,

Kip Winger… Δυο μέρες χαμένη στην δωδεκάχορδη κιθάρα…

Kip Winger Δυο μέρες χαμένη στην δωδεκάχορδη κιθάρα και τα γαλαζια του μάτια..

Απο τη Μαρία Χαρίτου

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου : Βρίσκομαι σε αγαπημένο στέκι το Cult για τη συνέντευξη τύπου. Από το πρωί που έχω ενημερωθεί ότι είμαι εγώ η τυχερή που θα παρευρεθεί νιώθω έναν κόμπο στο στομάχι … Θα τον δω από κοντά ! “Easy Come, Easy Go” και ξαφνικά η συνέντευξη τύπου μεταμορφώνεται σε μια συζήτηση σε ένα τραπέζι για το τι είναι να είσαι καλλιτέχνης.Εκεί σε μια γωνιά εγώ και εκείνος απεναντί μου.

  • Τι σας εμπνέει για να γράψετε ένα τραγούδι? Κάτι που είδατε , κάτι που ακούσατε η κάτι που διαβάσατε ίσως ?
  • Πολύ ενδιαφέρον ερώτηση. Θα μου επιτρέψεις να τη σημειώσω για θέλω να κάνω μια on line συζήτηση για τι σημαίνει να είσαι καλλιτέχνης. Η έμπνευση μπορεί να έρθει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Είναι μια ιδέα που μου ήρθε στο μυαλό εκείνη τη στιγμή και σκέφτηκα να την δημιουργήσω , ένα άρθρο που διάβασα πρόσφατα , μια μυρωδιά με εικόνες , μια ταινία. Δεν υπάρχει τρόπος για να συμβεί αυτό .Απλά συμβαίνει.

 

  •  ‘Αρα λοιπόν χρησιμοπείτε όλες σας τις αισθήσεις για να δημιουργήσετε ?
  • Ναι ακριβώς.

 

  • Υπάρχει διαφορά για εσάς σε ένα Live με full band και σε ένα ακουστικό live όπως το αυριανό στο Wave Athens? Πως νιώθετε εκεινη τη στιγμή ?
  • Είναι τελείως διαφορετικό ναι . Το ακουστικό live είναι πιο εσωτερικό για εμένα . Έρχομαι πιο κοντά με τον κόσμο που έρχεται να με ακούσει και με γνωρίζει λίγο καλύτερα προσωπικά . Με την μπάντα υπάρχει μια ιστορία από πίσω , ένας θρύλος και εμείς είμαστε πιο δυναμικοί . Για αυτό και έχω φέρει μαζί τον Robert Rothschild που έχει παίξει κρουστά σε όλα τα solo albums. Το live αύριο θα είναι ακουστικό με δυναμική συγχρόνως.Μου αρέσει πολύ που παίζουμε μαζί.


Δεν ήθελα να τον κουράσω περισσότερο αν και θα μπορούσα να μιλάω ώρες μαζί του για την μουσική του και την έμπνευση του. Έτσι σηκώθηκα να δώσω τη θέση μου σε άλλον συνάδελφο που βρισκόταν εκεί για τον ίδιο λόγο.
Στο δρόμο του γυρισμού σκεφτόμουν πόσο γοητευτικός , ήρεμος και χαλαρός άνθρωπος είναι . Με τον θρύλο της μπάντας στην πλάτη του , το μιούζικαλ <<Get Jack>> που του πήρε τρία χρόνια να το γράψει αλλά και η νικήτρια υποψηφιότητα του το 2017 για το μεγαλύτερο βραβείο μουσικής τα Grammy. Μουδιασμένη ακόμα από τη συζήτησή μας ανυπομονούσα να τον δω live την επόμενη μέρα.


Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου : Wave Athens . Ένας υπέροχος χώρος στο Γκάζι με φωτισμό και ακουστική που ταίριαζαν μαγικά με την αύρα και το ταλέντο του Winger.

Οι Mistful ήταν η μπάντα που «άνοιξε» το live,με διασκευές Roxette και Queen .Ο Γιώργος Γάκης , ανέβηκε μετά τους Mistful στη σκηνή .

Το κοινό τραγούδησε μαζί του την σχεδόν acapella εκτέλεση του “It’s My life” των Bon Jovi αλλά και το “In My Dreams” των Dokken.


Ανεβαίνει στην σκηνή ο Kip και ξαφνικά ο χώρος γεμίζει με την παρουσία του , τα τραγούδια του , τη φωνή του και την αμεσότητα που τον διακρίνει ως άνθρωπο.
“Hungry”, “Headed For A Heartbreak” , “Seventeen” αλλά και τραγούδια από το μιούζικαλ και τα solo album του ήταν η αιτία να μην θες να τελειώσει ποτέ … Και ας ήταν ακουστικό το Live και ας μην ήταν ασφυχτικά γεμάτο το Wave, ο Winger είχε έναν μοναδικό τρόπο να σε κάνει να νιώθεις την μαγεία των 80s . Εκεί που το μελωδικό ροκ ήταν η αιτία να ερωτευτείς και να σε ερωτευτούν . Να πάρεις αγκαλιά τον διπλανό σου και να τραγουδάτε παρέα το ” Miles away ” .

Κύριε Winger ήταν τιμή μου να βρίσκομαι εκεί . Ως την επόμενη φορά ….Headed For A Heartbreak !


Υ.Γ. Οι φωτογραφίες της συνέντευξης είναι από τον φωτογράφο ΕΜΑΝΟΝ και τον ευχαριστώ θερμα που τις παραχώρησε.