“Πέρασε η χρονιά, ήρθε του Δεκέμβρη η παγωνιά και εγώ προσπαθώ να προστατέψω τις όμορφες στιγμές που πέρασαν και να προστατευτώ από τις άσχημες, αγνοώντας πως είμαι λίγο πολύ αποτέλεσμα τους.
Αντικρίζω ακόμα και τώρα καθημερινά συμπολίτες μου να τρέχουν πανικόβλητοι, δίπλα στον δικό μου πανικόβλητο εαυτό, να προλάβουν να κάνουν τις αγορές τους για να γιορτάσουν τις Άγιες μέρες, (λες και ο Χριστός γιορτάζεται αδειάζοντας τα καταστήματα ρούχων, κινητών κ.α.) αγχωμένοι, στρεσαρισμένοι, με ένα κόμπο στο στομάχι μου εύχονται “Χρόνια Πολλά” και αμέσως μετά «Πάω φίλε γιατί δε προλαβαίνω, τρέχω απ’ το πρωί, τρέχω, τρέχω άσε!!»
-Πριν από λίγο είπα το ίδιο.
Επίπλαστες κατασκευασμένες καταναλωτικές ανάγκες που σε τίποτα δε θυμίζουν τα Χριστούγεννα των παιδικών μου χρόνων, σκέφτηκα καθώς έβγαινα από ένα κατάστημα κινητής τηλεφωνίας έχοντας μαζί μου το επόμενο δώρο λόγω των ημερών. (Θύμα και εγώ!)
Σύντομα θα δούμε τα Black Christmas εμπνευσμένα από τη Black Friday να λανσάρονται σε άκυρη ημερομηνία μέσα στο χρόνο σαν άλλη μια ευκαιρία να προμηθευτείς κάτι που δεν χρειάζεσαι αλλά αποκτώντας το, υπάρχεις.
Τίποτα δεν θυμίζει τι συμβολίζουν αυτές οι μέρες πια. Το μόνο που θυμάμαι τα τελευταία χρόνια είναι το άγχος που μου δημιουργείται από το να τρέχουμε όλοι για να γιορτάσουμε για τι; Για το νέο μας υπολογιστή; Για την νέα μας τηλεόραση;
Γιορτάζουμε τις αγορές μας λοιπόν. Ο όρος Χριστούγεννα θα μπορούσε να αντικατασταθεί και να λέγετε η γιορτή του «Ψώνιου» με όλες τις προεκτάσεις.
Αυτός ο εορταστικός χείμαρρος κατανάλωσης με πήρε σαφώς και εμένα. Θαρρώ ίσα που ξεχώριζε το κεφάλι μου από τις παραγγελίες και τα πρέπει, όταν τραβώντας μου διστακτικά ένα παιδί με το αδερφάκι του το παντελόνι με ρώτησε: Nα τα πούμε;
Η στραβή είναι η βάρκα ή στραβά αρμενίζουμε φίλοι μου.
Κάπου εκεί στις 20 Δεκεμβρίου θυμόμαστε ότι είμαστε φιλάνθρωποι και μας απασχολεί τι θα φάνε οι “επαίτες” των φαναριών, ενώ τα κανάλια θα έχουν στα πρώτα θέματα των ειδήσεων τα συσσίτια των δήμων για τους άπορους λόγω των συγκεκριμένων ημερών. Οι άλλες μέρες απλά δεν είναι Χριστούγεννα, άρα δεν φουσκώνει και τόσο το αίσθημα της φιλανθρωπίας μας και ο ξεχασμένος παππούς με τη γιαγιά; Έζησαν καλά και εμείς…
Δώστε σημασία στην ουσία.
Χρόνια καλά.”
