφέρον. Δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από μια παράσταση στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Σας την προτείνω!
Καλή σας θέαση!
