Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Μια εκρηκτική μαύρη κωμωδία παρακολουθήσαμε το απόγευμα της Κυριακής στο θέατρο Κιβωτός. Πρόκειται για την παράσταση «Η Συμμορία των Πέντε» (The Ladykillers) που ανεβαίνει φέτος για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε σκηνοθεσία του εξαιρετικού Γιάννη Κακλέα με έναν εκλεκτό θίασο ηθοποιών.
«Η Συμμορία των Πέντε» είναι μια κλασσική βρετανική κωμωδία του William Rose που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο το 1955 σε σκηνοθεσία Alexander Mackendrick και πρωταγωνιστές τους Alec Guinness, Cecil Parker, Herbert Lom, Peter Sellers ενώ το 2004 είχαμε και το remake της ταινίας σε σκηνοθεσία των αδελφών Coen με πρωταγωνιστές τους Tom Hanks, Marlon Wayans και J. K. Simmons. Η θεατρική εκδοχή του έργου φέρει την υπογραφή του Graham Linehan και εστιάζει περισσότερο στα στοιχεία της φάρσας υιοθετώντας ένα καταιγιστικό ρυθμό δράσης δίχως να αποχωρίζεται όμως εντελώς και τις noir αποχρώσεις.
Η μετάφραση του έργου έγινε από το Θοδωρή Πετρόπουλο που διατήρησε στο λόγο του το γρήγορο ρυθμό αποφεύγοντας τις περισσότερες παγίδες του ενίοτε άστοχου βρετανικού χιούμορ. Η υπόθεση έχει να κάνει με τον καθηγητή Μάρκους (Θανάσης Τσαλταμπάσης) και την τετραμελή συμμορία του (Κώστας Αποστολάκης, Στέλιος Ιακωβίδης, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Κώστας Φλωκατούλας), οι οποίοι παριστάνοντας τους ερασιτέχνες χορευτές, νοικιάζουν τη σοφίτα του ετοιμόρροπου σπιτιού μιας γλυκιάς αλλά άμεμπτου ηθικής γριούλας (Αγορίτσα Οικονόμου) που ζει με μοναδική παρέα τον παπαγάλο της. Ο Μάρκους έχει σχεδιάσει την τέλεια ληστεία μιας χρηματαποστολής και στο σχέδιο μπλέκεται, χωρίς τη θέλησή της και η σπιτονοικοκυρά. Το “τέλειο” σχέδιο όμως χωλαίνει και η κατάσταση παίρνει απρόβλεπτη τροπή γιατί η συμμορία των Πέντε δεν είχε υπολογίσει έναν απρόβλεπτο, αλλά καθοριστικό παράγοντα: την καλοκάγαθη γριούλα.
Ο Γιάννης Κακλέας βρίσκεται στο σκηνοθετικό τιμόνι της παράστασης και έστησε επί σκηνής μια δεμένη μαύρη κωμωδία με γρήγορο ρυθμό και έξυπνες ατάκες αναδεικνύοντας παράλληλα την παράνοια που μπορεί να φέρει ένα σύνολο λανθασμένων συμπεριφορών. Στο πρώτο μέρος της παράστασης, ο σκηνοθέτης σύστησε πρωτότυπα τους ιδιαίτερους ήρωές του στο κοινό βάζοντας γερές βάσεις για την εξέλιξη της μετέπειτα πλοκής. Άλλωστε, η «Συμμορία των Πέντε» είναι επί της ουσίας μια κωμωδία χαρακτήρων όπου η αλληλεπίδραση των ηρώων και οι σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αφήγηση της ιστορίας. Στα συν ανήκει και η ευφάνταστη ιδέα του σκηνοθέτη για την παρουσίαση της σκηνής της ληστείας μέσω ενός video κινουμένων σχεδίων, κάτι που αποδεικνύει για ακόμη μια φορά πόσο απέχει η αισθητική του συγκεκριμένου ανθρώπου από όσα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στο θέατρο σήμερα.
Το δεύτερο μέρος της παράστασης ξεκινά με την κορυφαία κωμική σκηνή του έργου που δεν είναι άλλη από μια απολαυστική χορογραφία από τους πέντε μικροαπατεώνες (εξαιρετικές για ακόμη μια φορά οι χορογραφίες της ταλαντούχας Αγγελικής Τρομπούκη) για να δούμε λίγο αργότερα την πλοκή να εξελίσσεται εμβαθύνοντας στις σκοτεινές επιθυμίες της συμμορίας των Πέντε που θα τους οδηγήσουν εν τέλει στην αυτοκαταστροφή τους αφού επιμένουν να αδιαφορούν για τη δύναμη του φαινομενικά ασήμαντου εμποδίου τους που δεν είναι άλλο από την καλοσύνη της γριούλας.
Στο σύνολο τους, οι ερμηνείες των ηθοποιών ήταν αξιόλογες και υπηρέτησαν επιμελώς τη σκηνοθετική γραμμή του Γιάννη Κακλέα. Δεν γίνεται να μην κάνουμε ιδιαίτερη μνεία στο Θανάση Τσαλταμπάση που απέδωσε μοναδικά τον πρωταγωνιστικό ρόλο του καθηγητή Μάρκους. Η εξέλιξη του ηθοποιού σε κάθε νέα του υποκριτική πρόκληση είναι αδιανόητη και με χαρά διαπιστώσαμε για ακόμη μια φορά το αστείρευτο ταλέντο του αφού κατάφερε να στήσει μια ολοκληρωμένη κωμική περσόνα που σάρωνε με αυτοπεποίθηση τη σκηνή σκορπώντας αβίαστα το γέλιο.
Μας άρεσε πολύ και η Αγορίτσα Οικονόμου στο ρόλο της καλοκάγαθης κυρίας Γουίνστον. Αν και το παράστημα της εξαιρετικής ηθοποιού δεν παραπέμπει με τίποτα σε μια αδύναμη γριούλα, η Αγορίτσα Οικονόμου μας έπεισε με την προσεγμένη της ερμηνεία για τον ανυπεράσπιστο και μοναχικό χαρακτήρα της ηρωίδας της που υποστηρίζει τους νόμους, τη δικαιοσύνη και υπεραγαπά τις τέχνες και τη μουσική.
Ωστόσο, η ερμηνευτική αποκάλυψη της παράστασης είναι αναμφισβήτητα ο Στέλιος Ιακωβίδης στο ρόλο του κυρίου Ρόμπινσον. Ο ηθοποιός ενσαρκώνει με μαεστρία έναν τύπο που θυμίζει τζάνκι και καταναλώνει χαπάκια σαν να είναι καραμέλες καθ’όλη τη διάρκεια του έργου. Από το πρώτο του λεπτό στη σκηνή, ο Στέλιος Ιακωβίδης κερδίζει το ενδιαφέρον και το βλέμμα του θεατή με την ιδιαίτερη παρουσία του, το εκρηκτικό του ταπεραμέντο και την πληθωρική του ερμηνεία. Δικαίως, το κοινό του χαρίζει στο τέλος το πιο θερμό του χειροκρότημα.
Τα πλούσια σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη έφεραν στη σκηνή του θεάτρου Κιβωτός τον αέρα της δεκαετίας του 50’ καθώς αποτυπώνουν πιστά το εσωτερικό ενός βρετανικού σπιτιού της τότε εποχής. Αξίζει να δώσουμε τα εύσημά μας και στο Νίκο Χαρλαύτη για την επιμέλεια των εξαιρετικών κοστουμιών που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να σχηματίσει ο θεατής μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά.
«Η Συμμορία των Πέντε» είναι μια ποιοτική μαύρη κωμωδία, στημένη με αγάπη από όλους τους συντελεστές που έχουν προσέξει και την παραμικρή λεπτομέρεια στην απόδοση ενός άρτιου αποτελέσματος. Επισκεφτείτε το θέατρο Κιβωτός για να την παρακολουθήσετε. Είναι μια πρόταση ψυχαγωγίας που αξίζει την προσοχή και τα χρήματά σας. Σας την προτείνω ανεπιφύλακτα.
Καλή σας θέαση!
