Τον Θανάση τον γνώρισα μέσα από τα τραγούδια του . Ένας τραγουδιστής της νέας γενιάς με ήδη σπουδαίες συνεργασίες στο βιογραφικό του . Μάς συστήθηκε πέρυσι με τα πρώτα του τραγούδια που κυκλοφόρησαν στο άλμπουμ «Με του τρελού τα σύνεργα», σε επιμέλεια παραγωγής και ενορχήστρωση του συνθέτη Γιώργου Ανδρέου.
Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε και το δεύτερο album του με τίτλο “Της Χαραυγής Το Αχ” και φυσικά ήταν η αφορμή να μιλήσουμε για αυτό αλλά και να τον γνωρίσω καλύτερα .
⦁ Πότε ξεκίνησε η σχέση σου με τη μουσική και πότε αποφάσισες ότι θέλεις να ασχοληθείς επαγγελματικά ?
Από όσο με θυμάμαι τραγουδάω. Οι πρώτες εικόνες, που ταξιδεύαμε οικογενειακώς και μοιάζαμε με χορωδία, είναι μέσα μου χαραγμένες. Στα
δεκατρία με δεκατέσσερα χρόνια μου ζήτησα την πρώτη μου κιθάρα και από τότε δεν την αποχωρίστηκα στιγμή. Στην αρχή έφτιαχνα μελωδίες χωρίς ακόμα να γνωρίζω τις νότες που έπαιζα και λίγα χρόνια αργότερα ήρθαν και οι δάσκαλοι στη ζωή μου. Στα δεκαεννιά μου ξεκίνησα να παίζω σε μικρές μουσικές σκηνές και ταβερνάκια, έκανα παύση να ολοκληρώσω τις σπουδές μου και το στρατιωτικό, και γύρω στα εικοσιπέντε μου άρχισα να εμφανίζομαι συστηματικά σε μουσικές σκηνές, παράλληλα με την άλλη μου εργασία. Τότε συνειδητοποίησα ότι η μουσική είναι κάτι που θέλω να κάνω επαγγελματικά, όχι όμως ως τη μόνη απασχόληση, διότι δεν αρκεί για να βιοποριστώ.
⦁ Θεωρώ ότι την παράδοση την έχουμε όλοι μέσα μας . Ήταν αναπόφευκτο για εσένα να υπάρχουν στοιχεία της παραδοσικής μουσικής στα τραγούδια σου ? Ήταν αυτό που ήθελες να κάνεις ?
Επισκέπτομαι συνεχώς τους τόπους καταγωγής μου, την Ήπειρο και τη Μακεδονία, καθότι είμαι δεμένος με τα τοπία και τους ανθρώπους εκεί. Ζουρνάδες, νταούλια, γκάιντες και ηπειρώτικα κλαρίνα ηχούν μέσα μου. Αγαπώ και σέβομαι το δημοτικό τραγούδι, είναι καθαρό, γεμάτο μνήμες και φέρει τη ζεστασιά της παρέας. Λειτουργεί σαν φάρος για μένα και μέσα από αυτό επαναπροσδιορίζομαι. Γι’ αυτό θέλω να υπάρχουν τα παραδοσιακά στοιχεία σε αρκετά τραγούδια μου. Είναι κάτι που γίνεται αβίαστα.
⦁ Νέος δίσκος “Της Χαραυγής Το Αχ” που μόλις κυκλοφόρησε μέσα από το Ogdoo Music Group . Μιλησέ μου για τις ιστορίες του αλλά και για τη συνεργασία σου με το Ogdoo .
Στο δίσκο συνυπάρχουν οι παιδικές μου αναμνήσεις, οι πλατείες των χωριών μου, οι μορφές της γιαγιάς και του παππού, το γκρι της πόλης, ο έρωτας και η αμφιθυμία των ερωτευμένων, η ανάγκη για φυγή, η λύτρωση, η ελπίδα, η αγωνία για το σήμερα, ο φόβος και οι εμμονές. Προσπάθησα να καταθέσω κάτι από κάθε μου πτυχή, τουλάχιστον από εκείνες που έχω ανακαλύψει μέχρι τώρα. Όλα αυτά βρήκαν στέγη στη νέα μου εταιρεία, το Ogdoo Music Group, που με έχει εντάξει στην οικογένειά του και με στηρίζει ουσιαστικά. Χαίρομαι, γιατί αισθάνομαι ότι χτίζεται μια όμορφη και ελπιδοφόρα συνεργασία. Είναι μία ομάδα ανθρώπων που αγαπούν και σέβονται το τραγούδι. Τους είμαι ευγνώμων.
⦁ Τον τελευταίο χρόνο βιώνουμε αυτές ις δύσκολες καταστάσεις με αποτέλεσμα να γίνονται και αρκετά διαδικτυακά Live . Ποια είναι η γνώμη σου για όλο αυτό .
Γενικότερα το διαδίκτυο, στην παρούσα περίοδο, είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας με το κοινό. Όταν τραγουδώ μπροστά σε μια κάμερα, σε μια οθόνη ή ένα κινητό, έχω ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη να «πιαστώ» από τους στίχους και τη μελωδία των τραγουδιών, για να πλάσω κι άλλες δικές μου εικόνες, ώστε να νιώσω την προσδοκώμενη θέρμη. Σαν να θέλω να υποκαταστήσω τα ανύπαρκτα βλέμματα του κόσμου και τις αντιδράσεις του. Δύσκολο. Το κενό συνεχίζει να υπάρχει. Με τον καιρό, παρατηρώ ότι και το κοινό έχει χάσει μέρος από το ενδιαφέρον του για τα διαδικτυακά live. Ίσως έχει επέλθει και εδώ κορεσμός. Νομίζω ότι όλοι μας πλέον, κυρίως “κλικάρουμε”. Δεν ξέρω κατά πόσο στεκόμαστε σε κάτι και το ακούμε και βλέπουμε ουσιαστικά. Θεωρώ ότι ανυπομονούμε να νιώσουμε ελεύθεροι και να τα πούμε από κοντά.
⦁ Μιας και μιλάμε για το διαδίκτυο και τα socia media που είναι μέρος της καθημερινότητας μας πλεον. Πιστεύεις ότι βοηθάει στη προβολή ενός νέου καλλιτέχνη ή είναι και η” παγίδα” της ” κλειδαρότρυπας ” ?
Έχουν μεγάλη δύναμη τα social media. Ο ίδιος άργησα να φτιάξω προσωπικούς λογαριασμούς και σελίδα στο facebook και το instagram και όταν
το έκανα, το έκανα κυρίως, για λόγους καλλιτεχνικούς. Τα θεωρώ απαραίτητα για την προβολή του έργου μου. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έχει μπει το τραγούδι σου στα σπίτια των ανθρώπων. Ωστόσο, δεν παύει να δημιουργεί και μια πλασματική εικόνα και επαφή. Μία εικόνα την οποία θρέφει ο αριθμός των like, αριθμός ο οποίος καθορίζει και το παροδικό μας συναίσθημα και, εντέλει, αρχίζουμε να λειτουργούμε με βάση έναν πλασματικό αριθμό και μια ψευδή πραγματικότητα. Αν εγκλωβιστείς σε αυτόν τον “μικρόκοσμο”, έχεις πέσει στην παγίδα.
⦁ Εκτός από μουσική , είσαι και καθηγητής Φυσικής . Θα ήθελα να μου πεις την αντίδραση των παιδιών για τις δυο ιδιότητες σου . Πως το αντιμετωπίζουν και τι σου λένε ?
Δεν τους ξεφεύγει τίποτα, μιας και με τα social “ακολουθιόμαστε” και παρακολουθιόμαστε. Πριν από δύο χρόνια περίπου, τότε που είχε κυκλοφορήσει ο πρώτος μου δίσκος «Με του τρελού τα σύνεργα», την ώρα που έκανα μάθημα, ήρθαν μαθητές μου από άλλο τμήμα οι οποίοι είχαν γράψει «Με του τρελού τα σύνεργα» σε ένα χαρτί σε σχήμα καρδιάς και είχαν κολλήσει τα μούτρα τους μαζί με το χαρτί πάνω στο τζάμι, απ’ έξω, κάνοντας μου νοήματα. Πολλά τέτοια, θα τα θυμάμαι για χρόνια. Πρόσφατα, ενώ έδινα ραδιοφωνική συνέντευξη, μαθήτριά μου ,μου στέλνει στο instagram: «πωωω, ΔΕΝ ακούγονται αυτά που λέτε!» Ακόμα γελάω!
⦁ Είναι μοναχικός ο δρόμος του τραγουδοποιού ?
Είναι σίγουρα πιο μοναχικός από αυτόν του τραγουδιστή που λέει τραγούδια άλλων. Υπάρχει μεγάλη ανεξαρτησία για όσους γράφουμε τα τραγούδια που λέμε, καθώς η βασική διαδικασία αναζήτησης της έμπνευσης και της δημιουργίας είναι προσωπική υπόθεση. Αυτή η ανεξαρτησία έχει δημιουργήσει μια ταμπέλα στους τραγουδοποιούς, ότι δε λέμε εύκολα υλικό άλλων, με το οποίο δε συμφωνώ. Προσωπικά είμαι πολύ ανοιχτός, είτε στο να ερμηνεύσει άλλος δημιουργίες δικές μου, είτε στο να πω εγώ τραγούδια άλλων. Πιστεύω πολύ στο ομαδικό πνεύμα.
⦁ Τι κρατάς και τι αφήνεις πίσω στην μέχρι τώρα πορεία σου στη μουσική .
Όλα τα κρατάω, όμορφες και κακές στιγμές. Η αναποδιά κρύβει τόση αλήθεια όση και ένα βλέμμα αγάπης. Κάποτε ξύπνησα ύστερα από μια πολύ κακή νύχτα, κουβαλώντας άγχος και πολλή απογοήτευση από άσχημη παράσταση, άσχημη όσον αφορά την οργάνωσή της από το μαγαζί, το σκέφτηκα λίγα λεπτά, χαμογέλασα και είπα μέσα μου: «ευτυχώς το πέρασα και αυτό» και ξεκίνησα τη μέρα μου δημιουργικά. Όλα μάς διαμορφώνουν και βοηθούν να χτίζουμε μέσα μας έναν μηχανισμό αυτοσυντήρησης.
⦁ Θέλω να είμαι αισιόδοξη , οπότε ναι θα σε ρωτήσω ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου . Τι σκέφτεσαι ?
Εδώ και καιρό, γράφω το υλικό του επόμενου δίσκου. Παράλληλα, ετοιμαζόμαστε να φτιάξουμε κάποιο video clip από τραγούδι του album «Της
χαραυγής το αχ» που κυκλοφορεί τώρα. Ταυτόχρονα, συνεχίζω εντατικά με τους μαθητές μου, καθώς μπαίνουμε στην τελική ευθεία των πανελληνίων. Ελπίζω το καλοκαίρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες και να πραγματοποιήσω κάποιες συναυλίες. Να ανταμώσουμε με τα βλέμματα και τα χαμόγελα του κοινού και να ανταλλάξουμε τις ιστορίες μας.
⦁ Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου . Εύχομαι να βρεθούμε σύντομα στα τραγούδια σου από κοντά . Το κλείσιμο δικό σου .
Ο άνθρωπος κρύβει μέσα του πολλή περισσότερη δύναμη από όσο νομίζει. Ας ψάξουμε όλοι να τη βρούμε.
