,

Είδαμε την παράσταση «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν»

Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη

Βρισκόμαστε στα τέλη Οκτώβρη, η φετινή θεατρική σεζόν έχει αρχίσει δυναμικά και εμείς κηρύσσουμε κι επίσημα την έναρξη των θεατρικών μας εξορμήσεων με το αριστουργηματικό έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Ο Καλός Άνθρωπος του Σετσουάν». Πρόκειται για μια παράσταση που συνεχίζει για δεύτερη χρονιά την επιτυχημένη της πορεία στο θέατρο Θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ σε μετάφραση- σκηνοθεσία του Νικορέστη Χανιωτάκη.

Ο «καλός άνθρωπος του Σετσουάν» γράφτηκε την περίοδο 1930-1941, κατά τη διάρκεια της αυτοεξορίας του Γερμανού συγγραφέα στην Σκανδιναβία και αποτελεί μια μάχη επιβίωσης ανάμεσα στο καλό και το κακό. Η ιστορία μας ταξιδεύει στην Κίνα και συγκεκριμένα στην επαρχία του Σετσουάν όπου τρεις Θεοί που ήρθαν στην γη με σκοπό να βρουν αρκετούς καλούς ανθρώπους που να ζουν με αξιοπρέπεια ώστε να δικαιολογήσουν την θεϊκή ύπαρξή τους και να διατηρηθεί ο κόσμος ως έχει, έπειτα από πολλές δυσκολίες, εντοπίζουν τον μοναδικό καλό άνθρωπο που δεν είναι άλλος από την πόρνη Σεν Τε. Οι Θεοί την ανταμείβουν με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό κι εκείνη ανοίγει ένα μικρό καπνοπωλείο. Προκειμένου να αντιμετωπίσει τους συμπολίτες της που την εκμεταλλεύονται, η Σεν Τε εφευρίσκει ένα alter ego, έναν «φανταστικό» ξάδερφο, τον σκληρό Σουί Τα, παίρνοντας την μορφή του όποτε οι περιστάσεις το απαιτούν. Πόσο καιρό, όμως, θα αντέξει να παίζει αυτόν τον διπλό ρόλο;

Ο Νικορέστης Χανιωτάκης που υπογράφει την εξαιρετική μετάφραση αλλά και την σκηνοθεσία του έργου, έστησε στην ιδιαίτερη σκηνή του Θησείον μια διαδραστική παράσταση με τους θεατές να έχουν συνεχώς ενεργό ρόλο στα δρώμενα. Σεβάστηκε την αφηγηματική λογική του συγγραφέα δίνοντας παράλληλα νέα πνοή στο λόγο του αφού η φρεσκάδα, η πρωτοτυπία και η συλλογική προσπάθεια όλου του θιάσου που καλείται να παίξει ζωντανά μουσική και να αποδώσει όλους τους ήχους του έργου με μοναδικό τρόπο δίνουν στην παράσταση μια ενέργεια που συγκινεί ακόμα και τον πιο αδιάφορο θεατή.

Ο Νικορέστης Χανιωτάκης  πέτυχε τη ρήξη του τέταρτου τοίχου παντρεύοντας αρμονικά το συναίσθημα με τη λογική με σκοπό να επικοινωνήσει το διδακτικό χαρακτήρα του έργου και να προβληματίσει το θεατή για θέματα διαχρονικά όπως η καλοσύνη, η κακία, ο έρωτας και οι κάθε είδους ανθρώπινες αδυναμίες. Έστησε μια παράσταση με ρυθμό, ενέργεια που σε παρασέρνει στα μονοπάτια του Μπρεχτ δίχως να ξεφεύγει από τη συνθήκη του σήμερα. Το αποτέλεσμα από κάθε άποψη τον δικαιώνει και με το παραπάνω προσθέτοντας άλλη μια σπουδαία δουλειά στο βιογραφικό του.

Το διττό ρόλο της καλοσυνάτης Σεν Τε και του σκληρού Σουί Τα ερμηνεύει επί σκηνής η Πέγκυ Τρικαλιώτη. Η ταλαντούχα ηθοποιός μαγεύει για ακόμη μια φορά τους θεατές με το αστείρευτο υποκριτικό της ταλέντο και την ευκολία που μεταπηδά από τον ένα ρόλο στον άλλο μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα δίχως να καταφεύγει σε προχειρότητες αλλά αντιθέτως επιδεικνύοντας προσήλωση και απίστευτη εσωτερικότητα στην προσέγγιση του κάθε χαρακτήρα. Η ερμηνεία της είναι αναμφισβήτητα άξια θαυμασμού!

Στο πλευρό της στέκεται επάξια ο Νίκος Πουρσανίδης στο ρόλο του γοητευτικού και συμφεροντολόγου αεροπόρου Γιανγκ Σουν αλλά και ο Κώστας Κάππα ως κουρέας Σου Φου ξεδιπλώνοντας το πολύπλευρο ταλέντο του. Η αξιόλογη και χαριτωμένη παρουσία της Ηρώς Μουκίου στο ρόλο της ιδιοκτήτριας Μι Τσου έδωσε μια κωμική ανάσα στην παράσταση ενώ ξεχωρίσαμε και τον εξαιρετικό Γεράσιμο Σκαφιδά στο ρόλο του νερουλά Βανγκ που με τις επικοινωνιακές του ικανότητες έβαλε από το πρώτο κιόλας λεπτό τους θεατές στη φιλοσοφία του έργου.

Τί μπορεί να πει κανείς για την πρωτότυπη μουσική της παράστασης από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και τους στοχευμένους στίχους των τραγουδιών από τη Μαριλένα Παναγιωτοπούλου; Έδωσαν στο συνολικό εγχείρημα αυτό το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν για να απογειωθεί χαρίζοντας στους θεατές μερικές από τις πιο δυνατές στιγμές της παράστασης. Σ’ αυτό το σημείο, αξίζει να κάνουμε ειδική μνεία στον πολυπράγμων Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο που συμμετέχει στο θέαμα τόσο ερμηνεύοντας έναν από τους τρεις Θεούς, όσο και παίζοντας αναρίθμητα μουσικά όργανα. Κάποια στιγμή πραγματικά χάσαμε το λογαριασμό!

Στο πνεύμα της παράστασης βρήκαμε τα χρηστικά σκηνικά και τα κοστούμια της Άννας Μαχαιριανάκη ενώ μας άρεσαν πολύ και οι φωτισμοί της Χριστίνας Θανάσουλα.

Στα πλην της παράστασης, η μεγάλη της διάρκεια και η απουσία διαλείμματος για να ξεμουδιάσουμε λιγάκι από τα όχι και τόσο αναπαυτικά καθίσματα. Τα σπουδαία θεάματα όμως απαιτούν θυσίες και εμείς ευχαρίστως θα τις ξανακάναμε!

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στην καλλιτεχνική εταιρία Μυθωδία (Νικορέστης Χανιωτάκης & Γεράσιμος Σκαφίδας) που παίρνει το ρίσκο σε τόσο χαλεπούς καιρούς και δεν διστάζει να καταπιαστεί με τα ιερά τέρατα της δραματουργίας δίνοντάς τους μια σύγχρονη πνοή που αξίζει την προσοχή όλων μας. Επισκεφτείτε το θέατρο Θησείον και παρακολουθείστε τον «Καλό άνθρωπο του Σετσουάν» για να θαυμάσετε τη συλλογική προσπάθεια ενός εξαιρετικού θιάσου και να δείτε το όραμα του σκηνοθέτη να παίρνει σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια σας. Σας το προτείνω με το χέρι στην καρδιά.

Καλή σας θέαση!