Είδαμε την παράσταση «Καπετάν Μιχάλης»
Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Η θεατρική σεζόν έχει ήδη ξεκινήσει δυναμικά με τις περισσότερες παραστάσεις να προετοιμάζουν πυρετωδώς τις πρεμιέρες του. Πριν από λίγες μέρες, βρεθήκαμε στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στο φιλόξενο χώρο του «Τόπος Αλλού» για να παρακολουθήσουμε τη θεατρική μεταφορά του «Καπετάν Μιχάλη», ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του κορυφαίου Νίκου Καζαντζάκη σε σκηνοθεσία του Βασίλη Βασιλάκη.
Το όλο εγχείρημα είναι από μόνο του μια πρόκληση. Πώς να αποδοθεί στη σκηνή ένα τόσο σημαντικό μυθιστόρημα χωρίς να αλλοιωθεί στο ελάχιστο η αξία και το περιεχόμενό του; Κι όμως ο Βασίλης Βασιλάκης που εκτός από τη σκηνοθεσία, πρωταγωνιστεί αλλά και υπογράφει τη δραματουργική επεξεργασία, τα κατάφερε. Τίποτα δεν είναι τυχαίο φυσικά αφού ο σκηνοθέτης έχει ασχοληθεί ουκ ολίγες φορές με το σπουδαίο συγγραφέα αφού στο παρελθόν έχει καταπιαστεί με την «Ασκητική» αλλά και με το «Ο λόγος του Νίκου Καζαντζάκη» με αξιοσημείωτη επιτυχία.
Το έργο ανεβαίνει με αφορμή τη συμπλήρωση εξήντα χρόνων από το θάνατο του Κρητικού συγγραφέα, κι όμως ο «Καπετάν Μιχάλης» παραμένει με το λόγο του και τα θέματα που θίγει πιο επίκαιρος από ποτέ. Πρόκειται για ένα έργο που κάνει λόγο για την αξία της ελευθερίας και της αυτοθυσίας στην Τουρκοκρατούμενη Κρήτη με το πατριωτικό αίσθημα, την περηφάνια, το ήθος και τον έρωτα να πρωταγωνιστούν.
Η σκηνοθεσία του έργου είναι γρήγορη, μεθοδική με τους ρυθμούς της να παρασύρουν από τη πρώτη στιγμή το θεατή που βλέπει μπροστά στα μάτια του τους ηθοποιούς να εναλλάσουν σκηνικά, εποχές και να αλλάζουν χαρακτήρες με τρομερή ευκολία και υπακοή στο κείμενο.
Εκτός από τον πρωταγωνιστή Βασίλη Βασιλάκη που μας κέρδισε με την απλότητα, την ηρεμία και την ουσία στο παίξιμό του, ξεχωρίσαμε ακόμα τη Νίκη Δουλγεράκη για το ταπεραμέντο και την υποκριτική της δεινότητα καθώς και τη Κωνσταντίνα Κουτουλάκη που είχε την ικανότητα να μαγνητίζει τα βλέμματα των θεατών με την φλογερή της παρουσία.
Αναμφισβήτητα,στα συν της παράστασης ανήκει η ιδιαίτερα ευφυής μουσική της επένδυση από την Τίνα Τζάθα, η οποία κατάφερε με τα κρουστά και το τραγούδι της να δώσει ένταση στα απαιτούμενα σημεία του έργου.
Στο γενικό σύνολό της πρόκειται για μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια που αν τύγχανε και της ανάλογης οικονομικής ενίσχυσης, θα μπορούσε αναμφισβήτητα να χαρακτηριστεί μια από τις παραστάσεις της χρονιάς. Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να την παρακολουθήσετε.
Καλή σας θέαση!
Κείμενο : Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Φωτογραφίες : Markos Chiotakis
