Η συγγραφέας Ευαγγελία Παπανίκου μας μιλάει για το νέο βιβλίο της που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις iWrite με τον τίτλο «Η Ωραιοτάτη & οι Εννέα Μούσες».
Μιλήστε μας για την υπόθεση του βιβλίου σας.
«Η Ωραιοτάτη και οι Εννέα Μούσες» είναι μια ιστορία όπου μπλέκονται η εξουσία, η δύναμη, η ομορφιά, κι ο μεγάλος έρωτας… Διαπραγματεύεται τον μύθο της Ωραίας Ελένης, μέσα στο πλαίσιο του παραμυθιού της Χιονάτης, με πολλές ανατροπές και εκπλήξεις…
Πως εμπνευστήκατε την ιστορία και ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες σας;
Εμπνεύστηκα την ιστορία για να φέρω τη μυθολογία μας και τη φιλοσοφική βάσης της πιο κοντά στην καθημερινή μας ζωή, κι ειδικά πιο κοντά στα παιδιά. Μέσω της ελληνικής μυθολογίας, χωρίς δογματισμό και διδακτισμό, μπορούν να περαστούν όλες οι πανανθρώπινες αξίες και τα ιδανικά καθώς και πολλά ηθικά διδάγματα και παραδείγματα προς μίμηση ή αποφυγή. Βάζοντας τον μύθο μέσα στο γνωστό πλαίσιο του παραμυθιού, γίνεται πιο οικείος,προσιτός και εύληπτος, ειδικά στα παιδιά.
Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι ότι υπάρχουν πολλές οπτικές γωνίες στα πάντα στη ζωή μας, στην πραγματικότητά μας ή σε μια ιστορία που ακούμε, τις οποίες οπτικές γωνίες θα πρέπει να ανακαλύψει ο καθένας μόνος του και να βρει ένα βαθύτερο νόημα. Ο απώτερος σκοπός σ’ αυτή τη διαδικασία είναι να οδηγήσουμε τα παιδιά στη γνώση και να τα βοηθήσουμε ν’ αναπτύξουν κριτική σκέψη και κριτικό πνεύμα για να μην γίνουν πειθήνια όργανα κανενός, ειδικά όταν μεγαλώσουν.
Πόσο διάστημα κάνατε να το γράψετε και πως επηρέασε αυτό την καθημερινότητά σας;
Πιστεύω, ότι ειδικά στην τέχνη, ο χρόνος είναι ακόμα πιο σχετικός ως έννοια και δεν είναι αυτό που έχει την κύρια σημασία. Αυτά που προέχουν είναι το όραμα, η έμπνευση και το αποτέλεσμα. Ήταν έτοιμο αμέσως, όταν ολοκλήρωσα τη μελέτη, την έρευνα και τις αποφάσεις μου για την ιστορία και μετά τα ξανα-ολοκλήρωσα άλλη μια φορά (κι άλλη μια φορά, κι αν δεν κάνω λάθος κι ακόμα μία… και μετά σταμάτησα να μετράω)!
Η καθημερινότητά μου εμπλουτίστηκε κι έγινε πολύ πιο όμορφη και δημιουργική και μου έδωσε ένα διαφορετικό και βαθύτερο νόημα στη ζωή μου!
Ποιο είναι το σημείο εκείνο που απαίτησε περισσότερη δουλειά από μέρους σας ή έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά ή το μυαλό σας και γιατί;
Το σημείο που απαιτεί την περισσότερη δουλειά γενικώς σε όλα τα γραπτά μου και έχει και μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, είναι η μελέτη της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και των σχετικών πηγών της αρχαιοελληνικής γραμματείας. Παρόλο το γεγονός ότι τα γραπτά μου είναι λογοτεχνικά και φανταστικά, προσπαθώ πάντα να βασίζονται σε μια ακέραια και ακριβή βάση της ελληνικής μυθολογίας, ώστε να ενθουσιαστούν οι αναγνώστες μου και να εμπνεύσω και τους μικρούς και τους μεγάλους, ν’ αναρωτηθούν και να ερευνήσουν παραπέρα και μόνοι τους.
Οι χαρακτήρες σας ζουν ακόμα μετά το κλείσιμο των σελίδων του βιβλίου; Τους σκέφτεστε; Πιστεύετε ότι συνεχίζουν να ζουν στη σκέψη των αναγνωστών σας;
Όλοι οι χαρακτήρες εξακολουθούν να ζουν και μετά το κλείσιμο των σελίδων, ειδικά οι δικοί μου που είναι και αθάνατοι στους αιώνες! Σίγουρα ο κάθε χαρακτήρας αγγίζει τον κάθε αναγνώστη διαφορετικά. Συνειρμικά τους σκέφτομαι κι εγώ. Μερικές φορές προβληματίζομαι αν κάποιους τους έχω αδικήσει κιόλας. Από ό,τι μου λεν οι αναγνώστες μου, ανακαλούν κι αυτοί τους ήρωές μου, σε διάφορες στιγμές, κυρίως όταν κάτι από την πραγματικότητα τούς θυμίζει, π.χ. όταν η λέξη «μυθολογία» ή «παραμύθι», ή κάποια άλλη λέξη κλειδί της ιστορίας μου, όπως όνομα τοποθεσιών, ηρώων, θεών, μουσών, κ.λπ.
Ένας συγγραφέας σταματάει ποτέ να γράφει ή να δουλεύει στο μυαλό του την υπόθεση μιας επόμενης ιστορίας που έχει να εξιστορήσει;
Νομίζω ότι δεν μπορεί να σταματήσει, ίσως μπορεί να καθυστερήσει ή ν’ αναβάλλει αλλά όχι να σταματήσει πλήρως. Επίσης, μπορεί να κάνει μια παύση για να ανασυνταχθεί ή να μελετήσει αλλά στο μυαλό του τριγυρίζουν συνέχεια ζωηρά, οι ήρωες και οι ιστορίες τους.
Σήμερα διαβάζουμε σε ψηφιακή μορφή βιβλία ενώ έχουμε καταφέρει ακόμα να διατηρούμε την έντυπη μορφή τους. Σε τι μορφή προτιμάτε εσείς να διαβάζετε τα βιβλία; Είστε υπέρ της εξέλιξης;
Είμαι υπέρ της ανάγνωσης και της φιλαναγνωσίας με όποιο μέσο κι όποιον τρόπο και οπουδήποτε κι αν γίνεται αυτή. Είμαι κι υπέρ της εξέλιξης και της τεχνολογίας, και της τεχνολογίας των ψηφιακών βιβλίων, αρκεί να χρησιμοποιούνται σωστά και ηθικά. Τα βιβλία σε ψηφιακή μορφή μ’ εξυπηρετούν κι εμένα πολύ σε ορισμένες περιστάσεις, αλλά τα έντυπα βιβλία θα κρύβουν για πάντα όλη τη μαγεία μέσα τους.
Τι θα ήταν το χτες, το σήμερα και το αύριο χωρίς βιβλία;
Αντιμέτωποι όπως είμαστε με το αχανές μέλλον, το μόνο σταθερό σημείο αναφοράς είναι η γνώση του παρελθόντος. Η αναζήτηση της γνώσης αυτής, εκτός απ’ τις άυλες μνήμες μας, κρύβεται και διασώζεται και μέσα στα βιβλία. Χωρίς βιβλία θα ζούσαμε ένα διαρκές χάος.
Μπορεί ένας συγγραφέας να αφυπνίσει το αναγνωστικό κοινό, να το κάνει να κινητοποιηθεί και εν τέλει να διαμορφώσει συμπεριφορές;
Θα έλεγα πως τα βιβλία και το έργο ενός συγγραφέα στο σύνολό του, έχει αυτή τη δύναμη και μπορεί να επηρεάσει τους αναγνώστες του, γι’ αυτό κι οι συγγραφείς έχουν μεγάλη ευθύνη ως προς το γεγονός αυτό, ιδιαίτερα στα βιβλία για τις πιο ευαίσθητες κατηγορίες, όπως των παιδιών και των εφήβων.
Μπορείτε να σκεφτείτε τον εαυτό σας σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου δεν ασχολείται καθόλου με τη συγγραφική διαδικασία;
Έχω φανταστεί και συνεχίζω να φαντάζομαι τον εαυτό μου σε πολλές διαφορετικές εκδοχές του, πολλές φορές και σε παραπάνω από ένα παράλληλο σύμπαν κιόλας, αλλά η συγγραφή παραμένει ο κοινός παρονομαστής παντού και σε όλα.
Ευχαριστούμε για την παραχώρηση της συνέντευξης και ευχόμαστε πάντα καλοτάξιδες δημιουργίες.
Εγώ σας ευχαριστώ πολύ κι εύχομαι χαρά, δύναμη και δημιουργία!
-συνέντευξη
Λυδία Ψαραδέλλη
