Από την Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Δευτέρα βράδυ περιπλανιόμαστε στο κέντρο της Αθήνας και μεταφερόμαστε μαγικά στη δεκαετία του 60’σ’ένα κινηματογράφο ερωτικού περιεχομένου ανάμεσα σε γκάνγκστερ και εν δυνάμει κακοποιούς. Μα πώς μπλέξαμε έτσι; Για όλα ευθύνεται «Η Ζαριά» του Peter Straughan που ανεβαίνει φέτος στον εμβληματικό χώρο του θεάτρου Αγγέλων Βήμα στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας «Ζούμε τις φαντασιώσεις μας» σε μια εμπνευσμένη σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά.
Το έργο, του οποίου ο αρχικός τίτλος είναι “Bones” (κόκκαλα, ζάρια) γράφτηκε το 2002 από το βραβευμένο συγγραφέα Peter Straughan(βραβευμένος με ΒΑFTA, υποψήφιος για OSCAR και κάτοχος πολλών άλλων διακρίσεων). Η ιστορία μας μεταφέρει στην επαρχιακή Αγγλία της δεκαετίας του ’60 σε περίοδο Χριστουγέννων. Η δράση λαμβάνει χώρα σ’ένα πορνοσινεμά καταχρεωμένο στους νονούς-προστάτες της περιοχής με ήρωες τέσσερις losers, οι δύο ιδιοκτήτες που τυχαίνει να είναι και αδέλφια (Μπένι, Ρούμπεν) και δύο υπάλληλοί τους (Μουν, Μπεκ). Μαζί τους ένας γκάνγκστερ που φτάνει στο σινεμά για επ’ αμοιβή ερωτική συντροφιά. Ο μικρός αδελφός πιάνει το γκάνγκστερ όμηρο. Φαντασιώνεται λύτρα και οικονομική σωτηρία της επιχείρησης και των ίδιων παρασέρνοντας και τους άλλους σ’αυτή την παράνοια. Έτσι, πυροδοτεί ένα σπαρταριστό παιχνίδι γάτας – ποντικού για πέντε παίκτες που θυμίζει άλλοτε ασπρόμαυρες γκανγκστερικές ταινίες και άλλοτε κωμικές ταινίες του βωβού.
Η μετάφραση του κείμενου ανήκει στη Μαργαρίτα Δαλαμάγκα – Καλογήρου. Αν και το έργο είναι θεατρικό, είναι σαφής η διάθεση του συγγραφέα να αφηγηθεί την ιστορία του κινηματογραφικά. Στην ουσία, «Η Ζαριά» είναι μια μαύρη κωμωδία που θέτει στο μικροσκόπιο τα παιδικά τραύματα, τα ανεκπλήρωτα όνειρα, τις φαντασιώσεις και τις πιο σκοτεινές επιθυμίες των πρωταγωνιστών.
Στο σκηνοθετικό τιμόνι της παράστασης βρίσκεται ο Θοδωρής Βουρνάς που τα τελευταία χρόνια μας απασχολεί συχνά με τις θεατρικές του προσεγγίσεις. Ο εμπνευσμένος σκηνοθέτης ανέδειξε την ιστορία του Peter Straughan ισορροπώντας αριστοτεχνικά ανάμεσα στο κωμικό και το noir στοιχείο. Ξετυλίσσοντας το νήμα της πλοκής, ο σκηνοθέτης παρουσίασε διακριτά τους πέντε ήρωες στους θεατές δίνοντάς τους τη δυνατότητα να διαμορφώσουν μια σφαιρική άποψη γι’αυτούς ενώ οι γρήγορες εναλλαγές συναισθημάτων και η συνέπεια στο ρυθμό της παράστασης ήταν αυτά που κράτησαν το ενδιαφέρον του κοινού. Το αμφιλεγόμενο τέλος είναι αναμφισβήτητα στα συν της παράστασης και αποτελεί τροφή για σκέψη και συζήτηση μετά το τέλος του έργου.
Τους πέντε ήρωες ερμηνεύουν επί σκηνής οι Μάριος Δερβιτσιώτης, Μανώλης Κλωνάρης, Γιώργος Μπανταδάκης, Αλέξανδρος Νταβρής και Τάκης Παρασκευόπουλος. Και οι πέντε ήταν υπέροχοι και τόσο διαφορετικοί, με δυνατή σκηνική χημεία και ομαδική δουλειά. Ξεχωρίσαμε λίγο περισσότερο τον Τάκη Παρασκευόπουλο στο ρόλο του Μπεκ για την κωμική του στόφα και το ταπεραμέντο του επί σκηνής ενώ δεν θα μπορούσαμε να μην σταθούμε και στον Γιώργο Μπανταδάκη, στον οποίο ο σκηνοθέτης πέτυχε κυριολεκτικά εξάρες. Ο ηθοποιός μας χάρισε μια απολαυστική ερμηνεία προβάλλοντας μέσα από την πολυπλοκότητα του φοβικού του χαρακτήρα, τη φωνή της λογικής.
Επιμελώς ατημέλητο δηλαδή πλήρως εναρμονισμένο με τις συνθήκες του έργου βρήκαμε το χριστουγεννιάτικο σκηνικό του ξεπεσμένου κινηματογράφου που επιμελήθηκε η Αρετή Μουστάκα για την παράσταση ενώ μας άρεσαν και τα κοστούμια των ηθοποιών που επέλεξε η ίδια με την Χριστίνα Πανοπούλου, τα οποία και θύμιζαν μια περασμένη εποχή αποτυπώνοντας την αίσθηση των films noirs.
Η παράσταση «Ζαριά» ανεβαίνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Αγγέλων Βήμα. Σας προτείνω να την προσθέσετε στην πολιτιστική σας ατζέντα και να την παρακολουθήσετε σύντομα. Θα περάσετε ένα ευχάριστο βράδυ και πιθανότατα ν’ ανακαλύψετε τον εαυτό σας στις ζωές των πέντε ηρώων.
Καλή σας θέαση!
