Είδαμε την παράσταση «Ολεάννα»
Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Πόσο σκληρά μπορούν να γίνουν τα παιχνίδια εξουσίας μεταξύ των δύο φύλων; Πραγματικά, όσο κι αν προσπαθήσετε, δεν μπορείτε να φανταστείτε τις διαστάσεις τους. Αν θέλετε να αποκτήσετε μια πρώτη επαφή, δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε την παράσταση «Ολεάννα» στο θέατρο Olvio με το Δημήτρη Πετρόπουλο και την Κατερίνα Παπουτσάκη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Στο αριστουργηματικό έργο του βραβευμένου με Πούλιτζερ συγγραφέα, Ντέιβιντ Μάμετ, θα δείτε τους δύο πρωταγωνιστές παγιδευμένους σε ένα ανελέητο παιχνίδι εξουσίας να αναμετρώνται με σφοδρότητα στο ευαίσθητο πεδίο της εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, ένας επιτυχημένος καθηγητής Πανεπιστημίου προτείνει σε μια νεαρή φοιτήτριά του ιδιαίτερα μαθήματα, καθώς εκείνη ανησυχεί, ότι θα αποτύχει στις εξετάσεις. Μια συνήθης, όμως, συμφωνία εξελίσσεται σε μια βίαιη λεκτικά, ψυχολογικά και σωματικά αντιπαράθεση αφού η φοιτήτρια τον κατηγορεί για κατάχρηση εξουσίας και σεξουαλική παρενόχληση. Το όνειρο του καθηγητή για μονιμοποίηση της θέσης του και την αγορά ενός καινούργιου σπιτιού καταρρέει.
Στην “Ολεάννα”, ο Ντέιβιντ Μάμετ διερευνά τα όρια των ανθρωπίνων σχέσεων, σκιαγραφεί τις σχέσεις εξουσίας που αναπτύσσονται ανάμεσα στα φύλα και καταδεικνύει την αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας μέσω του λόγου. Η αιώνια μάχη των δύο φύλων και η επικράτηση του ισχυρού κάνει το έργο πέρα για πέρα διαχρονικό και ενδιαφέρον.
Ο Δημήτρης Πετρόπουλος δεν ερμηνεύει απλά το ρόλο του καθηγητή Πανεπιστημίου. Γίνεται ο ίδιος καθηγητής και μας πείθει για τη νέα του ιδιότητα από το πρώτο του λεπτό στη σκηνή. Ερμηνεύει το ρόλο του με εξαιρετική φυσικότητα προσθέτοντας κάποια ψήγματα κωμικών στοιχείων που όμως είναι αρκετά για να ελαφρύνουν στα σημεία την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα.
Η Κατερίνα Παπουτσάκη ντύνεται το ρόλο της αρχικά ντροπαλής και αδύναμης φοιτήτριας που κατα τη διάρκεια του έργου εξελίσσεται στον ισχυρό παίκτη που κινεί τα νήματα της ιστορίας. Η ηθοποιός μετατρέπεται σε ένα οργισμένο αγρίμι που διψά να πάρει εκδίκηση για όσα της έχουν συμβεί στο παρελθόν. Πρόκειται για ένα σπουδαίο ρόλο που θίγει σοβαρά κοινωνικά ζητήματα για τους ανθρώπους εκείνους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατανόησης των πραγμάτων και δεν βοηθιούνται από κανέναν, για ανθρώπους που έχουν υποστεί μια μορφή bullying παραμένοντας ωστόσο ανίκανοι να το διαχειριστούν. Το τόξο της ηρωίδας διαγράφει τεράστια πορεία κατά τη διάρκεια του έργου και με χαρά είδαμε ότι η Κατερίνα Παπουτσάκη ανταποκρίθηκε στο ρόλο της κάνοντας όλες τις συναισθηματικές της μεταβολές με ομαλό τρόπο. Η χημεία της με το Δημήτρη Πετρόπουλο στη σκηνή ήταν μοναδική.
Η σκηνοθεσία της παράστασης ανήκει στο Νικορέστη Χανιωτάκη που πραγματικά έστησε μια ωραία δουλειά με κλιμακώμενες εντάσεις που κρατούσαν αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή, ο οποίος περίμενε από λεπτό σε λεπτό να γίνει το μεγάλο μπαμ στη σχέση των δύο πρωταγωνιστών. Οι προσεγμένοι ατακαριστοί διάλογοι των δύο ηρώων λειτούργησαν σίγουρα καταλυτικά στη δημιουργία της απαιτούμενης ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας.
Στα συν της παράστασης τα σκηνικά και τα κοστούμια που επιμελήθηκε η Έλλη Λιδωρικιώτη, τα οποία και ανταποκρίνονταν πλήρως στις απαιτήσεις αυτού του δύσκολου έργου παίζοντας σε χρωματισμούς αντιθέσεων άσπρου – μαύρου προσθέτοντας παράλληλα έντονες πινιελιές κόκκινου που ενίσχυαν κι άλλο τις εντάσεις και το χάσμα μεταξύ των ηρώων. Εξαιρετικοί και οι φωτισμοί της Χριστίνας Θανάσουλα που έπαιξε με τις σκιές στοχεύοντας στην εναλλαγή της εξουσίας μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών.
Η «Ολεάννα» είναι από μόνη της ένας εξαιρετικός λόγος για να επισκεφτεί κάποιος το θέατρο. Στο «Olvio» γίνεται πραγματικά φέτος μια αξιόλογη προσπάθεια να αποδοθεί το έργο στις πραγματικές του διαστάσεις χωρίς υπερβολές που ελοχεύουν τον κίνδυνο να αποσυντονίσουν το θεατή. Αξίζει να υποστηρίξετε την προσπαθειά τους!
