«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ονειρευόμουν νότες για τραγούδια αντί για γήπεδα ποδοσφαίρων»
Alfonso Nuzzolo
Μουσικός,συνθέτης ,τραγουδιστής, νέο μέλος του συγκροτήματος «Undercovers»,σχετικά πρόσφατα ραδιοφωνικός παραγωγός αλλά και δημοσιογράφος σε μουσικό ρεπορτάζ. Αν και δηλώνει αθεράπευτα ροκάς κάποιες έκτακτες εκπομπές του στο αέρα του Alchemy Web radio αποκλειστικά με αφιερώσεις πλημμυρίζουν από μελωδίες soul,jazz,blues ,pop συνθέτοντας με αυτόν τον τρόπο το προφίλ ενός ώριμου και ολοκληρωμένου μουσικά καλλιτέχνη. Ελάτε μαζί μου να γνωρίσουμε από κοντά τον Alfonso Nuzzolo ή Al όπως τον αποκαλούν οι δικοί του πλέον άνθρωποι στην οικογένεια του Alchemy μέσα από μία μικρή «ανάκριση» όπως θα την χαρακτήριζε και ο ίδιος…
1.Ποια ήταν τα πρώτα «καθοριστικά» για σένα μουσικά ακούσματα;
Άρχισα να ακούω μουσική στην ηλικία των 13.Άκουγα πολύ ιταλική μουσική τότε. Ήταν η εποχή των 80’ και στην Ιταλία βγαίναν τραγουδιστές όπως ο Luca Carboni, ο Raf και ο Jovanotti. Ήταν και η χρυσή εποχή της ιταλικής disco Sabrina, Spagna , Samantha Fox. Βέβαια εμένα με κέρδισαν ο Rock ήχος του Vasco Rossi , τα blues των Zucchero και Pino Daniele. Περίπου στα 16 μου άρχισα να ακούω ξένη Rock αρχίζοντας κυριολεκτικά από την αρχή , δηλαδή από τους Beatles που λατρέυω ακόμα και σήμερα. Πέρασα και εγώ σαν παιδί την φάση των Guns ‘ n Roses και των Metallica και από εκεί άρχισα να ανακαλύπτω τον κόσμο της παγκόσμιας Rock.
2. Να μου αναφέρεις «σταθμούς» στην μουσική σου πορεία με αφετηρία το μουσικό εργαστήρι της Ηλιούπολης.
Tι,και πόσα που θυμίζεις τώρα. Το μουσικό εργαστήρι της Ηλιούπολης ήτανε για μένα μεγάλο σχολείο, πέρα από την πρώτη μου πραγματική μουσική εμπειρία.Το 1991 λοιπόν μόλις είχα πρωτοέρθει στην Ελλάδα. Έξι μήνες νωρίτερα στην Ιταλία είχα αρχίσει να ασχολούμαι με το ηλεκτρονικό μπάσο. Όπως καταλαβαίνεις δεν ήξερα και πολλά ακόμα. Ότι είχα παίξει μέχρι τότε περιοριζόταν στα 4/4 και σε διασκευές των Metallica και των U2 που δοκιμάζαμε με την πρώτη μου μπαντούλα, την οποία είχαμε φτιάξει με έναν πολύ καλό παιδικό μου φίλο. Μετά την άφιξη μου στην Ελλάδα και θέλοντας οι γονείς μου να κάνω φιλίες και να ξεπεράσω το σοκ την ξαφνική αλλαγής, σκέφτηκαν να βρουν κάτι που να έχει σχέση με την μουσική. Έτσι μία θεία της μητέρας μου μας πρότεινε το μουσικό εργαστήρι. Εκεί λοιπόν ένας πιτσιρικάς που μόλις ήξερε να χαιδέυει τις χορδές του μπάσου, μαθαίνει να παίζει με ρυθμούς που μέχρι εκείνη την ώρα δεν φανταζόταν καν ότι υπάρχουν. Τελικά έκατσα εκεί κάμποσα χρόνια και έκανα και τις πρώτες μου επαφές γενικά με την σκηνή. Πρώτη συναυλία το Σεπτέμβριο του 1992, το θυμάμαι σαν να ΄ταν χθες με το πρόγραμμα να είναι αφιερωμένο στον γνωστό στιχουργό Λευτέρη Παπαδόπουλο ο οποίος ήταν εκεί εννοείται και το θεατράκι ήταν φίσκα. Δεν σου περιγράφω που είχε ανέβει η ένταση. Ένα καλό μισάωρο πέρασε μέχρι να πέσει η πρώτη νότα. Ήταν η αρχή μιας μεγάλης περιπέτειας. Μετά ασχολήθηκα και με άλλα μουσικά project, του δήμου και μη. Και παράλληλα με την πρώτη μου Rock μπάντα τους Objection όπου έγραφα τα περισσότερα τραγούδια. Το 2003 είχα αρχίσει να ασχολούμαι με ένα δικό μου project «Ρυθμοί,Έρωτες, Μοναξιές» και περιείχε δικές μου συνθέσεις και στίχους δικούς μου αλλά και μιας καλής μου φίλης της Ιφιγένειας Αναστασίου. Το project αυτό δεν ολοκληρώθηκε για διάφορους λόγους κυρίως οικονομικούς.Το 2008 μπαίνω στους Astrial Nouvelle με τους οποίους δώσαμε πολλές συναυλίες και πήραμε μέρος σε πολλά φεστιβάλ μέχρι πριν 6 μήνες που η μπάντα τελικά διαλύθηκε.
3.Η γνωστή τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια Αθηνά Ανδρεάδη σε συνέντευξή της είχε πει τα εξής:
«Χαίρομαι που θα τραγουδήσω στην μητρική μου γλώσσα και θα επαναπροσδιορίσω την σχέση μου με την πατρίδα μου». Θέλω να μου το σχολιάσεις και να μου πεις ποια είναι η αντιπροσωπευτικότερη γλώσσα για τους στίχους των τραγουδιών σου δεδομένης της καταγωγής σου από Ιταλία;
Πιστέυω ότι την σχέση μας με την πατρίδα μας την προσδιορίζουμε στην καρδιά μας και στην ψυχή μας πρώτα. Η μουσική είναι άλλο πράγμα. Έχει την δική της γλώσσα. Είναι ξεχωριστή γλώσσα. Έχει την δική της γραμματική και δικούς της κανόνες. Όσον αφορά τους στίχους, γράφω όπως μου βγαίνουν κάθε φορά, αυτό που μου λέει η ψυχή μου να γράφω. Ιταλικά, αγγλικά, ελληνικά ,σημασία έχει το αποτέλεσμα. Δεν έχει να κάνει με την αγάπη για την πατρίδα μου. Έχει να κάνει με το τι μου βγαίνει εκείνη τη στιγμή, το ερέθισμα.
4. «Η αληθινή φιλία δρα αθόρυβα, συστηματικά και δεν εξαγοράζεται». Συμφωνείς με την άποψη αυτή; Κατά πόσο είναι δύσκολο να αποκτήσεις φίλους που να «κινούνται» στον ίδιο χώρο με εσένα χωρίς να προκύψουν στην πορεία ανταγωνισμοί και αντιζηλίες; Έχεις βιώσει κάτι τέτοιο και αν ναι πώς το χειρίστηκες;
Έναν άνθρωπο τον κάνεις φίλο όχι για αυτό που ασχολείται αλλά για άλλα πράγματα. Είναι άλλο το συναίσθημα της φιλίας. Αν τώρα τυχαίνει να βρίσκεται στον ίδιο χώρο με σένα και να ταιριάζεις ακόμα καλύτερα, είναι πλεονέκτημα. Απλά συνεχίζω να υποστηρίζω την έννοια φιλία ανεξάρτητα από τον χώρο που κινείται κάποιος. Στην ζωή μου μέχρι τώρα δεν έχω βιώσει την αντιζηλία μακάρι να την είχα…Δεν έτυχε να βρεθεί κάποιος που να μου πάει κόντρα .Ήμουνα μάλλον τυχερός και άτυχος μαζί…..
5.Ο θεσμός του Rockwave festival γιορτάζει φέτος τα εικοστά γενέθλια του. Τον παρακολουθείς συστηματικά από το ξεκίνημα του; Κάποιους καλλιτέχνες –συγκροτήματα που έχεις ξεχωρίσει μέσα από αυτή την διοργάνωση. Θεωρείς ότι στην μουσική βιομηχανία σήμερα γεννιούνται νέα μουσικά κινήματα και γενικότερα συμβαίνουν πράγματα που μας εκπλήσσουν ευχάριστα;
Άργησα να γνωρίσω τον θεσμό του Rockwave festival και όταν συνέβη μεταφέρθηκε στην Μαλακάσα όπου δεν είχα τις δυνατότητες να πηγαίνω και προτιμούσα να κρατάω κάποια λεφτά για να πάω κάποια άλλη βόλτα. Το γεγονός όμως αυτό δεν αναιρεί την άποψη μου ότι πρόκειται για μια πολύ σημαντική διοργάνωση αν και έχει χάσει λίγο την έννοια του ροκ. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να λέγεται κάπως αλλιώς είναι πιο mainstream παρά ροκ.
Υπάρχει μία άνθηση σε καινούργια μουσικά κινήματα ειδικά σήμερα με την ευκαιρία που προσφέρουν για προβολή τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με την βοήθεια των ανεξάρτητων δισκογραφικών εταιριών.
6. Σου δίνεται η δυνατότητα να συμμετάσχεις σε μία μεγάλη παραγωγή ευρωπαικών προδιαγραφών όπως το STAR ACADEMY ενός music show με στοιχεία reality από την θέση του κριτή-δασκάλου των διαγωνιζόμενων με σκοπό την ανάδειξη του καλύτερου καλλιτέχνη ή συγκροτήματος. Πώς θα αντιμετώπιζες μία τέτοια πρόκληση –εμπειρία;
Τι να τους διδάξω; Εννοείς να δημιουργήσεις μια δική σου ομάδα από τα παιδιά που θα συμμετάσχουν και να είσαι ο δάσκαλος τους; Για να συμβεί αυτό πρέπει να έχω κάτι να τους πω . Εγώ πιστεύω ότι σε έναν καλλιτέχνη η διδασκαλία είναι στον καθημερινό του κόπο στην καθημερινή του δουλειά. Σίγουρα μπορεί να έχω να «δώσω» κάπου αλλά έχω ακόμα να «πάρω» πολλά, να μάθω για να είμαι σε θέση να πω ότι θα διδάξω κάτι με απόλυτη συνέπεια και ευθύνη. Την θέση όμως του κριτή την δέχομαι ανεπιφύλακτα.
7. Με αφορμή την δημιουργία μιας καινούργιας θεατρικής στέγης που ανοίγει τώρα το Μάρτιο στα νότια προάστια επί της λεωφόρου Βουλιαγμένης με το όνομα Radar και στοχεύει να λειτουργήσει με τον χαρακτήρα πολυχώρου φιλοξενώντας εκτός από θεατρικά μουσικά και εικαστικά δρώμενα, θέλω την γνώμη σου για την Αθήνα μια πόλη με πλούσιο πολιτιστικό προφίλ και πληθώρα κέντρων πολιτισμού πολυχώρων –χώρων τέχνης και διασκέδασης. Πώς το έχεις «εισπράξει» όλο αυτό από την πλευρά του καλλιτέχνη μουσικού αλλά και από την πλευρά ενός νέου ανθρώπου που είναι «παρών» στην ζωή της πόλης του; Αγαπημένα σου στέκια και τρόποι διασκέδασης;
Οτιδήποτε ασχολείται με τέχνη είναι σίγουρα θετικό. Σήμερα είναι λίγο πιο δύσκολες οι συνθήκες σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια που ο κόσμος κυκλοφορούσε περισσότερο έξω. Υπήρχαν βέβαια και τότε πολλές προτάσεις αλλά και πολύς κόσμος που έβγαινε, τώρα δεν βγαίνει ή μάλλον βγαίνει επιλεκτικά και συγκρατημένα και αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολη την συννενόηση του μαγαζάτορα-επιχειρηματία με τον καλλιτέχνη. Ο πρώτος θέλει να κερδίσει και αναγκαστικά ο δεύτερος δηλαδή ο καλλιτέχνης κατεβάζει τις απαιτήσεις του. Με την κρίση πάντα «αναπτύσσεται τέχνη» , είναι η χρυσή ευκαιρία της τέχνης όσον αφορά την μουσική ,την ποίηση, το βιβλίο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αναδεικνύονται πολιτικά κοινωνικά και συναισθηματικά θέματα λόγω της κρίσης, οπότε υπάρχει μια άνθηση της τέχνης και οι πολυχώροι σίγουρα βοηθάνε. Σαν θεατής δεδομένου ότι υπάρχουν πάρα πολλές προτάσεις έχω επιλογές πολύ καλές μάλιστα και πολύ συμφέρουσες γιατί το θέαμα που σου προσφέρουν ξεπερνά κατά πολύ το χρηματικό αντίτιμο σε αποζημιώνει δηλαδή επαρκώς και θεωρείται πνευματική επένδυση να πας και να παρακολουθήσεις ένα τέτοιο μουσικο-καλλιτεχνικό δρώμενο.
Η λέξη στέκια για μένα είναι ταυτόσημη με τα ροκάδικα. Δεν διασκεδάζω οπωσδήποτε έξω θέλω και να μαζέψω μια παρέα στο σπίτι να μαγειρέψουμε,να πιούμε ένα κρασάκι,να παίξουμε κιθάρα .Είναι πολύ ωραίος τρόπος διασκέδασης και πιστεύω ότι είναι και πολύ εποικοδομητικός όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Όλη η παρέα μαζί είναι άλλη φάση.
8.Η ιδέα της «la combriccola» καταρχήν με την δημιουργία του blog σου και στην συνέχεια με την μορφή μιας εκπομπής καθώς και η συνεργασία σου με το Alchemy web radio. Μίλησε μας για αυτά.
Το blog μου δημιουργήθηκε τον περασμένο Ιούνιο. To δημιούργησα γιατί ένοιωθα την ανάγκη μετά από κάποια πράγματα που είχα περάσει σε μία δύσκολη περίοδο της ζωής μου ότι είχα πολλά να πω, οτιδήποτε είτε μουσικό είτε κοινωνικό. Αν διαβάσεις στο blog μου τα πρώτα άρθρα έχουν κοινωνικοπολιτικό σχόλιο χωρίς να θέλω να πάρω μία κομματική θέση, δεν στηρίζω κόμματα απλά αναπτύσσω απόψεις μόνο από την πλευρά του σχολιαστή. Η πρωταρχική ιδέα του blog ήταν να μαζέψει κόσμο που γράφει τις εντυπώσεις του γενικά για τη ζωή, ο καθένας από εμάς, για παράδειγμα εσύ ας πούμε αν ήθελες να γράψεις κάτι για τον εαυτό σου με την μορφή προσωπικού ημερολογίου θα μπορούσες να το κάνεις στο blog μου που λειτουργεί έχει δηλαδή τον χαρακτήρα ενός κλειστού facebook. H «la combriccola» είναι μια παρέα. Τώρα πως εξελίχθηκε σε εκπομπή θα σου πω αμέσως. Την ιδέα μου την έδωσε ο Νίκος ένας από τους τέσσερις «αλχημιστές», δεν τον αποκαλώ πρόεδρο γιατί θα με μαλώσει. Γνωριστήκαμε σε μια συναυλία με το τότε συγκρότημα μου τους Astrial Nouvelle περίπου στις αρχές Ιουνίου και από τότε κρατήσαμε επαφή και όταν είδε ότι ασχολούμαι με διάφορα η πρώτη πρόταση που μου έκανε ήταν να γράφω για το Alchemy web radio αλλά δεν δέχτηκα γιατί λόγω της ύπαρξης του blog μου δεν ήθελα να κάνω κάτι άλλο. Αργότερα ο Νίκος μου πρότεινε να κάνω μία εκπομπή στον σταθμό συγκεκριμένα ένα δίωρο την εβδομάδα και ανταποκρίθηκα θετικά με τον όρο να την κάνω όπως θέλω εγώ. Αυτή την χρονική στιγμή ήταν που είχα την ιδέα να δημιουργήσω την μουσική συμμορία, την «la combriccola» διαμορφώνοντας την εκπομπή με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι κάπως διασκεδαστική, γιατί ενώ παίζει ροκ το οποίο δεν αρέσει και σε όλους βάζω τους καλεσμένους μου, τους «δοκιμάζω» ως προς την δυνατότητα τους να παίξουν με τον εαυτό τους. Η ανάκριση είναι ένα παιχνίδι για να σπάσουμε τον πάγο και τους ρωτάω ότι να’ ναι, μου απαντάνε ότι να ΄ναι και ξέρεις είναι ένας τρόπο γνωριμίας να ξέρεις που πατάς με αυτούς. Αυτό αποτελεί και το διασκεδαστικό μέρος της εκπομπής το άλλο είναι το συμμετοχικό όπου οι ακροατές κάνουν τις δικές τους ερωτήσεις. Η « la combriccola» είναι μια εκπομπή που μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και θα εξελιχθεί πολύ ωραία διατηρώντας αυτό τον χαρακτήρα. Οι καλεσμένοι μου πάντα θα είναι καλλιτέχνες και συγκροτήματα που είχα γνωρίσει και θα γνωρίσω στην πορεία δεδομένου ότι παρακολουθώ ανελλιπώς την underground σκηνή.
9.Ποια είναι τα άμεσα υλοποιήσιμα αλλά και τα μελλοντικά σου σχέδια και σε ποιο βαθμό συμβαδίζουν με τα «πρέπει» και τα «θέλω» σου;
Καταρχήν πρέπει να σου πω ότι τα «ΘΕΛΩ» είναι «ΠΡΕΠΕΙ» για μένα οπότε όπως καταλαβαίνεις ότι στόχους βάζω επαγγελματικά αλλά και σε όλους τους τομείς της ζωής μου καθορίζονται από τις επιθυμίες μου. Μετά από μια μικρή περίοδο αποχής λόγω διαφόρων προβλημάτων που προέκυψαν έχω την χαρά να επανέλθω ενεργά ως μουσικός κάνοντας live εμφάνιση με τον αγαπημένο μου φίλο συνεργάτη αλλά και βασικό τραγουδιστή του πρώην συγκροτήματος μας Astrial Nouvelle Γιάννη Ζαφείρη σε έναν «ιδιαίτερο» για μένα χώρο μιας καλής μου φίλης το café- bar Σχοινί Κορδόνι που άνοιξε το καλοκαίρι που μας πέρασε. Την πρώτη φορά που επισκέφτηκα το μαγαζί έπεσα συμπωματικά σε ένα live ενός συγκροτήματος των Delivers μίας μπάντας από τις πρώτες που είχα φιλοξενήσει στην εκπομπή μου «la combriccola». Θεωρώ ότι αυτή η βραδιά που οργανώνουμε θα είναι μία απίστευτη εμπειρία τόσο για εμάς όσο και για όσους θα έρθουν να μας δουν. Επιπλέον αυτή την Τετάρτη 25 Μαρτίου θα βρίσκομαι στα decks του cocktail bar Αmuse Booze στον Άλιμο μαζί με τον Σάκη Τσεκούρα για μια απολαυστική θεματική βραδιά την «la combriccola night».Πρόκειται ουσιαστικά για ένα ροκ πάρτυ το μουσικό πρόγραμμα του οποίου θα τα περιέχει όλα από hard rock μέχρι κλασσικό όπως Deep Purple,Led Zeppelin, διαχρονικές ροκ μπαλάντες που όλοι αγαπήσαμε,blues αλλά και τραγούδια καινούργια από τους καλλιτέχνες -συγκροτήματα που τους έχω «συστήσει» στους ακροατές μου μέσω των τραγουδιών στην εκπομπή μου. Άλλωστε αυτό είναι και το βασικό concept της βραδιάς ,μιας βραδιάς αφιερωμένης και σε αυτούς. Κατα την γνώμη μου αποτελεί τον πιο ωραίο τρόπο να συνδυάσεις όλους αυτούς τους καλλιτέχνες και να τους «περάσεις»ωραία στο κοινό.
Στον « επίλογο» αυτής της συνέντευξης κάνε μας μια μικρή αποκάλυψη για σένα και μια ευχή.
Επίσης σχετικά άμεσος στόχος μου μέχρι τον χειμώνα είναι να ξεκινήσω να δουλεύω το project μου «Ρυθμοί, Έρωτες,Μοναξιές» και να το ολοκληρώσω. Μου ζήτησες να κάνω και μία ευχή, θέλω να την κάνω σε εσένα: «ελπίζω πραγματικά στην ζωή σου να πετύχεις ότι θέλεις γιατί είσαι ένα άτομο που το αξίζει».
Y.Γ. Alfonso συνέχισε σταθερά αυτό που κάνεις ανατρεπτικές εκπομπές με ανατρεπτικούς καλεσμένους και να είσαι πάντα ανοιχτός σε αυτά που θα σου προτείνει η ζωή ……
Μαϊρα