Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Είναι από τις πιο πολυσυζητημένες παραστάσεις της φετινής σεζόν και όχι άδικα αφού χαρίζει άφθονο γέλιο και προβληματίζει εποικοδημητικά τον θεατή. Πώς αλλιώς θα γινόταν άλλωστε αφού πρόκειται για έργο του βραβευμένου συγγραφέα Ντάριο Φο; Ο λόγος για την παράσταση «Η Μαριχουάνα της μαμάς είναι η καλύτερη» που ανεβαίνει φέτος στο θέατρο ΗΒΗ σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία της εξαιρετικής Σμαράγδας Καρύδη, η οποία κιόλας πρωταγωνιστεί στο εν λόγω εγχείρημα μ’ ένα θίασο ζηλευτό.
Όταν ακούς έργο του Ντάριο Φο, περιμένεις να παρακολουθήσεις κάτι κωμικό και ταυτόχρονα προκλητικό. Αυτό συμβαίνει και στη «Μαριχουάνα της μαμάς» που θα λέγαμε ότι είναι ένα μείγμα σάτιρας, ευφυΐας και κοινωνικού σχολιασμού που ξεφεύγει από τα όρια μιας απλής φάρσας και περιέχει ταυτόχρονα στοιχεία ρεαλισμού αλλά και υπερβολής.
Το έργο, τη μετάφραση του οποίου έχει επιμεληθεί εξαιρετικά ο Ευδόκιμος Τσολακίδης, βυθίζει το κοινό στον σουρεαλιστικό και ποιητικό κόσμο του Φο. Ο Λουίτζι, χρήστης χασίς, μαριχουάνας και LSD, μετά από μακρά απουσία από το σπίτι του λόγω ενός καυγά με τη μητέρα του, επιστρέφει μια μέρα και διαπιστώνει προς έκπληξή του, ότι η μητέρα του και ο παππούς του καπνίζουν χασίς και μαριχουάνα. Σαν να μην έφτανε αυτό, μαθαίνει επίσης ότι, όχι μόνο καλλιεργούν παράνομα φυτά μαριχουάνας στην αυλή τους, αλλά γίνονται και λαθρέμποροι. Στο γαϊτανάκι των ανατροπών μπαίνουν η Καμέλια, που πάντα ψάχνει για γαμπρό, ο φίλος του Λουίτζι, το πρεζόνι, που πάντα ψάχνει για τη δόση του και ο Αντόνιο, ο ανιψιός της μαμάς που είναι μέλος της ομάδας δίωξης ναρκωτικών. Φυσικά, δεν μπορεί να λείπει ο παπάς, ο οποίος, μαζί με τους υπόλοιπους, ηγείται ενός ταραχώδους παιχνιδιού καταστάσεων.
Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει η Σμαράγδα Καρύδη στη δεύτερη σκηνοθετική της απόπειρα , λίγα μόλις χρόνια μετά την επιτυχημένη παράσταση «Του Κουτρούλη ο γάμος». Η αγαπημένη ηθοποιός έχει στήσει με πολύ αγάπη και προσοχή ένα σαρωτικό υπερθέαμα στη σκηνή του θεάτρου ΗΒΗ. Έχει σεβαστεί το λόγο του Ντάριο Φο επικοινωνώντας έξυπνα τα μηνύματά του, φέρνοντας όμως το έργο του στο σήμερα με μικρές πινελιές φρεσκάδας όπως το video art (σπουδαία η δουλειά του Παντελή Μάκκα) και η ύπαρξη μπάντας επί σκηνής με εξαιρετικά ταλαντούχους μουσικούς που κάνουν πραγματικά τη διαφορά και χαρίζουν στην παράσταση αυτό το κάτι παραπάνω. Η σκηνοθέτις έστησε ένα πληθωρικό θέαμα με γρήγορο ρυθμό, εναλλαγές συναισθημάτων, άφθονη μουσική και μεγάλες αβίαστες δόσεις γέλιου που τόσο πολύ τις έχουμε ανάγκη. Κι αν η σκηνή με τον παπά είχε κάποιες δόσεις υπερβολής που μας ξένισαν λίγο παραπάνω, της το συγχωρούμε γιατί το υπόλοιπο θέαμα ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μας και μας χάρισε μια υπέροχη βραδιά!
Υποκριτικά, στον πρωταγωνιστικό ρόλο της μαμάς απολαύσαμε τη Σμαράγδα Καρύδη που αλώνιζε ακούραστα στο σανίδι επί δυο σχεδόν ώρες τραγουδώντας, χορεύοντας και γενικότερα κερδίζοντας μια μεγάλη θέση στην καρδιά μας για ακόμη μια φορά! Το ταλέντο της είναι ανυπέρβλητο και η σπάνια εσωτερική της ομορφιά μαγνητίζει τα βλέμματα! Δίπλα της,ο Τάκης Παπαματθαίου στο ρόλο του παππού, ένας σπουδαίος ηθοποιός που αγαπάμε πολύ για το αστείρευτο ταλέντο και την ανεξάντλητη πηγή ενέργειάς του. Οι δυο τους είχαν εξαιρετική χημεία και οι υποκριτικές τους δυνάμεις έδεσαν τόσο αρμονικά χαρίζοντάς μας ξεκαρδιστικές στιγμές.
Μαζί τους συμπράτει επί σκηνής ο Γιώργος Νούσης στο ρόλο του γιου δίνοντάς φρεσκάδα και αυθεντικότητα στον ήρωά του. Επίσης απολαύσαμε τον Χάρη Χιώτη στο ρόλο του ανηψιού και μέλους της Δίωξης Ναρκωτικών. Με χαρά είδαμε την μεγάλη υποκριτική εξέλιξη του ηθοποιού και την έξυπνη διαχείριση ενός τόσο κομβικού ρόλου για το έργο. Μας άρεσε πάρα πολύ! Το θίασο συμπληρώνουν ο Τάσος Ροδοβίτης που ανταποκρίθηκε πλήρως στο ρόλο του παπά, η Ιωάννα Λέκκα που ήταν ιδιαιτέρως χαριτωμένη στο ρόλο της Καμέλια και ο Διαμαντής Αδαμαντίδης στον ιδιαίτερο ρόλο του Λουίτζι που ήταν απλά απολαυστικός τόσο σκηνικά όσο και υποκριτικά δίνοντάς ταυτότητα στον ήρωά του. Μάλιστα, οι δυο τελευταίοι συμμετέχουν και στην μπάντα που βρίσκεται επί σκηνής εκπλήσσοντάς μας ευχάριστα και με τις φωνητικές τους ικανότητες ( ο Διαμαντής Αδαμαντίδης υπογράφει και την πρωτότυπη μουσική της παράστασης).
Τα σκηνικά της Μαρίας Φιλίππου και τα κοστούμια της Μαρίας Κοντοδήμα ήταν πλήρως λειτουργικά, παιχνιδιάρικα και ταιριαστά με το ύφος της παράστασης ενώ την παράσταση κλέβουν οι ευρηματικοί φωτισμοί του Δημήτρη Κουτά που έστηναν ανά πάσα στιγμή την ανάλογη ατμόσφαιρα μετατρέποντας τη σκηνή του ΗΒΗ από ομιχλώδες τοπίο(ντουμάνι και ψυχεδελική χαρά ολούθε) σε τεράστιο μουσικό πάρτυ. Πολλά μπράβο σε όλους τους συντελεστές για το άρτιο αποτέλεσμα!
Κι αν νομίζετε πως η συγκεκριμένη παράσταση προωθεί τα ναρκωτικά, σας προτείνουμε να την παρακολουθήσετε μέχρι τέλους για να δείτε την ουσία του κειμένου μέσω μιας μεγάλης ανατροπής. Σσσς!! Δεν κάνει να αποκαλύψουμε περισσότερα!
Η «Μαριχουάνα της μαμάς είναι η καλύτερη» στο θέατρο ΗΒΗ και σας το λέμε με βεβαιότητα γιατί είναι μια πληθωρική παράσταση, δοσμένη με πολύ αγάπη στο κοινό που μας ωθεί να επανεξετάσουμε την αντίληψή μας για τον κόσμο. Σας την προτείνουμε με το χέρι στην καρδιά!
Καλή σας θέαση!
