Κριτική της παράστασης “Faith”
Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Πίστη, έρωτας, αγάπη, εξάρτηση, αλήθειες, ψέματα. Τι μπορεί να κρύβει μια σχέση ανάμεσα σε ένα ερωτευμένο ζευγάρι όταν κλείνει η πόρτα του σπιτιού του; Η παράσταση “Faith” που παρουσιάζεται στο θέατρο Μικρό Γκλόρια σε σκηνοθεσία του Γιώργου Βάλαρη μας προ(σ)καλεί να τα ανακαλύψουμε!
Το πρωτοποριακό έργο της Kate Robin, προάγγελος της σημερινής social media εποχής, θα μας αποδείξει ότι όλα είναι δυνατά στην αγάπη και τον έρωτα. Η συγγραφέας μπαίνει βαθιά στη ψυχοσύνθεση ενός πληγωμένου ζευγαριού και παρακολουθεί βήμα βήμα τις αντιδράσεις τους, σε ένα παιχνίδι επιβολής, αλλεπάλληλων συναισθηματικών συγκρούσεων και εναλλαγών που οδηγούν σε ένα θεαματικό φινάλε.
O Κεν και η Λίζα, μετά από τέσσερα χρόνια σχέσης ανακαλύπτουν πως η σχέση τους βρίσκεται σε αδιέξοδο και αναμεσά τους υπάρχουν μυστικά και ψέματα. Εκείνη, συντηρητική Νεοϋορκέζα ψυχοθεραπεύτρια, αφοσιωμένη στη σχέση τους κι εκείνος μποέμ κινηματογραφιστής. Όταν έρχεται η πρώτη αποκάλυψη, η ρωγμή είναι καταλυτική. Πώς εκείνος θα καταφέρει να επουλώσει τις πληγές και να ξανακερδίσει την χαμένη εμπιστοσύνη της; Tι θα επακολουθήσει όταν συναινέσουν να μπει ανάμεσα τους κριτής σε αυτή τη «μάχη» μια κάμερα που θα τους παρακολουθεί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο; Θα κερδίσουν τη χαμένη ελευθερία ή θα μπουν σε μια νέα φυλακή; Ένα παιχνίδι όπου ο έρωτας δείχνει αγεφύρωτος, αλλά η αληθινή αγάπη είναι γέφυρα, που στο τέλος θα ενώσει τις ψυχές τους.
Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν η Ζέτα Δούκα και ο Παναγιώτης Μπουγιούρης. Η χημεία τους επί σκηνής είναι εμφανής από το πρώτο κιόλας λεπτό. Οι δύο ηθοποιοί δημιουργούν μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα επι σκηνής γεμάτη εντάσεις και εκρήξεις. Η αμεσότητά τους είναι τόση που ο καθένας γίνεται αναπόσπαστο μέρος της παράστασης και νιώθει σαν να τους παρακολουθεί από την κλειδαρότρυπα. Ιδιαίτερη εντύπωση με την ερμηνεία της μας έκανε η Ζέτα Δούκα που κατόρθωσε να μπει στο ρόλο της και να μας παρασύρει στο «παραλήρημά» της σε τέτοιο βαθμό που λίγο έλειψε να σηκωθούμε και να την πάρουμε μια ζεστή αγκαλιά για να της συμπαρασταθούμε.
Οι ηθοποιοί ισορροπούν αριστοτεχνικά σε ένα τεντωμένο σχοινί συναισθημάτων κατορθώνοντας την τελευταία στιγμή με την αγάπη τους να γλιτώσουν την πτώση. Δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει θεατής που θα δει την παράσταση και δεν θα ταυτιστεί με περιστατικά που έχουν συμβεί στη δική του προσωπική ζωή. Ένα έργο άμεσο, επίκαιρο που μας κάνει να αντιμετωπίσουμε κατάματα τους φόβους μας, να γνωρίσουμε αλλά και να κατανοήσουμε τόσο τον σύντροφό μας όσο και τους εαυτούς μας.
Ξεχωρίσαμε το εξαιρετικό σκηνικό του Διονύση Χριστοφιλογιάννη που κινήθηκε σε ασπρόμαυρες αποχρώσεις σε όλα σχεδόν τα αντικείμενα τονίζοντας τις διαφορετικές απόψεις και ψυχοσυνθέσεις των δύο πρωταγωνιστών. Στο ίδιο μοτίβο κινήθηκε και το video art του Βασίλη Αντωνιάδη που μας έβαλε αμέσως στο κλίμα του τί πρόκειται να παρακολουθήσουμε. Υπέροχες, σύγχρονες και ιδιαίτερα προσεγμένες και οι μουσικές επιλογές που επιμελήθηκε ο ίδιος ο Γιώργος Βάλαρης και κάλυπταν τα κενά μεταξύ των αλλαγών στις σκηνές κρατώντας το θεατή προσηλωμένο στην υπόθεση του έργου.
Ένα έργο που σίγουρα θα βγείτε μόνο κερδισμένοι αν το παρακολουθήσετε. Σας το προτείνουμε!
Καλή θέαση σε όλους!
