Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Ένα σπουδαίο μεταφυσικό θρίλερ παρακολουθήσαμε το βράδυ της Δευτέρας σε ένα από τα ιστορικότερα θέατρα της Αθήνας και πραγματικά φύγαμε ενθουσιασμένοι. Ο λόγος για την παράσταση «Η γυναίκα με τα μαύρα» που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Susan Hill, “The Woman In Black” σε θεατρική προσαρμογή Stephen Mallatratt που ανεβαίνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Νικορέστη Χανιωτάκη.
Η υπόθεση του έργου μας ταξιδεύει στη βροχερή Αγγλία, όταν ο συμβολαιογράφος , Άρθουρ Κιπς (Νίκος Κουρής) με το βιβλίο του ανά χείρας σπεύδει σε έναν ταλαντούχο ηθοποιό της εποχής (Κωνσταντίνος Ασπιώτης) και του ζητά να τον βοηθήσει στην αφήγηση της τρομαχτικής, αλλόκοτης και τραυματικής ιστορίας που σημάδεψε την ζωή του και τον οδήγησε στην απομόνωση. Δεν τον ενδιαφέρει να μάθει όλος ο κόσμος όσα βίωσε παρά μόνο οι δικοί τους συγγενείς και φίλοι. Με αυτόν τον τρόπο θέλει να βγάλει από μέσα του τις εφιαλτικές στιγμές και να «ξαναβρεί τη γαλήνη της ψυχής του». Ο ηθοποιός θα ξεκινήσει δίνοντάς του μερικές βασικές συμβουλές γύρω από την υποκριτική τέχνη και στη συνέχεια ο ίδιος θα αναλάβει τον ρόλο του Κιπς στα νιάτα του. Ο Κιπς ωστόσο, θα είναι παρών, όπου χρειάζεται, ερμηνεύοντας πλήθος άλλων ρόλων. Οι δυο τους αναπαριστούν όσα συνέβησαν στο παλιό αρχοντικό του απομακρυσμένου Ιλ Μαρς, με τα σκοτεινά μυστικά και την μυστηριώδη παρουσία μιας γυναικείας φιγούρας ντυμένης στα μαύρα, της οποίας η κάθε εμφάνιση σημαίνει θάνατο.
Πρόκειται για ένα κείμενο που γράφτηκε το 1983 στη Μ. Βρετανία, πρωτοπαρουσιάστηκε θεατρικά το 1989 στο West End του Λονδίνου και παίζεται έως και σήμερα στο θέατρο Fortune. «Η γυναίκα με τα μαύρα» βασίζει την αίγλη της στην σκοτεινή ατμόσφαιρα του έργου που οδηγεί το θεατή στον κόσμο των φαντασμάτων, ένα κόσμο που ταιριάζει γάντι στα αγγλικά λογοτεχνικά δεδομένα και κατορθώνει πάντα να κεντρίζει το ενδιαφέρον του κόσμου.
Η θεατρική προσέγγιση του έργου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο περιορισμένος χώρος της σκηνής δεν αφήνει περιθώρια για μεγάλες σκηνικές αλλαγές οδηγώντας το θεατή να αφήσει πολλά τεχνικά στοιχεία του έργου στη φαντασία του. Το γεγονός αυτό, από μόνο του, ελοχεύει κινδύνους για την ποιότητα της παράστασης, κινδύνους όμως που κατάφερε να ξεπεράσει με μαεστρία ο Νικορέστης Χανιωτάκης που υπογράφει την έξυπνη σκηνοθεσία του έργου. Ο σκηνοθέτης, έχοντας στη διάθεσή του δύο εξαιρετικά ταλαντούχους ηθοποιούς, κατόρθωσε να χτίσει, μέσω της ζωντανής τους αφήγησης, την ατμόσφαιρα μυστηρίου- θρίλερ που απαιτεί το έργο προκαλώντας αισθήματα φόβου και αγωνίας στους θεατές αλλά χαρίζοντάς τους παράλληλα και αρκετές στιγμές γέλιου.
Ό,τι και να πούμε για την υποκριτική δεινότητα των δύο πρωταγωνιστών είναι λίγο. Τόσο ο Νίκος Κουρής, όσο και ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης που τον έχουμε απολαύσει σε τόσο εναλλακτικούς ρόλους στο παρελθόν, διαθέτουν αστείρευτο ταλέντο και βασιζόμενοι σε αυτό, δεν δίστασαν να τολμήσουν αυτό το υποκριτικό στοίχημα και να δικαιωθούν. Άλλωστε και οι δύο είναι ιδιαίτερα αγαπητοί στο κοινό και όλα τα χρόνια της παρουσίας τους στο θεατρικό σανίδι έχουν στο πλευρό τους πλήθος κόσμου που τους ακολουθεί και τους υποστηρίζει σε κάθε νέο τους βήμα. Δεν είναι τυχαίο που αν και βράδυ Δευτέρας, ο τεράστιος χώρος του θεάτρου «Κάτια Δανδουλάκη» ήταν σχεδόν γεμάτος με κόσμο νέο, γεμάτο χαρά και ενθουσιασμό που περίμενε ανυπόμονα να τους απολαύσει.
Ωστόσο, τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο στην παράσταση χωρίς τα λιτά αλλά χρηστικά σκηνικά της Μαίρης Τσαγκάρη που άλλαζαν συνεχώς υπόσταση υπηρετώντας τις ανάγκες του έργου. Υπέροχα και πλήρως εναρμονισμένα με την εποχή του έργου βρήκαμε και τα κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα, τα οποία και έδωσαν τη δυνατότητα στους πρωταγωνιστές να «ντύνονται» κάθε στιγμή ένα διαφορετικό ρόλο.
Τί να σχολιάσουμε για τους εύστοχους φωτισμούς του Λευτέρη Παυλόπουλου; Η εξαιρετική του προσέγγιση μαζί με την οδηγία του σκηνοθέτη για τη χρήση φακών από τους πρωταγωνιστές την ώρα της παράστασης προχώρησαν το έργο σε ένα άλλο επίπεδο στήνοντας όλη τη μυστηριώδη του ατμόσφαιρα. Θερμά συγχαρητήρια!
«Η γυναίκα με τα μαύρα» είναι αναμφισβήτητα μια ολοκληρωμένη δουλειά με κλιμακώμενες εντάσεις και στιγμές που κόβουν την ανάσα. Αν σας αρέσουν οι ιστορίες μυστηρίων και φαντασμάτων, δεν έχετε καμία δικαιολογία για να μην παρακολουθήσετε αυτή την παράσταση. Αξίζει πραγματικά την προσοχή σας!
Καλή σας θέαση!
