Τι κοινό έχουν η Κατερίνα Γιατζόγλου
και ο Δημήτρης Αποστόλου;
«Καμία σχέση».
Ε… αυτός ακριβώς είναι ο τίτλος του βιβλίου τους.
Το πέμπτο βιβλίο της Κατερίνας και το πρώτο του Δημήτρη.
Μια ιστορία κωμικοτραγική, συνηθισμένη,
που όμως το μαχαίρι φτάνει ως το κόκαλο.
Μια ανατομία των ερωτικών σχέσεων.
Δύο άνθρωποι ερωτεύονται έτσι ξαφνικά. Και από ξένοι γίνονται απαραίτητοι σε χρόνο dt. Αλλά δεν είναι δύο. Είναι αυτοί, οι εγωισμοί τους, οι γονείς τους, οι πληγές τους και οι φόβοι τους. Άρα είναι πολλοί, που πρέπει να χορέψουν μαζί, κάτω από τη βροχή της τεστοστερόνης και των άλλων ορμονών. Καμία σχέση.
Η ιστορία της Έλλης και του Πάρι είναι η ανατομία των ερωτικών σχέσεων. Γιατί στον έρωτα διαλέγουμε πάντα τα βολικά συμπεράσματα από τα λογικά. Και μεγαλοποιούμε τη σχέση μας, γιατί έχουμε ανάγκη από μια ρόδινη κατάσταση.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ
Θεωρώ τα βιογραφικά κάτι σαν μνημόσυνα. Γιατί είμαι παιδί του αύριο.
Πολλά χρόνια (δεν τα μετράω ποτέ) «πρώτο βιολί» στα περιβόητα ΜΜΕ,
μέχρι και σήμερα. Παράλληλα για να ισορροπώ έχω έναν μεγάλο έρωτα
που δε μ’ έχει απογοητεύσει. Αυτό είναι το πέμπτο βιβλίο μου. Τα ταξίδια και η φωτογραφία είναι οι ανάσες μου. Μεγαλώνοντας δε διαλέγω, ξεδιαλέγω. Στόχος ζωής, να εμπνέω τους ανθρώπους… Ρατσίστρια με τους ηλίθιους, μόνιμα εξαρτημένη από τα extreme sports… ειδικά από την αλήθεια…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
Στον μισό αιώνα και κάτι «ψιλά» χρόνια ζωής που ζει, έχει γράψει εκατομμύρια λέξεις είτε σαν δημοσιογράφος (22 έτη σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνο, ξενόγλωσσο Τύπο) είτε σαν τηλεοπτικός σεναριογράφος (Δύο Ξένοι, Οι Στάβλοι της Εριέτας Ζαΐμη, Το Κόκκινο Δωμάτιο, Τι Ψυχή θα Παραδώσεις, Μωρή; κ.ά.) είτε σαν θεατρικός συγγραφέας (Το Δώρο, Τα Κορίτσια με τα Μαύρα, Μπαμπά, μην Ξαναπεθάνεις Παρασκευή, Παρακαλώ… ας Μείνει Μεταξύ μας, Οι Φόνισσες της Παπαδιαμάντη και άλλα 18). Ταξίδεψε πολύ. Χάθηκε συχνά. Διαλύθηκε συχνότατα. Αναγεννήθηκε σπανιότερα. Ερωτεύτηκε παράφορα. Λάτρεψε τις γυναίκες. Αναζήτησε το νόημα της ζωής σε θρησκείες – πολιτικές – φιλοσοφίες και τελικά βρήκε μόνο τον εαυτό του. Ευτύχησε. Ατύχησε. Ευεργετήθηκε. Επιβίωσε. Αλλά κυρίως απέκτησε καθαρή εικόνα της ζωής και πεντακάθαρη συνείδηση. Εκπαιδεύτηκε να μιλάει σταράτα και λίγο ακραία. Πλέον συνεχίζει να γράφει, να ονειρεύεται και να ζει «μεταλλαγμένος» από τους δυο μοναδικούς του γιους. Με λίγα λόγια έζησε και ζει «πλουσιοπάροχα».
