Συνομιλούμε με τη συγγραφέα Ειρήνη Βαρδάκη, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της, από τις Εκδόσεις BELL, με τον τίτλο «Κρυσταλλία». Μιλάμε για τον έντονο λυρισμό που χαρακτηρίζει το μυθιστόρημά της, έναν απρόσκλητο δολοφόνο, για τις συγκινητικές εκδηλώσεις αναγνωστών αλλά και για χαρακτήρες που ορίζουν τις μοίρες τους. – Συνέντευξη Λυδία Ψαραδέλλη
Τι χαρακτήρας είναι η Κρυσταλλία; Ενώ γράφατε την ιστορία σας μπορούσατε να την φανταστείτε να κινείται στην αφήγησή σας αέρινα, σαν να χορεύει;
Η Κρυσταλλία δεν είναι μια συνηθισμένη ηρωίδα, κρύβει μια παράξενη δυναμική. Είναι ένα πλάσμα αιχμηρό και ταυτόχρονα εύθραυστο σαν το γυαλί. Φυσικά και μπορείς να την φανταστείς να χορεύει μέσα στο κείμενο. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με έντονο λυρισμό, και όπως όλοι γνωρίζουμε η μουσικότητα είναι στοιχείο της φύσης του λυρισμού.
Ποια μουσική σύνθεση θα ταίριαζε στην υπόθεση της «Κρυσταλλίας»;
Λίγο πριν την κυκλοφορία του βιβλίου βγήκε ένα τραγούδι της Ε. Ζουγανέλη με τίτλο “Κοραλλία”, είναι παράξενο αλλά έχει πολλά κοινά στοιχεία με την δική μας “Κρυσταλλία”.
Ένας τόσο όμορφος, ψυχικά και σωματικά, πλασμένος χαρακτήρας έρχεται αντιμέτωπος με τα πάθη αλλά και την σκληρότητα της ζωής. Ένα ερωτικό τρίο αλλά και ένας δολοφόνος περιτριγυρίζουν στις σελίδες του βιβλίου σας. Πως αποφασίσατε αυτό το ταίριασμα;
Δε μπορώ να δώσω μια σαφή απάντηση, ξέρω μόνο πως δεν ήταν απόφαση δική μου. Οι ίδιοι οι ήρωες επέλεξαν τη μοίρα τους. Δεν υπάρχει “επιτηδευμένη” γραφή , ο δολοφόνος ήρθε απρόσκλητος στο κείμενο όπως όλοι οι ήρωες.
Αποχαιρετίσατε τους ήρωές σας ή συνεχίζουν να ζουν μετά το τέλος της συγγραφής του βιβλίου;
Ζούσαν μέσα μου για καιρό… τους αποχαιρέτησα μόνο όταν ξεκίνησα το δεύτερο βιβλίο μου. Όχι όλους… ο αστυνόμος Δεγλής ανέλαβε δράση και στο δεύτερο βιβλίο.
Πόσο απαιτητική ήταν η συγγραφική διαδικασία; Χρειάστηκε να βάλετε όρια στον εαυτό σας ή στους ανθρώπους γύρω σας, ώστε να ολοκληρώσετε το έργο σας;
Η συγγραφή είναι ιδιαίτερα απαιτητική και βαθιά μοναχική, μοιραία θέτεις όρια. Για όσο διάστημα διαρκεί ζεις απομονωμένος στον κόσμο των ηρώων σου. Ο έξω κόσμος σχεδόν δεν υπάρχει.
Πως είναι η αίσθηση να είναι κάποιος συγγραφέας, να ορίζει ανθρώπινες μοίρες, να δίνει ζωή αλλά και να την αφαιρεί;
Στην αρχή είναι μαγική. Το αίσθημα της δημιουργίας είναι μοναδικό και δύσκολα περιγράφεται. Στην πορεία όμως αυτό αλλάζει, όπως είπα και προηγουμένως οι ίδιοι οι ήρωες επιλέγουν τη μοίρα τους, ακόμη και αν πρόκειται για κόντρα ρόλο σε όσα είχα επιλέξει εγώ για εκείνους.
Το αναγνωστικό κοινό υποδέχτηκε με μεγάλη θέρμη το βιβλίο σας. Περιγράψτε μας μια ιδιαίτερη συνομιλία ή αντίδραση αναγνώστη την οποία κρατάτε στην καρδιά σας.
Έχω στο μυαλό και στην καρδιά μου τα λόγια όλων των αναγνωστών που συνάντησα. Υπάρχει και μια πιο ιδιαίτερη συνομιλία με αναγνώστρια στην παρουσίαση της Κρυσταλλίας που κρατάω φυλαγμένη μέσα μου με ιδιαίτερη συγκίνηση.
Φοβηθήκατε έστω για λίγα λεπτά το πως θα υποδεχθούν το έργο σας οι αναγνώστες αλλά και οι δικοί σας άνθρωποι;
Πάντα υπάρχει ο φόβος, όταν όμως η Κρυσταλλία επιλέχτηκε από έναν οίκο με τέτοια ιστορία στον χώρο όπως είναι οι εκδόσεις BELL σιγά σιγά οι φόβοι διαλύονται. Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω τον εκδοτικό μου οίκο και ιδιαίτερα το διευθυντή εκδόσεων κο Χάρη Νικολακάκη για την εμπιστοσύνη στο έργο μου και την τιμή που μου έκανε να ανήκω στο δυναμικό της ΒΕLL.
Έχετε κάποια συγγραφικά πρότυπα;
Λατρεύω τον Πασκάλ Μπρυκνέρ που μπορεί και παντρεύει την φρίκη με την ομορφιά σε μια πένα τόσο μαγική που αγγίζει το μεταφυσικό.
Τι είναι ένας πολιτισμός με γεμάτες βιβλιοθήκες;
Ο κόσμος μας χωρίς βιβλία θα ήταν καταδικασμένος σε πολιτιστική αλλά και ηθική παρακμή. Οι γεμάτες βιβλιοθήκες αποτελούν την πεμπτουσία του πολιτισμού και αυτό δεν είναι κάτι που συζητιέται, είναι αξίωμα.
Ευχαριστούμε τη συγγραφέα Ειρήνη Βαρδάκη και τις Εκδόσεις Bell για την παραχώρηση της συνέντευξης.
Διαβάστε επίσης
Κερδίστε από τις Εκδόσεις BELL 2 αντίτυπα του βιβλίου της Ειρήνης Βαρδάκη “Κρυσταλλία»
