Είδαμε την παράσταση “ΛΑΒ”

Από την Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη

Το φθινόπωρο μπήκε για τα καλά και μαζί του άρχισαν δυναμικά και οι θεατρικές μας εξορμήσεις για φέτος. Κωμωδία επιλέξαμε για να ξεκινήσουμε με θετική ενέργεια τη φετινή σεζόν και ο δρόμος μας έβγαλε στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στο Μικρό Παλλάς για να παρακολουθήσουμε την παράσταση “ΛΑΒ” (Luv) που ανεβαίνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη σε σκηνοθεσία του Ευδόκιμου Τσολακίδη.

Πρόκειται για τη βραβευμένη κωμωδία του Μάρεϊ Σίσγκαλ, που παίχτηκε πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ το 1964 και αργότερα έγινε ταινία με τον Τζακ Λέμον, την Ιλέιν Μέι και τον Πίτερ Φολκ. Στη φετινή ελληνική εκδοχή του έργου, τη μετάφραση υπογράφει η Έλενα Λαναρά ενώ το πρωταγωνιστικό τρίγωνο ενσαρκώνει επί σκηνής ο Ηλίας Βαλάσης, η Ελισάβετ Μουτάφη και ο Γιώργος Πυρπασόπουλος.

Το “ΛΑΒ” ένα έργο που σατιρίζει την κλίκα της διανόησης, αστειεύεται με τον εγωκεντρισμό της κουλτούρας μας, αγγίζει τα ευαίσθητα θέματα της μοναξιάς και της υπαρξιακής αγωνίας, σαρκάζει, αυτοσαρκάζεται και χαρίζει άφθονο και κάποιες φορές πικρό γέλιο. Στην αναζήτηση της εσωτερικής τους ταυτότητας και της απόλυτης αγάπης, οι ήρωες του «ΛΑΒ» κινούνται με ευκολία από την απελπισία στον ενθουσιασμό και από την αυτοκτονία στον φόνο, αποκαλύπτοντας την κωμική πλευρά που υπάρχει πάντοτε στο προσωπικό δράμα του καθένα μας.

Πόσο μακριά είναι έτοιμοι να φτάσουν οι ήρωες προκειμένου να εκπληρώσουν τους στόχους τους και να βρουν την προσωπική τους ευτυχία; Ποιό είναι το νόημα της ζωής για τον καθέναν και πώς η αγάπη μπορεί να λειτουργήσει ως κινητήρια δύναμη στο να βρει κανείς αν όχι το άλλο του μισό, τουλάχιστον τον εαυτό του; Το “ΛΑΒ” είναι μια μαύρη κωμωδία με μεγάλες δόσεις αισιοδοξίας που κάνει τον θεατή να σκεφτεί διαφορετικά και να αυτοσαρκαστεί το δίχως άλλο.

Η εύστοχη σκηνοθετική ματιά του Ευδόκιμου Τσολακίδη ανέδειξε τα μηνύματα του έργου ποντάροντας στις κεντημένες ερμηνείες των ηθοποιών του και στη μεταξύ τους χημεία που κρίνεται απαραίτητη σ’ ένα τέτοιο έργο. Επιπλέον, η μουσική με την οποία επέλεξε να ντύσει την παράσταση, μας ταξίδεψε κατευθείαν στη Νέα Υόρκη φτιάχνοντας μια υπέροχη ατμόσφαιρα. 

Ερμηνευτικά και οι τρεις ηθοποιοί στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων βουτώντας για τα καλά μέσα στους ρόλους τους και χτίζοντας βήμα βήμα το χαρακτήρα τους. Τα εύσημά μας στον Ηλία Βαλάση που μεταμορφώθηκε κυριολεκτικά σε Harry Berlin, ένα ρόλο πραγματικά απαιτητικό δίχως να πέσει στην παγίδα του γκροτέσκο. Μας άρεσε πολύ και η χημεία επί σκηνής του Γιώργου Πυρπασόπουλου (Μιλτ Μάνβιλ) με τον Ηλία Βαλάση, κάτι που είχαμε παρατηρήσει και στην προηγούμενη θεατρική τους συνεύρεση προ ετών στην παράσταση “Αξύριστα Πηγούνια”. Όσο για την Ελισάβετ Μουτάφη στο ρόλο της Έλεν Μάνβιλ ήταν γλυκύτατη και μετρημένη υποκριτικά.

Το “ΛΑΒ” είναι μια παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσετε αναζητώντας τη σημασία της αγάπης μέσα σας αλλά και τα όρια που είστε ικανοί να βάλετε για να την περιφρουρήσετε και να προστατεύσετε τον εαυτό σας. Σας την προτείνω!