Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Διάπλαση το βιβλίο της Μάρας Χωματίδη με τίτλο “Φόνος με ενδεχόμενο βλακείας”
Στον κήπο της βίλας του εφοπλιστή Αδάμαντα Αδαμαντίου, όπου όλοι οι παρευρισκόμενοι έχουν εκβιαστεί ή ταπεινωθεί σαν δούλοι σε φυτείες από τον οικοδεσπότη, το πολυσυζητημένο ραγού έχει σερβιριστεί σ’ ένα καλοστρωμένο με αραχνοΰφαντο λευκό τραπεζομάντιλο τραπέζι.
Οι δύο δεν αγγίζουν ούτε καν το πιάτο τους και μία δεν πίνει ούτε γουλιά απ’ το κρασί της. Τα βλέμματα όσων κάθονται στο τραπέζι κοιτούν με μίσος τον εφοπλιστή, αλλά και με φανερή αηδία τον διπλανό τους, συμπεριλαμβανομένου και του υπηρετικού προσωπικού που πηγαινοέρχεται. Ώσπου ο Αδάμαντας Αδαμάντιος, μασώντας ίσως ο μοναδικός με όρεξη ένα γευστικότατο κομμάτι κρέατος, πέφτει ξαφνικά νεκρός μπροστά στα μάτια των «έκπληκτων» έξι υποψήφιων δολοφόνων του…
Μια αστυνομική ιστορία που φλερτάρει με το υπαρξιακό και το ψυχολογικό. Με χιούμορ και καυστική ειρωνεία, με συνεχείς ανατροπές και μυστήριο που κλείνει το μάτι στους Δέκα μικρούς νέγρους της Άγκαθα Κρίστι, η συγγραφέας συνεχίζει να σε εκπλήττει μέχρι την τελευταία σελίδα.
Η συγγραφέας
Η Μάρα Χωματίδη γεννήθηκε στην Αθήνα και έζησε στο Ιράκ μέχρι την ηλικία των 14 ετών. Σπούδασε δημοσιογραφία και ψυχολογία, και αργότερα στις Βρυξέλλες επικοινωνία και marketing. Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος, ραδιοφωνική παραγωγός και υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων σε διαφημιστικές εταιρείες, καθώς και ως εκπαιδεύτρια και συγγραφέας κειμένων σε εκπαιδευτικά προγράμματα του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης. Είναι μέλος της Ένωσης Συγγραφέων και Λογοτεχνών Ευρώπης, από την οποία έχει τιμηθεί πολλές φορές για το ποιητικό της έργο. Από τις εκδόσεις Διάπλαση έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία της Ο τρομερός Βέιν στον Αστερισμό του Κύκνου (2009, ανέβηκε και στο θέατρο) και Βέιν ο τρομερός (μουσικό παραμύθι, 2011).
Είναι μια πολύπλευρη προσωπικότητα που αποτυπώνεται και στο συγγραφικό της έργο. Γεννήθηκε στην Αθήνα, έζησε στο Ιράκ μέχρι 14 ετών, σπούδασε δημοσιογραφία και ψυχολογία, και στις Βρυξέλλες επικοινωνία και marketing.
Είναι μέλος της Ένωσης Συγγραφέων και Λογοτεχνών Ευρώπης, από την οποία έχει τιμηθεί πολλές φορές για το ποιητικό της έργο.
Ανήσυχη από πολύ νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με την συγγραφή. «Από μικρή θυμάμαι ότι μου κέντριζε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον να παρατηρώ οτιδήποτε κινείται, πετάει, κολυμπάει, περπατάει, αναπνέει, δρα και αντιδρά. Αναρωτιόμουν για την φύση της ύπαρξής όλων των όντων, την πορεία τους μέσα στην ζωή, την συμπεριφορά τους, τον προορισμό τους, πώς συνδέονται και φυσικά πώς επηρεάζουν μέσα απο τις πράξεις τους το ένα το άλλο. Όσο τα χρόνια περνούσαν και οι απορίες μου γινόντουσαν όλο και περισσότερες συνειδητοποίησα ότι το πιο δύσκολο και συνάμα πιο εύκολο και συναρπαστικό είδος προς παρατήρηση ήταν το δικό μου, το ανθρώπινο. Άβυσσος η ανθρώπινη ψυχή, μια καθημερινή έκπληξη οι συμπεριφορές των ανθρώπων μεταξύ τους. Πώς λοιπόν να μην εμπνευστώ απο την ίδια την ζωή; Δημιουργώ με την φαντασία, ζω με τη ζωή!»
Λάτρης του αστυνομικού μυθιστορήματος δεν άργησε να καταπιαστεί με αυτό το είδος και να μας παρουσιάσει σήμερα το βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάπλαση «Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας».
«Μου αρέσει σε υπερθετικό βαθμό το μυστήριο, η παρατήρηση, η έκπληξη της ανατροπής και η απόδοση δικαιοσύνης. Όλα αυτά ίσως να λειτούργησαν σε έναν βαθμό υποσυνείδητα, έτσι ώστε να φτάσω σκοπίμως να γράψω το πρώτο μου αστυνομικό μυθιστόρημα ή πιο σωστά μια αστυνομική φάρσα, όπως θα χαρακτήριζα εγω τον «Φόνο με ενδεχόμενο Βλακείας» … Βοηθάει φυσικά και η εποχή, ζούμε στην εποχή του χάους και το εννοώ, παγκοσμίως.»
Το βιβλίο «Φόνος με ενδεχόμενο Βλακείας» είναι μια αστυνομική ιστορία που φλερτάρει με το υπαρξιακό και το ψυχολογικό. Με χιούμορ και καυστική ειρωνεία, με συνεχείς ανατροπές και μυστήριο, που κλείνει το μάτι στους Δέκα μικρούς νέγρους της Άγκαθα Κρίστι.
Στον κήπο της βίλας του εφοπλιστή Αδάμαντα Αδαμαντίου, όπου όλοι οι παρευρισκόμενοι έχουν εκβιαστεί ή ταπεινωθεί σαν δούλοι σε φυτείες από τον οικοδεσπότη, το πολυσυζητημένο ραγού έχει σερβιριστεί σ’ ένα καλοστρωμένο με αραχνοΰφαντο λευκό τραπεζομάντιλο τραπέζι.
Οι δύο δεν αγγίζουν ούτε καν το πιάτο τους και μία δεν πίνει ούτε γουλιά απ’ το κρασί της. Τα βλέμματα όσων κάθονται στο τραπέζι κοιτούν με μίσος τον εφοπλιστή, αλλά και με φανερή αηδία τον διπλανό τους, συμπεριλαμβανομένου και του υπηρετικού προσωπικού που πηγαινοέρχεται. Ώσπου ο Αδάμαντας Αδαμάντιος, μασώντας ίσως ο μοναδικός με όρεξη ένα γευστικότατο κομμάτι κρέατος, πέφτει ξαφνικά νεκρός μπροστά στα μάτια των «έκπληκτων» έξι υποψήφιων δολοφόνων του…
Η αγάπη της Μάρας Χωματίδη για το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι μεγάλη
«Αγαπώ το αστυνομικό μυθιστόρημα γι’ αυτό και ετοιμάζω το επόμενο, διότι έχει να κάνει με τους χαρακτήρες των ανθρώπων σε βάθος. Βουτάει στα σκοτεινά σημεία μας, στις πιο κρυμένες γωνιές μας και βγάζει στην επιφάνεια ένστικτα άγρια, κάτι που δεν είναι αναγκαίο να υπάρχει σε αυτόν τον βαθμό σε άλλου είδους μυθιστορήματα. Επίσης, το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι ένα κυνήγι ενοχής και αθωότητας, απόδειξης και πρόθεσης, κίνητρου και ψυχολογίας, όλα μπαίνουν στο στόχαστρο ενός τεράστιου μεγεθυντικού φακού και αυτό με συναρπάζει».
O «Φόνος με ενδεχόμενο βλακείας» γνωρίζει ήδη τη μεγάλη ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού και όσοι διαβάζουν αστυνομικά μυθιστορήματα θα το αγαπήσουν και θα τους κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον έως και την τελευταία σελίδα με τις αναπάντεχες ανατροπές του.
