Είδαμε την επίσημη πρεμιέρα του μιούζικαλ «Mamma mia»
Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Mamma mia …πώς να αντισταθώ; Είναι ένα από τα πιο φημισμένα μιούζικαλ όλων των εποχών και ανεβαίνει φέτος για πρώτη φορά στα ελληνικά στη σκηνή του θεάτρου Ακροπόλ με πρωταγωνίστρια τη Δέσποινα Βανδή. Το στοίχημα μεγάλο και όπως όλα δείχνουν οι άνθρωποι του Ακροπόλ το έχουν κερδίσει από την πρώτη κιόλας μέρα των παραστάσεων. Πώς θα μπορούσε λοιπόν το radioalchemy.net να λείπει από τη επίσημη πρεμιέρα της παράστασης;
Η Ιπποκράτους γέμισε από νωρίς το απόγευμα με όλα τα λαμπερά ονόματα της ελληνικής σόουμπιζ τόσο από το χώρο της υποκριτικής και του τραγουδιού όσο και από την πολιτική σκηνή της χώρας. Όλοι ήταν εκεί χαρούμενοι και καλοντυμένοι ανυπομονώντας να απολαύσουν το τρίωρο μουσικό υπερθέαμα για το οποίο παραμιλάει φέτος όλη η Αθήνα. Ανάμεσά τους ξεχωρίσαμε την Κάτια Δανδουλάκη, τη Μαρία Σολωμού, τη Λίνα Σακκά, τον Παντελή Καναράκη, τον Παύλο Χαϊκάλη, την Σμαράγδα Καρύδη, τον Άγγελο και Στέλιο Διονυσίου, το Γιάννη Βαρδή, τον Ντέμη Νικολαϊδη, την Αποστολία Ζώη, τον Αντώνη Καφετζόπουλο, τον Ρένο Χαραλαμπίδη, τον Αντώνη Λουδάρο, την Παρθένα Χοροζίδου, την Σοφία Βογιατζάκη,το Σταύρο Νικολαϊδη αλλά και τον Γιώργο Παπανδρέου με το Βασίλη Λεβέντη.
Η ιστορία του έργου είναι λίγο πολύ γνωστή και διαδραματίζεται σε ένα ελληνικό νησί. Ένα εικοσάχρονο κορίτσι, η Σοφία (Demy) αποφασίζει να ανακαλύψει ποιος είναι ο πραγματικός της πατέρας και με αφορμή το γάμο της με τον αγαπημένο της, Σκάι (Άρης Μακρής) προσκαλεί κρυφά από τη μητέρα της Ντόνα (Δέσποινα Βανδή), τους τρεις υποψήφιους μπαμπάδες της (Άκης Σακελλαρίου, Αργύρης Αγγέλου, Αλέξανδρος Μπουρδούμης) στο γάμο με σκοπό να μάθει την αλήθεια. Στο γάμο είναι καλεσμένες και οι καλύτερες φίλες (Μπέττυ Μαγγίρα, Μαριέλλα Σαββίδου) της μητέρας της που σκορπούν άφθονο γέλιο με τις αλλόκοτες συμπεριφορές τους. Κι όλα αυτά συνδυάστηκαν αρμονικά με τα πασίγνωστα τραγούδια των αγαπημένων μας Abba με τη συνοδεία ζωντανής ορχήστρας.
Η Θέμις Μαρσέλλου ανέλαβε το δύσκολο έργο τόσο της σκηνοθεσίας (η εμπειρία της στα μιούζικαλ είναι αναμφισβήτητη) όσο και της ελληνικής απόδοσης του κειμένου και των πασίγνωστων τραγουδιών των Abba στην ελληνική γλώσσα. Κατάφερε να συντονίσει με μαεστρία ένα πολυμελή θίασο επί σκηνής φροντίζοντας ανά πάσα στιγμή να μην επισκιάζεται κανένας. Ομολογουμένως έκανε εξαιρετική δουλειά και στα τραγούδια αφού οι στίχοι ήταν πολύ κοντά στο νόημα με τα πρωτότυπα και δεν έχαναν τίποτα από το ρυθμό και το ηχόχρωμά τους.
Η Δέσποινα Βανδή ήταν μια αποκάλυψη στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ντόνα. Γνωρίζαμε τις εξαιρετικές φωνητικές της ικανότητες με τις οποίες απέδωσε εξαίσια τα περισσότερα τραγούδια αλλά δεν είχαμε ιδέα για το υποκριτικό της ταλέντο. Η δημοφιλής τραγουδίστρια με τη σκληρή δουλειά και την επιμονή τόσων μηνών στις πρόβες, κατάφερε να μην διαφέρει υποκριτικά από τους υπόλοιπους ηθοποιούς επί σκηνής και μάλιστα αρκετές στιγμές μας έκανε να συγκινηθούμε.
Ξεχωρίσαμε και τους τρεις υποψήφιους μπαμπάδες της Σοφίας. Ο Άκης Σακελλαρίου στο ρόλο του Sam Carmichael ξεδίπλωσε για άλλη μια φορά το πηγαίο του ταλέντο δείχνοντας την άνεσή του στη σκηνή αλλά και το πόσο πολύ αγαπάει τα μιούζικαλ. Ευχάριστη παρουσία και ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης στο ρόλο του συγγραφέα Bill Austin, ο οποίος με το γοητευτικό του παρουσιαστικό αλλά και το χιούμορ με το οποίο αντιμετώπισε τον ήρωά του μας έγινε ιδιαίτερα συμπαθής. Η μεγάλη μας αδυναμία βέβαια ήταν ο Αργύρης Αγγέλου στο ρόλο του Harry Bright που με βάση το κωμικό του ταπεραμέντο αλλά και τις ιδιαίτερες ικανότητές του τόσο στο χορό όσο και στο τραγούδι έκανε τον ήρωά του να ξεχωριζει.
Ιδιαίτερα απολαυστικές μας φάνηκαν και οι φίλες της Ντόνα. Η Μπέττυ Μαγγίρα είχε να αναμετρηθεί με το ρόλο της εκκεντρικής Tanya, ένας ρόλος που ταιριάζει γάντι στην έντονη προσωπικότητά της. Μας χάρισε στιγμές ευθυμίας με την αίσθηση χιούμορ που τη διακρίνει ενώ θαυμάσαμε και την κομψότατη σκηνική της παρουσία. Την ίδια γλυκιά γεύση μας άφησε και η Μαριέλλα Σαββίδου που ενσαρκώνει το ρόλο της πληθωρικής Rosie που περισσότερο θυμίζει αγοροκόριτσο στους τρόπους παρά μια σωστή κυρία. Κι όμως η ηθοποιός κατάφερε να κάνει το ατσούμπαλο σουλούπι της ηρωίδας της να φαίνεται κωμικό αποδεικνύοντας την μεγάλη υποκριτική της δεινότητα.
Την καλύτερη των εντυπώσεων όμως σχηματίσαμε για δύο πιο νεαρά μέλη του θιάσου. Αγαπήσαμε πραγματικά τη γλυκύτατη Demy που υποδύεται την εικοσάχρονη Sophie. Η νεαρή τραγουδίστρια δικαίως συμμετέχει για πολλοστή φορά σε μιούζικαλ αφού δείχνει να το υποστηρίζει εξαιρετικά τόσο με την υπέροχη φωνή της όσο και με την άνεσή της στη σκηνή. Η φρεσκάδα και η θετική αύρα που εκπέμπει αυτό το κορίτσι προσελκύοντας όλα τα βλέμματα πάνω της είναι κάτι το μοναδικό!
Από τους μικρότερους αλλά εξίσου ουσιαστικούς ρόλους ξεχωρίσαμε το Βαγγέλη Πιτσιλό που κατάφερε σε πολλά σημεία της παράστασης να κερδίσει το χειροκρότημα του κοινού τόσο με την συνολική του παρουσία στη σκηνή όσο και με τις κωμικές ατάκες που ξεστόμιζε κάθε τόσο χαρίζοντας μας απλόχερα το γέλιο. Ο νεαρός ηθοποιός είναι μεγάλο ταλέντο αφού καταφέρνει να παίζει, να χορεύει (είναι και χορογράφος) και να τραγουδάει παράλληλα με εντυπωσιακά αποτελέσματα δείχνοντάς μας πως έχει όλα τα φόντα για να κάνει σπουδαία πράγματα μελλοντικά.
Λατρέψαμε τις χορογραφίες της Άννας Αθανασιάδη που σε κάθε δουλειά που αναλαμβάνει, ανεβάζει ακόμη πιο ψηλά τον πήχη προσφέροντάς μας θεάματα πλούσια, χορταστικά και αξιοζήλευτα σε κάθε ξένη μεγάλη παραγωγή. Τα μέλη του θιάσου που αν και δεν είναι χορευτές, μπόρεσαν να αποδώσουν τόσο πιστά τις κατευθύνσεις της είναι απλώς αξιέπαινα.
Εντυπωσιακή δουλειά έχει κάνει με τη σειρά του και ο Μανόλης Παντελιδάκης που επιμελείται τα σκηνικά της παράστασης. Κατάφερε να φέρει στη σκηνή του Ακροπόλ το καλοκαίρι μέσα στην παγωνιά του χειμώνα αποδίδοντας εξαίσια την εικόνα ενός ελληνικού νησιού. Τα σκηνικά ήταν πλούσια, στροβιλίζονταν συνεχώς και δεν άφηναν στιγμή τα μάτια μας να πλήξουν. Τα εύσημα μας και στην Παναγιώτα Κοκκορού για τα πρωτότυπα κοστούμια της. Εύγε!
Ένα μεγάλο μπράβο αξίζει να δώσουμε και στην εξαιρετική ορχήστρα υπό τη μουσική διεύθυνση του Ηλία Καλούδη που απέδωσε εξαιρετικά τα πασίγνωστα τραγούδια των Abba μεταφέροντας μας νοερά στις ανέμελες εποχές των 70ς. Η μόνη μας ένσταση ήταν κάτι προβληματάκια στον ήχο που σίγουρα γιγαντώνονταν στις πρώτες σειρές των καθισμάτων.
Όταν σε τόσο χαλεπούς καιρούς, υπάρχουν Έλληνες παραγωγοί που από σεβασμό στο θεατή, βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να προσφέρουν ένα τόσο άρτιο θέαμα, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να επιβραβεύσουμε την προσπάθειά τους με την παρουσία μας στα θεάματα τους. Αξίζει τον κόπο, το χρόνο και τα χρήματά σας.
Καλή σας θέαση!