Είδαμε την παράσταση «Επέστρεφα»
Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Το 3ο φεστιβάλ Ελληνικού θεατρικού έργου του 21ου αιώνα είναι από μόνο του ένας εξαιρετικός λόγος για να επισκεφτεί κανείς το θέατρο «Αγγέλων Βήμα». Όταν μάλιστα στο φεστιβάλ αυτό έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την παράσταση «Επέστρεφα», το νέο έργο της Φρίντας Μιράμπιτα σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου, η χαρά μας δεν μπορεί παρά να είναι διπλή.
Το έργο της Φρίντας Μιράμπιτα, κατά κόσμον Χαράς Κιούση χαρακτηρίζεται θεματικά από μια έκδηλη πρωτοτυπία. Πρόκειται για την ιστορία μιας νέας γυναίκας που επιστρέφει στη ζωή από το θάνατο. Στο ελάχιστο εκείνο διάστημα, ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, όταν ο άνθρωπος δεν επικοινωνεί με τους ζωντανούς, ούτε έχει γίνει αποδεκτός από τον άλλο κόσμο, η Θάλεια συναντά σαν καταλύτη τον παππού της που ήταν για εκείνη το σημαντικότερο αντρικό της πρότυπο. Καθώς οι μνήμες και ο σχολιασμός για τις αντιδράσεις στο θάνατό της από τους δικούς της ανθρώπους αλλά και οι σχέσεις με την οικογένειά και τις φίλες της περνούν από μπροστά της σαν κινηματογραφική ταινία, το παρελθόν και το παρόν μπερδεύονται αναδεικνύοντας την αλήθεια της ζωής της.
Άλλοτε με δόσεις σαρκασμού και μαύρου χιούμορ και άλλοτε με πίκρα, το έργο μιλάει για τις συγκυρίες και τις συμπτώσεις που καθιστούν κυρίαρχη δύναμη τη ζωή, στο ακατάλυτο του θανάτου. Πόσο λεπτή είναι τελικά η γραμμή που χωρίζει τη ζωή από το θάνατο και πόσο έτοιμοι είμαστε ανά πάσα στιγμή να περάσουμε από την άλλη πλευρά; Το έργο αναφέρεται στην αξιοπρέπεια της ύπαρξης, στην πίστη στον συνάνθρωπο, στη χαρά και την απόλαυση της ζωής μέσα από τη γνώση της απόλυτης αλήθειας. Είμαστε όμως ικανοί να την αντέξουμε;
Η σύλληψη της ιδέας είναι ευρηματική και η σκηνοθετική της προσέγγιση από την Κατερίνα Πολυχρονοπούλου είναι με μια σύγχρονη ματιά που μας άρεσε πολύ. Στο όλο εγχείρημα βοήθησε αισθητά το ταλέντο των πρωταγωνιστών αλλά και το video art που επιμελήθηκαν ο Γιώργος Συμεωνίδης και η Άρτεμις Σταθάκου και κατάφερε να δημιουργήσει ένα παιχνίδι στο χωροχρόνο προσφέροντας μια αλλιώτικη οπτικοακουστική εμπειρία στο θεατή.
Η ερμηνεία της Ελένης Φίλιππα στον πρωταγωνιστικό ρόλο ήταν εξαιρετική. Απλή, λιττή, χωρίς περιττές φανφάρες ακροβατούσε περίτεχνα μεταξύ δύο κόσμων δείχνοντάς μας την ψυχή της και τους φόβους της. Η διάνθιση της ερμηνείας της με αρκετά κωμικά στοιχεία κατάφερε να δώσει στο έργο μια πιο ανάλαφρη διάθεση σε μερικά σημεία που λόγω της δύσκολης θεματολογίας του, τα χρειαζόταν.
Στο ύψος του στάθηκε και ο συμπρωταγωνιστής της Τάσος Μπλάτζιος που ενσάρκωσε το ρόλο του παππού της πρωταγωνίστριας. Το ευγενικό του παράστημα, το εξαιρετικό ηχόχρωμα της φωνής του και η ιδιωματική εκφορά που ενσωμάτωσε στο λόγο του έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ορθή απόδοση του ήρωά του. Η καλοσυνάτη του όψη κατάφερε να μας γίνει εξαιρετικά συμπαθής.
Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια παράσταση που χαρίζει αυθόρμητα στο θεατή τόσο το χαμόγελο όσο και την συγκίνηση. Αξίζει να την παρακολουθήσετε.
Καλή σας θέαση!
