Είδαμε την παράσταση «Αμερικάνικος Βούβαλος»
Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Ένα από τα κορυφαία έργα του Ντέιβιντ Μάμετ είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε πριν λίγες μέρες σε μια από τις σημαντικότερες θεατρικές σκηνές της Αθήνας. Ο λόγος για τον «Αμερικάνικο Βούβαλο», τη δεύτερη παραγωγή που ανεβαίνει φέτος στο θέατρο Μουσούρη σε μετάφραση- απόδοση και σκηνοθεσία του Πέτρου Φιλιππίδη.
Πρόκειται για ένα εμβληματικό κοινωνικοπολιτικό έργο που γράφτηκε από το Μάμετ το 1975 και σηματοδοτεί την πλήρη ψευδαίσδηση του αμερικάνικου ονείρου για επιτυχία και εύκολο χρήμα. Περιέχει έντονες δόσεις πικρού χιούμορ και διεισδύει βαθιά στη φιλία και τις ανθρώπινες σχέσεις σε όλες τις εκφάνσεις τους, μέσα από το πρίσμα του εγωισμού και των προσωπικών συμφερόντων των ηρώων.
Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα στο παλαιοπωλείο του Ντον (Γιάννης Μπέζος), όπου μαζί με τον φίλο του Ουόλτερ, ο επονομαζόμενος και «δάσκαλος», (Πέτρος Φιλιππίδης) και τον νεαρό Μπομπ (Ορφέας Αυγουστίδης) οργανώνουν εκ του προχείρου μια φιλόδοξη ληστεία για ένα νόμισμα που έχει επάνω τον αμερικάνικο βούβαλο. Ο Ντον θέλει να νουθετήσει και να κάνει «σωστό άτομο» τον Μπομπ, ένα παιδί ανυπεράσπιστο και χαμένο στα ναρκωτικά. Οι τρεις τους γυρνούν όλη μέρα στο παλαιοπωλείο λέγοντας εξυπνάδες, φιγουράροντας τον ανδρισμό τους, αλλά και σκεπτόμενοι πώς θα «πιάσουν την καλή», πώς θα κάνουν μια «μπίζνα» που θα τους αποφέρει χρήματα. Στη διαδρομή αποδεικνύεται ότι είναι ανίκανοι και οι φιλίες, τα προσωπικά συμφέροντα και τα συναισθήματά τους θα δοκιμαστούν με πρωτοφανή τρόπο.
Ο Πέτρος Φιλιππίδης έχει τριπλή συμμετοχή στο όλο εγχείρημα καθώς εκτός από τη μετάφραση και τη σκηνοθεσία του έργου, ερμηνεύει και έναν από τους τρεις πρωταγωνιστικούς ρόλους. Φαίνεται πως στον καλλιτέχνη αρέσουν οι προκλήσεις και ξέρει πώς να τις αντιμετωπίζει και να βγαίνει νικητής. Το έργο που επέλεξε ο Πέτρος Φιλιππίδης είναι σπουδαίο μα και εξαιρετικά δύσκολο να επικοινωνηθεί. Ο σκηνοθέτης προσέγγισε το έργο του Μάμετ με μια κωμική ματιά θέλοντας να απομυθοποιήσει εντελώς τους ήρωές του και να κάνει έτσι το κοινό να ταυτιστεί ευκολότερα μαζί τους. Άλλωστε, οι ήρωές του έργου θυμίζουν συμπεριφορές ανθρώπων στην Ελλάδα του σήμερα που εν καιρώ οικονομικής κρίσης, αδρανοποιούνται, παύουν να προσπαθούν ουσιαστικά μα σκαρφίζονται τα πάντα προκειμένου να επιβιώσουν με τον ευκολότερο δυνατό τρόπο. Ας μην ξεχνάμε πως μέσα από μια κωμική δίοδο, είναι ευκολότερο να θιχτούν σοβαρά θέματα όπως αυτό της φιλίας και της κρίσης στις ανθρώπινες σχέσεις και ο σκηνοθέτης φαίνεται να το γνωρίζει πολύ καλά αφού κατόρθωσε να φτιάξει μια παράσταση με ρυθμό, χιούμορ, κλιμακώμενες συγκρούσεις και την απαιτούμενη κάθαρση.
Στο ρόλο του Ουόλτερ, ο Πέτρος Φιλιππίδης χειρίζεται απόλυτα τα υποκριτικά του μέσα και δίνει στο κοινό μια ερμηνεία πλούσια σε συναισθήματα, εντάσεις αλλά και σκέψη. Ο ηθοποιός κατόρθωσε τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά να δημιουργήσει μια περσόνα με αμερικάνικη συμπεριφορά, εγωπαθή ζητήματα και ανασφάλειες και μας έπεισε απόλυτα.
Ο Γιάννης Μπέζος στο ρόλο του παλαιοπώλη Ντον αποτελεί την ήρεμη δύναμη των τριών πρωταγωνιστών αφού αντιμετωπίζει το ρόλο του με λογική, σύνεση και ψυχραιμία χωρίς να διστάζει ωστόσο να δείξει κάποιες στιγμές και την ευαίσθητη πλευρά του.
Η πιο ευχάριστη έκπληξη στην παρέα των τριών ανδρών ήταν αναμφισβήτητα η παρουσία του Ορφέα Αυγουστίδη επί σκηνής στο ρόλο του νεαρού Μπομπ. Έχουμε παρακολουθήσει και στο παρελθόν τον ηθοποιό σε αξιόλογες θεατρικές παραστάσεις μα αυτή την φορά τον είδαμε με χαρά να κάνει ακόμη ένα βήμα παραπάνω και να στέκεται επάξια στο πλευρό των δύο καταξιωμένων ηθοποιών. Ο Ορφέας είχε να αντιμετωπίσει ένα δύσκολο ρόλο και τα κατάφερε περίφημα κερδίζοντας τις εντυπώσεις και το χειροκρότημα του κοινού.
Στα συν της παράστασης το εξαιρετικό σκηνικό όπως και τα κοστούμια που επιμελήθηκε η Λουκία Χουλιάρα. Η σκηνογράφος δημιούργησε στη σκηνή του θεάτρου Μουσούρη ένα πληθωρικό σκηνικό, επιμελώς ατημέλητο και σκονισμένο που ήταν πραγματικά βγαλμένο από βιτρίνα υπόγειου παλαιοπωλείου και ερχόταν σε απόλυτη εναρμόνιση με τις παραιτημένες προσωπικότητες των τριών ηρώων.
Καλή σας θέαση!
