Μαρία Χαρίτου για το Radio Alchemy
Μίλησα με τον Vito F. Mainolfi που είναι ο δημιουργός των Pentesilea Road και πραγματικά είναι ευτυχία να μπορείς να συνομιλείς με ανθρώπους της τέχνης σε όλο τον κόσμο . Μου μίλησε για το ολοκληρωμένο album της μπάντας , για την ιδέα αλλά και τα επερχόμενα σχέδια τους . Thank you Vito ! Till we meet again !
1) Lets go back a bit and tell me how the band was created and what does the name mean to you?
Hi all, this is Vito! thanks for having us here! Actually, I did run this project, under this name, in the deep SoundCloud background since 2014. I have published several instrumental demos, in which I was playing all instruments. It’s been only in late 2019 that I started looking for some session musicians for the real album. The whole thing took place in the second half od 2020, with the actual recording of the album. Regarding the name, you know Pentesilea is the Amazon Queen in Greek mythology, but also the name of one the cities from Italo Calvino’s book “Invisible Cities”. I particularly love the chapter of Pentesilea, the diluted city, liquidly spread, with no defined boundaries. I did like the idea of using it as a metaphor of the globalized world. Pentesilea Road therefore is the archetype of the, mostly unnecessary, travel around the world. It is loosely autobiographic, but I am pretty sure it is a concept known to many people. I like to describe it as an act of dissidence, a protest against the new world order
recently imposed to us and the one that it might be coming shortly. It talks about globalization, surveillance and behavioral capitalism, the role the mainstream media play in this big game, as well as roots, identity…all those things that involve familiarity and that once were considered the fundamental of life. The album does have a deep philosophy behind it.
2) All of your writing credits belong to the entire band? Who are your basic songwriting partners, Vito?
Actually, for this album I did write and originally recorded everything; including lyrics. I have recruited the rest of band for the actual studio recording, so there is not that much to say on that side, as this was originally supposed to be a solo album…in the demo phase there was no band at all. I have been lucky enough to meet such great musicians to help me in studio; that changed the whole thing quite radically, in terms of sound!
3) Do you think that your music evolves from time to time, making a difference in the recordings?
Yes, definitely. I tend not to set hard boundaries, other than recording anything that makes me feel inspired. I prefer to do the “music I like”, in a specific moment, rather than deciding at the beginning how the album should sound…however, next recording will sound slightly different, as PR is now a full band. With the rest of the band, we are working hard to the next chapter. I have the feeling it will sound awesome ��
4) Your guitar style is awesome and you have really impressed us on this album. Was there anything different about your style or how you approached about training your skills?
Thanks, I do appreciate your words. Well, there’s a lot of people out there far way better than me, from technical point of view. I never pushed myself to be overkilled. I do rather prefer focusing on melody and musicality….the overall musical mood, is for me the real target. With time, I learned that a few notes in the right spot can have a greater musical impact than a very fast and impressive solo. I’ve been over the super-fast phase since many
years… Think to people like David Gilmour, for example. While training, I tend to focus on details nowadays, rather than speed. In addition, due to the fact that I have been busy in the composition phase and recording also all the other instruments, you can imagine that I don’t have that much time to focus on guitar practice anymore…
5) You did a lot of work on the new album and wrote 12 songs.. Which is your favorite of these songs and why?
I actually don’t have a preferred one: the whole thing has a meaning if taken as a single work. However, I can mention some small things that make some of the songs particular… Shades of the Night is an old song, I have readapted it to match the PR sound, but I did publish this song with my previous band, back in 2007. So, it has a long story being. Stains, instead, is quite particular for the way it has been conceived: I did record that
long arpeggio to test a Roland Guitar Synth I had just bought…the rest of the song has been literally built on top of that single original take, I never changed it. The album is full of these nuances, actually, although you don’t really notice as a listener. I do like this non-conventional approach also in the recording and production phase…
6) You have not made some videos for the new album. What was the reason?
The reason is very simple: budget. You have to think the whole thing has been produced by me…I mean everything, including artwork and print of physical CDs. As you can imagine getting down a product like this, with such great musicians, is requiring some effort. I wouldn’t have been happy to have a mediocre video, so I preferred the option of the Lyric videos only. Well, actually Stains is a spartan video, isn’t it?
7) You guys are great musicians, and we love this. The songs are catchy, but also very hard, sometimes! What is your musical education?
All my band mates are super professional musicians! I mean, each one of them is member of at least a great band and/or is involved in didactic. Lorenzo I active with many bands; Michele is with Visions of Atlantis and Temperance; Alfonso is also drummer of Temperance; Ezio is involved in didactic; I don’t think it is necessary to talk about the Fates Warning guys �� I am actually the only exception, being a self-thought musician and being the only one who doesn’t live off music. I am definitely the black sheep!
8) Production wise, how would you describe the work on this album? This sounds raw but different…
Yes, as I said earlier the album is full of nuances…guitar parts recorded at different times, with different gears. Pentesilea Road is a journey, and as any journey exposes different landscapes. I know it’s not conventional, but we don’t like to stick to the book. That’s part of the progressive spirit, that should not necessarily reside in the song structures or usage of odd rhythms…we conceive it like the idea of stretching the boundaries in different ways. It is apparently raw…there are so many different layers on it, especially on the guitar sound. If you take into account Stains, for example, you can hear several acoustic guitars in the very background, almost hidden. I think these kinds of things contribute to the multilayered, complex overall sound…
9) We are already in 2022, do you see yourself working on something new ?
We are actually completing the next album, all music and lyrics are done and we are working to the arrangements, with the whole band. It will take definitely some time to be ready, as we want this to be spotless. We will post some info about it shortly, on our channels.
10) Will we see you on stage promoting “Pentesilea Road”?
Maybe�� I would actually love to be on stage with the band, but for the moment we are too busy with the new album. Let’s wait and see what the next months will bring!
11) Vito, many thanks for the experience of getting to know “Pentesilea Road”, I am glad that you came back with new music and finally released your debut. Good luck for the future! The closing is yours!
Thanks to you for giving us the possibility to have a chat! If you like, please stay up to date with the next moves, by following us on our social media.
All the best and talk to you soon!!
Some Links:
https://www.youtube.com/channel/UCKeoz8TsveQC6MOzQPysoKA
https://pentesilearoad.bandcamp.com/album/pentesilea-road-2
https://open.spotify.com/album/7i4DGfa4T9EHCgQdjaollX?si=KLAvsuwdT8mjKxX0jBsWTQ
https://twitter.com/pentesilear
https://www.instagram.com/pentesilearoad/
1) Ας πάμε λίγο πίσω και πείτε μου πώς δημιουργήθηκε το συγκρότημα και τι σημαίνει το όνομα για εσάς;
Γεια σε όλους, είμαι ο Vito! Ευχαριστώ που μας έχετε εδώ! Στην πραγματικότητα, ξεκίνησα να τρέχω αυτό το project, με αυτό το όνομα, στο SoundCloud από το 2014. Έχω κυκλοφορήσει πολλά instrumental demo, στα οποία έπαιζα όλα τα όργανα. Μόλις στα τέλη του 2019 άρχισα να ψάχνω για κάποιους session μουσικούς για το πραγματικό άλμπουμ. Το όλο θέμα έγινε στο δεύτερο μισό του 2020, με την πραγματική ηχογράφηση του άλμπουμ. Όσον αφορά το όνομα, ξέρετε ότι η Pentesilea είναι η βασίλισσα των αμαζόνων στην ελληνική μυθολογία, αλλά και το όνομα μιας από τις πόλεις από το βιβλίο του Italo Calvino «Invisible Cities». Αγαπώ ιδιαίτερα το κεφάλαιο της Πεντεσίλειας, την αραιωμένη πόλη, υγρά απλωμένη, χωρίς καθορισμένα όρια. Μου άρεσε η ιδέα να το χρησιμοποιήσω ως μεταφορά του παγκοσμιοποιημένου κόσμου. Ο δρόμος της Πεντεσίλειας λοιπόν είναι το αρχέτυπο του, ως επί το πλείστον περιττού, ταξιδιού σε όλο τον κόσμο. Είναι ελαφρά αυτοβιογραφικό, αλλά είμαι σχεδόν βέβαιος ότι είναι μια έννοια γνωστή σε πολλούς ανθρώπους. Μου αρέσει να το περιγράφω ως μια πράξη διαφωνίας, μια διαμαρτυρία ενάντια στη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων που μας επιβλήθηκε πρόσφατα και αυτή που μπορεί να έρθει σύντομα. Μιλάει για την παγκοσμιοποίηση, την επιτήρηση και τον
καπιταλισμό συμπεριφοράς, τον ρόλο που παίζουν τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε αυτό το μεγάλο παιχνίδι, καθώς και για τις ρίζες, την ταυτότητα… όλα εκείνα τα πράγματα που συνεπάγονται εξοικείωση και που κάποτε θεωρούνταν τα θεμελιώδη της ζωής. Το άλμπουμ έχει μια βαθιά φιλοσοφία πίσω του.
2) Όλο το συγκρότημα συνθέτει; Ποιοι είναι οι βασικοί σου συνεργάτες στη σύνθεση, Vito;
Στην πραγματικότητα, για αυτό το άλμπουμ έγραψα και ηχογράφησα αρχικά τα πάντα. συμπεριλαμβανομένων των στίχων. Έχω στρατολογήσει το υπόλοιπο συγκρότημα για την πραγματική ηχογράφηση στο στούντιο, οπότε δεν υπάρχουν τόσα πολλά να πούμε από αυτή την πλευρά, καθώς αυτό αρχικά υποτίθεται ότι ήταν ένα σόλο άλμπουμ…στη φάση demo δεν υπήρχε καθόλου συγκρότημα. Είχα την τύχη να γνωρίσω τόσο σπουδαίους
μουσικούς για να με βοηθήσουν στο στούντιο, αυτό άλλαξε το όλο θέμα αρκετά ριζικά, όσον αφορά τον ήχο!
3)Πιστεύεις ότι η μουσική σου εξελίσσεται κατά καιρούς, κάνοντας τη διαφορά στις ηχογραφήσεις;
Ναι σίγουρα. Τείνω να μην βάζω σκληρά όρια, εκτός από το να ηχογραφώ οτιδήποτε με κάνει να νιώθω έμπνευση. Προτιμώ να κάνω τη «μουσική που μου αρέσει» σε μια συγκεκριμένη στιγμή, παρά να αποφασίσω στην αρχή πώς θα ακούγεται το άλμπουμ… ωστόσο, η επόμενη ηχογράφηση θα ακούγεται ελαφρώς διαφορετικά, καθώς οι Pentesilea Road είναι πλέον μια πλήρης μπάντα. Με το υπόλοιπο συγκρότημα, δουλεύουμε σκληρά για το επόμενο κεφάλαιο. Έχω την αίσθηση ότι θα ακούγεται φοβερό (γελάει).
4) Το στυλ της κιθάρας σου είναι φοβερό και πραγματικά μας έχεις εντυπωσιάσει σε αυτό το άλμπουμ. Υπήρχε κάτι διαφορετικό σχετικά με το στυλ σου ή το πώς προσέγγισες τα πράγματα σχετικά με την εκπαίδευση των δεξιοτήτων σου;
Ευχαριστώ, εκτιμώ τα λόγια σας. Λοιπόν, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω πολύ καλύτεροι από εμένα, από τεχνικής άποψης. Ποτέ δεν πίεσα τον εαυτό μου να είμαι υπερβολικά ικανός. Προτιμώ να επικεντρώνομαι στη μελωδία και τη μουσικότητα… η συνολική μουσική διάθεση είναι για μένα ο πραγματικός στόχος. Με τον καιρό, έμαθα ότι μερικές νότες στο σωστό σημείο μπορούν να έχουν μεγαλύτερο μουσικό αντίκτυπο
από ένα πολύ γρήγορο και εντυπωσιακό σόλο. Έχω περάσει την υπερταχεία φάση εδώ και πολλά χρόνια… Σκεφτείτε ανθρώπους όπως ο David Gilmour, για παράδειγμα. Κατά την προπόνηση, τείνω να επικεντρώνομαι στις λεπτομέρειες σήμερα, παρά στην ταχύτητα. Επιπλέον, λόγω του γεγονότος ότι είμαι απασχολημένος στη φάση της σύνθεσης και ηχογραφώντας επίσης όλα τα άλλα όργανα, μπορείτε να φανταστείτε ότι δεν έχω τόσο πολύ χρόνο να επικεντρωθώ στην εξάσκηση στην κιθάρα πια…
5) Δούλεψες πολύ για το νέο άλμπουμ και έγραψες 12 τραγούδια. Ποιο είναι το αγαπημένο σου από αυτά τα τραγούδια και γιατί;
Στην πραγματικότητα δεν έχω κάποιο που προτιμώ: όλο το υλικό έχει νόημα αν ληφθεί ως ενιαίο έργο. Ωστόσο, μπορώ να αναφέρω μερικά μικρά πράγματα που κάνουν μερικά από τα τραγούδια ιδιαίτερα… Το Shades of the Night είναι ένα παλιό τραγούδι, το έχω διασκευάσει για να ταιριάζει με τον ήχο των Pentesilea Road, αλλά δημοσίευσα αυτό το τραγούδι με την προηγούμενη μπάντα μου, το 2007. Άρα, έχει μεγάλη ιστορία. Το Stains,
αντίθετα, είναι πολύ ιδιαίτερο για τον τρόπο που έχει συλληφθεί: ηχογράφησα αυτό το μακρύ arpeggio για να δοκιμάσω ένα Roland Guitar Synth που μόλις είχα αγοράσει…το υπόλοιπο τραγούδι έχει κυριολεκτικά χτιστεί πάνω από αυτό το μοναδικό πρωτότυπο, εγώ δεν το άλλαξε ποτέ. Το άλμπουμ είναι γεμάτο από αυτές τις αποχρώσεις, στην πραγματικότητα, αν και δεν το προσέχεις πραγματικά ως ακροατής. Μου αρέσει αυτή η μη συμβατική προσέγγιση και στη φάση ηχογράφησης και παραγωγής…
6) Δεν έχετε κάνει κάποια βίντεο για το νέο άλμπουμ. Ποιος ήταν ο λόγος;
Ο λόγος είναι πολύ απλός: προϋπολογισμός. Πρέπει να σκεφτείτε ότι το όλο υλικό έχει δημιουργηθεί από εμένα… Εννοώ τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων του artwork και των εκτυπώσεων φυσικών CD. Όπως μπορείτε να φανταστείτε η απόκτηση ενός προϊόντος σαν αυτό, με τόσο σπουδαίους μουσικούς, απαιτεί λίγη προσπάθεια. Δεν θα ήμουν ευτυχής να είχα ένα μέτριο βίντεο, οπότε προτίμησα την επιλογή μόνο των Lyric βίντεο. Λοιπόν, στην πραγματικότητα το Stains είναι ένα λιτό βίντεο, έτσι δεν είναι;
7) Είστε υπέροχοι μουσικοί και μας αρέσει αυτό. Τα τραγούδια είναι πιασάρικα, αλλά και πολύ σκληρά, μερικές φορές! Ποια είναι η μουσική σας παιδεία;
Όλοι οι σύντροφοί μου είναι σούπερ επαγγελματίες μουσικοί! Θέλω να πω, ο καθένας τους είναι μέλος τουλάχιστον μιας μεγάλης μπάντας ή/και ασχολείται με τη διδακτική. Ο Lorenzo I είναι ενεργός με πολλά συγκροτήματα. Ο Michele είναι με τους Visions of Atlantis και τους Temperance. Ο Alfonso είναι επίσης ντράμερ των Temperance. Ο Ezio εμπλέκεται στη διδακτική. Δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο να μιλήσουμε για τα παιδιά
από τους Fates Warning (γελάει). Στην πραγματικότητα είμαι η μόνη εξαίρεση, που είμαι αυτοδίδακτος μουσικός και είμαι ο μόνος που δεν ζει από τη μουσική. Είμαι σίγουρα το μαύρο πρόβατο!
8) Από πλευράς παραγωγής, πώς θα περιέγραφες τη δουλειά σε αυτό το άλμπουμ; Ακούγεται ωμό αλλά διαφορετικό…
Ναι, όπως είπα και νωρίτερα, το άλμπουμ είναι γεμάτο αποχρώσεις… μέρη κιθάρας ηχογραφημένα σε διαφορετικούς χρόνους, με διαφορετικό εξοπλισμό. Ο δρόμος της Πεντεσίλειας είναι ένα ταξίδι, και όπως κάθε ταξίδι εκθέτει διαφορετικά τοπία. Ξέρω ότι δεν είναι συμβατικό, αλλά δε μας αρέσει να υπακούμε σε κανόνες. Αυτό είναι μέρος του προοδευτικού πνεύματος, που δεν πρέπει απαραίτητα να βρίσκεται στις δομές του
τραγουδιού ή στη χρήση περίεργων ρυθμών… το αντιλαμβανόμαστε σαν την ιδέα να επεκτείνουμε τα όρια με διαφορετικούς τρόπους. Είναι προφανώς ακατέργαστο…υπάρχουν τόσα πολλά διαφορετικά στρώματα πάνω του, ειδικά στον ήχο της κιθάρας. Αν λάβετε υπόψη το Stains, για παράδειγμα, μπορείτε να ακούσετε πολλές ακουστικές κιθάρες στο βάθος, σχεδόν κρυφές. Νομίζω ότι αυτού του είδους τα πράγματα συμβάλλουν στον πολυεπίπεδο, πολύπλοκο συνολικό ήχο…
9) Είμαστε ήδη στο 2022, δουλεύετε σε κάτι νέο;
Ουσιαστικά ολοκληρώνουμε το επόμενο άλμπουμ, όλη η μουσική και οι στίχοι έχουν τελειώσει και δουλεύουμε πάνω στις ενορχηστρώσεις με όλο το συγκρότημα. Θα χρειαστεί σίγουρα λίγος χρόνος για να είμαστε έτοιμοι, καθώς θέλουμε αυτή η διαδικασία να είναι τέλεια. Σύντομα θα δημοσιεύσουμε κάποιες πληροφορίες για αυτό στα κανάλια μας.
10) Θα σας δούμε στη σκηνή να προμοτάρετε το “Pentesilea Road”;
Ίσως (γελάει). Θα ήθελα πραγματικά να βρεθώ στη σκηνή με το συγκρότημα, αλλά αυτή τη στιγμή είμαστε πολύ απασχολημένοι με το νέο άλμπουμ. Ας περιμένουμε να δούμε τι θα φέρουν οι επόμενοι μήνες!
11) Vito, ευχαριστώ πολύ για την εμπειρία της γνωριμίας με τους Pentesilea Road, χαίρομαι που επιστρέψατε με νέα μουσική και τελικά κυκλοφόρησατε το ντεμπούτο σας. Καλή τύχη για το μέλλον! Το κλείσιμο είναι δικό σου!
Σας ευχαριστούμε που μας δώσατε τη δυνατότητα να συνομιλήσουμε! Αν θέλετε, μείνετε ενημερωμένοι για τις επόμενες κινήσεις, ακολουθώντας μας στα social media. Ό,τι καλύτερο και θα τα πούμε σύντομα!!
