“Φελίτσε και Λίλυ: ένας άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους” στο Vault-Παράταση Παραστάσεων

Φελίτσε και Λίλυ Ένας άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους της Ελένης Καρασαββίδου

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου

Ερμηνεύουν: Δήμητρα Βαμβακάρη, Δήμητρα Σύρου, Έλενα Τυρέα

VAULT Theatre Plus/Πολυχώρος Vault (Μελενίκου 26, Γκάζι-Βοτανικός)

Οι παραστάσεις συνεχίζονται κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.15

«Οι βόμβες βόμβες και η ρούμπα ρούμπα»

Λόγω αυξημένης προσέλευσης η παράσταση του έργου της Ελένης Καρασαββίδου «Φελίτσε και Λίλυ: ένας άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους» που παρουσιάζεται στον Πολυχώρο Vault σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου, συνεχίζεται κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.15.

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά) η Δήμητρα Βαμβακάρη, η Δήμητρα Σύρου και η Έλενα Τυρέα.

Λίγα λόγια για το έργο

Βερολίνο 1942. Δυο γυναίκες συναντιούνται. Μια Εβραία και μια Γερμανίδα, παντρεμένη με αξιωματικό των Ναζί. Έχει τέσσερα αγόρια. Έχει τιμηθεί από τον Φύρερ γιατί έφερε στη ζωή τέσσερεις μελλοντικούς στρατιώτες. «Που θα μάθουν να σκοτώνουν χωρίς πρόβλημα, αγόρια στην ηλικία τους».

Δυο γυναίκες συναντιούνται και μια μεγάλη αγάπη γεννιέται. Σ’ ένα Βερολίνο όπου έξω έπεφταν οι βόμβες βροχή και μέσα οι άνθρωποι χόρευαν και ερωτεύονταν απελπισμένα. «Οι βόμβες βόμβες και η ρούμπα ρούμπα». Μνήμες, επιστολές, ανατροπές στη σκιά του φασισμού που εξαφανίζει ανθρώπινες ζωές, στο όνομα του «πολιτισμού».

Όλη η ζωή της Γερμανίδας Ναζί, της Λίλυ, οι 18 μήνες που έζησε με την Εβραία Φελίτσε. Και συνεχίζει να ζει μαζί της όλη την υπόλοιπη ζωή της. Με τις αναμνήσεις

της, τις ενοχές της, στην αέναη προσπάθεια να κατανοήσει αυτό το τεράστιο και αναπάντητο “γιατί;” Γιατί κάποιοι αποφασίζουν για τις ζωές μας; Γιατί μας επιβάλλουν πώς και με ποιους θα συνυπάρξουμε; Ποιος έχει ορίσει πώς θα ζουν οι γυναίκες, οι φυλές, όλοι όσοι έχουν άλλες επιλογές ζωής, οι διαφορετικοί; Και ποιος βάζει μέτρο σύγκρισης για διαρκή ρατσιστικό διαχωρισμό; Ποιος και γιατί αποφασίζει για το μέλλον των παιδιών, των χωρών, των πολιτισμών;

Μια παράσταση που ξυπνά συναισθήματα και γεννά σκέψεις, με αφορμή μια αληθινή ιστορία αγάπης που γεννιέται σε ένα τραυματικό ιστορικό πλαίσιο… την ιστορία της Φελίτσε και της Λίλυ.

Σκηνοθετικό Σημείωμα:

Μια Γερμανίδα παντρεμένη με αξιωματικό των Ναζί και μια Εβραία συναντιούνται στο Βερολίνο του 1942 και μια μεγάλη αγάπη γεννιέται στη σκιά του ναζισμού και μιας πόλης που βομβαρδίζεται στο όνομα του «πολιτισμού και της τάξης». Σε μια σκοτεινή εποχή, όπου Εβραίοι, ομοφυλόφιλοι, διαφορετικοί, άνθρωποι με αναπηρία δολοφονούνταν, περιουσίες καταστρέφονταν, παιδιά σκοτώνονταν γιατί είχαν την ατυχία να γεννηθούν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, σ’ αυτό τον τόπο.

Μια αληθινή ιστορία που ενέπνευσε την Ελένη Καρασαββίδου, ερευνώντας την μέσα από το βιβλίο της Erica Fischer, την ταινία Aimee and Jaguar αλλά και την επικίνδυνη άνοδο της ναζιστικής απειλής και των ρατσιστικών επιθέσεων παγκοσμίως. Επιθέσεις εναντίον γυναικών, ομοφυλόφιλων, ανθρώπων με αναπηρία, ανθρώπων με κάθε είδους ιδιαιτερότητα. Η άρρωστη μανία για εξουσία και κέρδος κάποιων, διαμορφώνει συνειδήσεις εκπαιδεύοντας ανθρώπους να σκοτώνουν συνανθρώπους τους, να ασκούν κάθε μορφής βία χωρίς να σκέφτονται πως αύριο θα έρθει και η δική τους σειρά. Διαστρεβλώνουν την αλήθεια φανατίζοντας, χειραγωγώντας. Ένας «θαυμαστός καινούριος κόσμος», που αποφασίζει ποιος θα επιζήσει και ποιος όχι, ποια χώρα θα επιβιώσει και ποια θα ισοπεδωθεί, ποια κουλτούρα και ποια γλώσσα θα επικρατήσουν. Ένας παραλογισμός χωρίς τέλος. Που ακόμα και σήμερα, γιορτάζουμε θλιβερές επετείους και δημιουργούμε αλλού, σε άλλα σημεία του πλανήτη που καταστρέφουμε, άλλες οδυνηρές επετείους.

Και η ιστορία συνεχίζεται και θα συνεχίζεται όσο η παιδεία, η ιστορία, τα ΜΜΕ, κατευθύνουν συνειδήσεις και διαπράττουν εγκλήματα καθημερινά, από την κλιματική αλλαγή, τους πυρηνικούς εξοπλισμούς, την καταστροφή ιστορικών πολιτισμών και άρα της συλλογικής μνήμης, τις μαζικές καταστροφές χωρών και τη δολοφονία παιδιών.

Μια παράσταση αγάπης, μνήμης, ενοχής.

Κατερίνα Πολυχρονοπούλου

Συντελεστές:

Κείμενο: Ελένη Καρασαββίδου

Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου

Σκηνικά-Κοστούμια: Αγγελίνα Παγώνη

Μουσική-Σχεδιασμός ήχου: Μαρία Βουμβάκη

Χορογραφίες – Κινησιολογία: Αναστασία Γεωργαλά

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάνθη Κολιάκη

Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Φωτογραφίες: Αγγελίνα Παγώνη

Trailer: Στέφανος Κοσμίδης

Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας

Παραγωγή: ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ – VAULT

Ερμηνεύουν: (αλφαβητικά)

Δήμητρα Βαμβακάρη

Δήμητρα Σύρου

Έλενα Τυρέα

Έγραψαν για την παράσταση:

«Με το έργο της Ελένης Καρασαββίδου να είναι μια γερή γροθιά στο στομάχι, επιστρέφουμε στην Τραγωδία μέσα από ένα δρόμο διαφορετικό από εκείνον που ακολούθησε η Δύση, της μιμικής ανα-παράστασης, φτιάχνοντας έτσι το σύγχρονο αστικό δράμα. […] Η σκηνοθεσία της έμπειρης Κατερίνας Πολυχρονοπούλου στο θέατρο Vault (χορογραφίες-κινησιολογία της Αναστασίας Γεωργαλά), που υπογράφει επίσης τη δραματουργική επεξεργασία, διέκρινε τα τρία επίπεδα του έργου, το πολιτικό, το ερωτικό, το θεατρικό, τονίζοντας ιδιαίτερα το τελευταίο, και τα έδωσε διαπλεγμένα, τηρώντας πάντα την κρίσιμη απόσταση αναπνοής μεταξύ τους. Με συνδετικό στοιχείο το πάθος, για την ελευθερία, την τέχνη και, κυρίως, τον έρωτα… […] Οι τρεις νέες ηθοποιοί δίνουν δόκιμα και διακριτά κάθε μία τον δίδυμο ρόλο της. Η Δήμητρα Σύρου προσεγγίζει “δωρικά” την ηλικιωμένη Λίλυ και το ανεστραμμένο είδωλό της στον θεατρικό καθρέφτη. Η Δήμητρα Βαμβακάρη σμιλεύει “λυδικά”, από φως και σκότος, τη νεαρή σάρκινη Λίλυ. Και η Έλενα Τυρέα πλάθει με χώμα και ουρανό “αιολικά” τη Φελίτσε και τη “σκιά” της». [Λέανδρος Πολενάκης, Η Αυγή]

«Η Δήμητρα Σύρου, αποδίδει με μια σταθερότητα την εικόνα της ηλικιωμένης Λίλυς και της μνήμης που μένει ανεξίτηλη, μαζί και τα συναισθήματα. Η Έλενα Τυρέα στο ρόλο της Φελίτσε, τόσο γυναίκα. Τόσο μυστηριώδης και ερωτεύσιμη από τη Λίλυ, ένα πλάσμα – πόθος, ενσαρκώνει το πάθος για να δραπετεύσουν και οι δύο από τη ναζιστική δίνη. Η Δήμητρα Βαμβακάρη στο ρόλο της Λίλυ, έρχεται σταδιακά στην ωριμότητα την κοινωνική, την πολιτική και συναισθηματική. Μια παράσταση με εκπληκτική ατμόσφαιρα, λεπτή και μελετημένη σκηνοθεσία της Κατερίνας Πολυχρονοπούλου και με εξαιρετικές ερμηνείες». [Μαρία Μαρή | Theatromania.gr]

«Πρόκειται για μια παράσταση που κυριολεκτικά καθηλώνει. Η σκηνοθεσία της Κατερίνας Πολυχρονοπούλου, το κείμενο της Ελένης Καρασαββίδου, οι ερμηνείες, τα φινετσάτα ρούχα, η μουσική, ο φωτισμός, οι αέρινες χορογραφίες, όλα μαζί και το καθένα ξέχωρα, μεταφέρουν το θεατή στην καρδιά της λαίλαπας του Β΄ Παγκοσμίου

πολέμου μα και στην ψυχή όσων είχαν υποστεί το αποτρόπαιο πρόσωπο του». [Μαίρη Μαθιουδάκη | Pastafloramag.gr] «Η σκηνοθέτης, Κατερίνα Πολυχρονοπούλου, φέρνει, με έναν ιδιαίτερο τρόπο, τους θεατές μέσα στην ατμόσφαιρα της εποχής. Η Έλενα Τυρέα, στον ρόλο της Felice, της διπλά διωκόμενης, Εβραίας και ομοφυλόφιλης, σαγηνεύει με την υποκριτική της δεινότητα. Η Δήμητρα Βαμβακάρη, ως Lilly, ερμηνεύει επιτυχώς τον απαιτητικό ρόλο της μητέρας, της συζύγου Ναζί αξιωματικού και της ερωμένης πολλών άλλων. Και η εξαιρετική Δήμητρα Σύρου, ερμηνεύει τον ρόλο της Lilly, σε μεγάλη ηλικία, όπου μέσα από την ανάγνωση της ερωτικής αλληλογραφίας τους, εξελίσσει τη σχέση τους, από την ελπιδοφόρα αρχή μέχρι το οδυνηρό τέλος». [Έλενα Χατζοπούλου | SinwebRadio]

«Ένα εκπληκτικό πακέτο σε ένα όμορφο και ζεστό χώρο. Αλήθειες όπως πρέπει να λέγονται. Απλά, λιτά απέριττα. Εκπληκτικά. Μην το χάσετε». [Νάσος Κονίτσας | Νoizy.gr]

«Η σκηνοθεσία αναδεικνύει με τρυφερότητα και ευαισθησία τα δυνατά αισθήματα των δύο γυναικών. Ποιητική σκηνοθεσία, δουλεμένη με λεπτότητα και ευρηματικότητα». [Βίβιαν Μητσάκου | theaterproject365.wordpress.com]

«Επί σκηνής, θα δείτε τρεις υπέροχες ηθοποιούς που με έκαναν να σκεφτώ ότι τελικά, υπάρχει μέτρο λογαριασμού της θεατρικής εμπειρίας. Τουλάχιστον σε αυτή την παράσταση φαίνεται ο πλούτος των εμπειριών τους και το πόσο σταθερά πατούν πάνω στη σκηνή. Πόσο βέβαιες είναι γι’ αυτό που κάνουν και πόσο αποτελεσματικές […] Η σκηνοθέτιδα, Κατερίνα Πολυχρονοπούλου ανιχνεύει και αφουγκράζεται. Μεταλαμπαδεύει και καλλιεργεί. Παραμένει εργάτρια της δραματικής τέχνης με πίστη και αφοσίωση που δε γίνεται να παραβλέψεις. Και σε αυτή την παράσταση θα δώσει τον καλύτερο εαυτό της». [Τζένη Κουκίδου | Koukidaki.gr]

«Η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου μας δίνει μια από τις καλύτερες σκηνοθεσίες της, αποδίδοντας την ιστορία της Φελίτσε και της Λίλυ σκηνικά, με τόλμη, ευαισθησία, τρυφερότητα, ζηλευτό μέτρο και συναρπαστικές ατμόσφαιρες που ολοκληρώνονται με τους φωτισμούς, τα λιτά αλλά λειτουργικά σκηνικά, τα αξιοπρόσεχτα κουστούμια και τους μουσικούς νυγμούς». [Μαρία Κυριάκη | Epi Skinis.gr]

«Η εξαιρετική κίνηση, οι έξοχες ερμηνείες καθώς και η σκηνοθεσία αλλά και το ίδιο το κείμενο απέδωσαν το ζοφερό κλίμα της εποχής όπου η αγάπη τους ήταν η μοναδική ηλιαχτίδα που τρύπωνε στις ζωές τους. […] Μια παράσταση που μας ταξίδεψε γεννώντας μας υπέροχα συναισθήματα. Έσπειρε το σποράκι της ελπίδας για ένα κόσμο σήμερα που επίσης σκοτεινιάζει. Μια εβδομάδα μετά η καρδιά μας χτυπά ακόμα εκεί, στην μικρή σκηνή του Vault». [Έλενα Γαζγαλή | All4fun.gr]

«Συνταρακτικές οι ερμηνείες των κοριτσιών. Μια από τις ωραιότερες παραστάσεις που έχω δει στη ζωή μου, γροθιά στο στομάχι και όταν την είδα και τώρα που γράφω, τα δάκρυα τρέχουν ασταμάτητα». [Χρύσα Κατσιματίδου | Sinwebradio]

«Εκπληκτικές οι τρεις ηθοποιοί. Ιδιοφυές το εύρημα τού μοιράσματος σε δύο πρόσωπα ενός ρόλου (τής παραζαλισμένης συζύγου τού αξιωματικού των ναζί που ερωτεύεται μία Εβραία λεσβία). […] Έτσι μπορούμε να παρακολουθήσουμε το είναι και το φαίνεσθαι, το πάσχον σώμα και την γαλήνια (μέσα στην τρικυμία της) ψυχή… Εκπληκτικά τα σκηνικά, οι φωτισμοί, τα κοστούμια, η κίνηση, ο χορός, οι παύσεις, οι σιωπές, ο ασθματικός ρυθμός, η ασυμβίβαστη θλίψη, ο πόνος τού αποχωρισμού…

πέρα από τα φύλα, πέρα από τις φυλές, πέρα από τις όποιες πεποιθήσεις. Μην το χάσετε!!!» [Κωνσταντίνος Μπούρας | konstantinosbouras.gr]

«Συναίσθημα, αλήθεια, πάθος μα και τραύματα της Ιστορίας θέτει σε πρώτο πλάνο και φωτίζει έξοχα μέσα από τη σκηνοθετική της προσέγγιση η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου σε μια από τις πιο λεπτών χρωμάτων δουλειές που έχει υπογράψει η ίδια τα τελευταία χρόνια. Μια ολοκληρωμένη ματιά και κατεύθυνση της ιστορίας εξ αρχής όπου δίχως φτιασίδια “παίρνει” από το χέρι τον θεατή στον ευαίσθητο αυτό σκηνικό χορό. Σημαντικότατο όπλο της σκηνοθέτιδας, ασφαλώς, είναι η ερμηνευτική της ομάδα την οποία διακρίνει η ομοιογένεια, η ισορροπία και η κοινή διάθεση για “βουτιά” εις βάθος στον πυρήνα του έργου». [Αλέξανδρος Κούρτης | Zappit.gr]

«Η Κατερίνα Πολυχρονοπούλου έχει κάνει ωραία δουλειά ως προς την ανάδειξη του ταλέντου των ηθοποιών της και με όμορφες εικόνες, μας προσφέρει μια λεπτή αισθητική απόλαυση…» [Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης, Theatredublog.unblog.fr]

«Οι ερμηνείες των τριών κυρίων είναι δυνατές, υποστηρίζουν τους ρόλους τους απόλυτα, συνταρακτικές, πειστικότατες και πλούσιες συναισθηματικά!» [Χρυσούλα Ζαφειράκη | Open Mind]

«Το κοινό χειροκρότησε ξανά και ξανά τις τρεις κυρίες. Ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει. Πρόκειται για μία απόλυτα τονωτική ένεση αγάπης. Τίποτα λιγότερο». [Κώστας Κούλης | keysmash.gr]

*Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους

Info: Τοποθεσία: Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS, Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός. Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8′ περίπου με τα πόδια) Ημερομηνία: Παραστάσεις: Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.15. [Εκτός από 1 και 2 Φεβρουαρίου λόγω συμμετοχής των καλλιτεχνών στην 48ωρη Πανελλαδική Απεργία που προκήρυξε το Σ.Ε.Η.] Διάρκεια: 75′ (χωρίς διάλειμμα). Πληροφορίες: Τηλ.: 213 0356472 / 6949534889

(για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 – 14:00 και 17:00 – 21:00)

Τιμές εισιτηρίων: 14 ευρώ, 10 ευρώ (Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας – ΟΑΕΔ), 5 ευρώ (Ατέλειες) Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/felitse-kai-lily/