«Ο κανίβαλος που έφαγε έναν Ρουμάνο» -κριτική του βιβλίου του Δημήτρη Σωτάκη

,

«Ο κανίβαλος που έφαγε έναν Ρουμάνο» -κριτική του βιβλίου του Δημήτρη Σωτάκη

Πριν ακόμα ανοίξεις το νέο βιβλίο του Δημήτρη Σωτάκη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος με τον τίτλο «Ο κανίβαλος που έφαγε έναν Ρουμάνο» έχεις δεχτεί ότι το εξώφυλλο και ο τίτλος αποτελούν έναν εξαιρετικό τρόπο προώθησής του αλλά ταυτόχρονα την πιθανότητα να έχεις «βομβαρδιστεί» από πανέξυπνα spoilers πριν ακόμα το ανοίξεις.

Στις πρώτες σελίδες ο μοναχικός τρόπος ζωής ενός ανθρώπου παρασύρει τον αναγνώστη σε ένα ψυχολογικό μαρασμό επιτυγχάνοντας απόλυτα τον στόχο του συγγραφέα του. Πόσο φρικτή μοιάζει αυτή η ζωή! Ποιος θα άντεχε να βιώνει έναν τέτοιον Γολγοθά; Φρικτός ο κόσμος του ήρωα, χωρίς νόημα, χωρίς ελπίδα με μόνο ένα πάθος το οποίο μαραζώνει παρέα με τον Ζέριν. Η μεγάλη του αγάπη για την Ρουμανία αποδυναμώνεται μπροστά στην άχρωμη καθημερινότητα μέχρι την στιγμή που μια οικογένεια Ρουμάνων φτάνει στην πόλη και τότε ο ήλιος λάμπει, διώχνει κάθε έγνοια και η ζωή αποκτά το νόημα που της πρέπει.

Από την πρώτη κιόλας οπτική επαφή, η ελπίδα κάνει την εμφάνισή της και ο Ζέριν παίρνει το παιχνίδι στα χέρια του. Τα οδηγεί εκεί που θέλει μέχρι την τελευταία πρόταση του συγγραφέα που με μεγάλη συγγραφική μαεστρία και δόσεις χιούμορ αλλά και καυστικής σάτιρας καταφέρνει να περάσει τα μηνύματά του στους αναγνώστες του.

Το όνειρο είναι προσωρινό και το διαδέχεται ένα μεγαλύτερο, πιο φανταχτερό, απόλυτο που δοκιμάζει όλα τα πρόσωπα της ιστορίας του Σωτάκη. Μη σας ξεγελάσει ο τίτλος! Το βιβλίο βγάζει πικρές αλήθειες. Μιλάει για ελπίδες και κείνο το τρέμουλο στα σωθικά που σε κάποια φάση της ζωής το έχουμε όλοι νιώσει. Σε οδηγεί σε σκέψεις σε σχέση με το ποιοι είμαστε και πόσο μακριά μπορούμε να φτάσουμε για να κατακτήσουμε το όνειρο. Ακόμα και για το που μπορεί ένας γονιός να φτάσει για να έχει το παιδί του ένα καλύτερο μέλλον. Τελικά, η μοίρα μας είναι στο χέρι μας ή την ορίζουν άλλοι;

Μια πρωτότυπη προσέγγιση που θέτει κοινωνικά και υπαρξιακά ερωτήματα, προσφέροντας στους αναγνώστες ένα ποιοτικό βιβλίο με απόλυτο σεβασμό από τον συγγραφέα και τον εκδοτικό του.

 

-κριτική

Λυδία Ψαραδέλλη

 

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Ο Ζέριν, ένας μοναχικός εργένης, ζει σε μια ήσυχη παραθαλάσσια πόλη απολαμβάνοντας την ανέμελη ζωή που του προσφέρει η οικονομική του άνεση. Περνάει τις μέρες του χωρίς κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον, με μοναδική εξαίρεση την ανεξήγητη έλξη του για τη Ρουμανία, για την οποία γνωρίζει πολλά χωρίς ποτέ να την έχει επισκεφθεί. Ξαφνικά μαθαίνει ότι στην περιοχή έχει εγκατασταθεί μια οικογένεια Ρουμάνων και, χωρίς να χάσει χρόνο, τους προσεγγίζει και προσπαθεί να γίνει πολύτιμο κομμάτι της ζωής τους.

Ένας αγώνας έρωτα και τρέλας ξεκινά και από τις δύο πλευρές, που αναπόφευκτα οδηγεί σε υπαρξιακές αναζητήσεις και επαναπροσδιορισμό ρόλων.

Ένα μυθιστόρημα για τα μυστικά και τις επιθυμίες του υποσυνείδητού μας, για τη ζωή που ποτέ δεν τολμήσαμε να ζήσουμε και για το πόσο μακριά μπορούμε να φτάσουμε ώστε να κατακτήσουμε την ευτυχία.

Ο συγγραφέας

Ο Δημήτρης Σωτάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα Η πράσινη πόρτα, Η παραφωνία, Ο Άνθρωπος Καλαμπόκι, Το θαύμα της αναπνοής, Ο θάνατος των ανθρώπων, Η ανάσταση του Μάικλ Τζάκσον, Η ιστορία ενός σούπερ μάρκετ, Ο κανίβαλος που έφαγε έναν Ρουμάνο. Το θαύμα της αναπνοής (2009) το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Athens Prize for Literature και ήταν υποψήφιο για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας, καθώς και για το βραβείο Jean Monnet στη Γαλλία. Βιβλία του κυκλοφορούν στα γαλλικά, σερβικά, τουρκικά, ολλανδικά, ιταλικά και κινεζικά.