Ο συγγραφέας Γιώργος Δάμτσιος μας μιλάει για το βιβλίο του που κυκλοφορεί από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή, με τον τίτλο «Το Τρίπτυχο των Ευχών».
Μιλήστε μας για την υπόθεση του βιβλίου σας.
Μια νεαρή κοπέλα, η Εύη Καστώνη, ζει σε ένα ορεινό χωριό της Μακεδονίας και έχει περιθωριοποιηθεί εντελώς επειδή νιώθει άσχημη (και δεν είναι απαραίτητα).
Την ημέρα της απόλυτης γελιοποίησής της, όμως, βρίσκει ένα παράξενο αντικείμενο. Το Τρίπτυχο των Ευχών. Είναι ένα είδους φυλακτό, με τη βοήθεια του οποίου μπορεί να αλλάξει θεαματικά. Να γίνει όμορφη, να πάρει εκδίκηση από τον άντρα που τη γελοιοποιούσε συστηματικά, καθώς και να διεκδικήσει τον μεγάλο έρωτα της ζωής της. Μόνο που για να τα πετύχει όλα αυτά, το φυλακτό απαιτεί από εκείνη κάθε φορά και από ένα τίμημα.
Μέσα στις σελίδες του βιβλίου, θα δούμε αυτό της το “ταξίδι”. Το αν θα σταματήσει και πού, όταν θα διαπιστώσει ότι για να καταφέρει να κερδίσει τα πάντα θα πρέπει να κάνει και μερικές πολύ σκληρές επιλογές.
Πως εμπνευστήκατε την ιστορία και ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες σας;
Το πώς ακριβώς εμπνεύστηκα την ιστορία είναι κάτι που δεν το γνωρίζω ούτε κι εγώ! Είναι από τις μαγικές στιγμές που διαπιστώνεις ότι έχεις να πεις μια ιστορία δίχως να ξέρεις πώς βρέθηκε “έτοιμη” στο μυαλό σου. Σίγουρα πάντως ότι ήθελα να την πω, για να μάθω κι εγώ, μαζί με τον αναγνώστη, το τι θα έκανε η πρωταγωνίστριά μου. Πού θα κατέληγε.
Όσο για το μήνυμα που θέλω να περάσω, θεωρώ ότι αυτό είναι ξεκάθαρο και είναι πως “δεν υπάρχει «αληθινά άσχημος άνθρωπος». Έχουμε μάθει να εκλαμβάνουμε ως δεδομένα τα πρότυπα που βλέπουμε καθημερινά στις τηλεοράσεις μας και κοντεύουμε να ξεχάσουμε ότι η ομορφιά υπάρχει πρωτίστως στις ψυχές και τους χαρακτήρες μας”
Πόσο διάστημα κάνατε να το γράψετε και πως επηρέασε αυτό την καθημερινότητά σας;
Γενικότερα γράφω αρκετά γρήγορα τα έργα μου. Το συγκεκριμένο είναι περίπου 430 σελίδες και η πρώτη γραφή του διήρκησε 70 μέρες. Χρειάστηκαν ωστόσο περίπου άλλες τόσες για να γυαλίσει καλά πριν εκδοθεί.
Δεν νομίζω ότι επηρέασε και πολύ την καθημερινότητά μου, αφού σε αυτή υπάρχει σταθερά η συγγραφή!
Ποιο είναι το σημείο εκείνο που απαίτησε περισσότερη δουλειά από μέρους σας ή έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά ή το μυαλό σας και γιατί;
Νομίζω ότι σε όλο το βιβλίο υπάρχει μια υγιής ισορροπία. Αγαπώ και σέβομαι την κάθε του λέξη. Και, ευτυχώς, βγήκε σχετικά αβίαστα, δίχως να υπάρξει κάποιο κομμάτι που να με δυσκολέψει υπερβολικά.
Οι χαρακτήρες σας ζουν ακόμα μετά το κλείσιμο των σελίδων του βιβλίου; Τους σκέφτεστε; Πιστεύετε ότι συνεχίζουν να ζουν στη σκέψη των αναγνωστών σας;
Είναι από τα πραγματικά όμορφα της συγγραφής να σου έρχεται στο μυαλό ένας “παλιός” σου χαρακτήρας σε ανύποπτο χρόνο και ακόμη ομορφότερο όταν συμβαίνει και στους αναγνώστες σου. Υπάρχουν κάποιοι μάλιστα που μου το έχουν επιβεβαιώσει και ήταν απλά υπέροχο.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι γράφω σε καθημερινή βάση, οπότε δημιουργούνται συνεχώς καινούριοι χαρακτήρες και μοιραία οι παλιότεροι μένουν λίγο πιο πίσω!
Ένας συγγραφέας σταματάει ποτέ να γράφει ή να δουλεύει στο μυαλό του την υπόθεση μιας επόμενης ιστορίας που έχει να εξιστορήσει;
Προσωπικά δεν μπορώ να σταματήσω να το κάνω. Έχω πολλές ιστορίες που θέλω να αφηγηθώ και περιμένω πώς και πώς την ώρα!
Σήμερα διαβάζουμε σε ψηφιακή μορφή βιβλία ενώ έχουμε καταφέρει ακόμα να διατηρούμε την έντυπη μορφή τους. Σε τι μορφή προτιμάτε εσείς να διαβάζετε τα βιβλία; Είστε υπέρ της εξέλιξης;
Στα βιβλία είμαι αρκετά οπισθοδρομικός! Εξακολουθώ να λατρεύω τα έντυπα. Τα ηλεκτρονικά θεωρώ ότι χάνουν ένα μέρος της μαγείας της ανάγνωσης. Σέβομαι όμως τους αναγνώστες που είναι υπέρ της εξέλιξης.
Τι θα ήταν το χτες, το σήμερα και το αύριο χωρίς βιβλία;
Νομίζω ότι θα ήταν όλα πολύ φτωχότερα. Ότι ο ίδιος ο πολιτισμός του ανθρώπινου είδους βασίστηκε στα βιβλία και ότι θα ζούσαμε πολύ πιο σκοτεινά δίχως αυτά.
Μπορεί ένας συγγραφέας να αφυπνίσει το αναγνωστικό κοινό, να το κάνει να κινητοποιηθεί και εν τέλει να διαμορφώσει συμπεριφορές;
Θεωρώ ότι τα παλιότερα χρόνια ήταν πιθανότερο. Πλέον ο άνθρωπος βομβαρδίζεται από παντού με πληροφορίες και είναι πολύ δύσκολο να αφυπνιστεί δυναμικά μέσα από ένα και μόνο βιβλίο.
Μπορείτε να σκεφτείτε τον εαυτό σας σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου δεν ασχολείται καθόλου με τη συγγραφική διαδικασία;
Έχω την εντύπωση ότι και στο παράλληλο σύμπαν, πάλι με τη συγγραφή θα ασχολιόμουν! Είναι πολύ μεγάλη η αγάπη μου γι’ αυτήν που να μας χωρίσει ένα σύμπαν!
-συνέντευξη
Λυδία Ψαραδέλλη
