,

Είδαμε την παράσταση «Ρόουζ»

Από την Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη

Ένα συγκλονιστικό θεατρικό μονόλογο παρακολουθήσαμε το βράδυ της Πέμπτης στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Ο λόγος για τη «Ρόουζ» του Μάρτιν Σέρμαν που ανεβαίνει φέτος για τρίτη φορά στη χώρα μας σε σκηνοθεσία του Νίκου Καραγεώργου με την σπουδαία Δέσποινα Μπεμπεδέλη στον ομώνυμο ρόλο.

Το έργο γράφτηκε το 1999 από τον βραβευμένο με Πούλιτζερ θεατρικό συγγραφέα. Πρώτη διδάξασα του ρόλου ήταν η ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός Ολυμπία Δουκάκη το 1999, κερδίζοντας υποψηφιότητα για το θεατρικό βραβείο Olivier για την υπέροχη ερμηνεία της. Στην Ελλάδα, το έργο έγινε γνωστό από το ανέβασμα της Αντιγόνης Βαλάκου , ενώ αργότερα τον ρόλο ενσάρκωσε και η Ζωή Λάσκαρη.

Φέτος, η «Ρόουζ» ζωντανεύει και πάλι μέσα από τη μοναδική ερμηνεία της Δέσποινας Μπεμπεδέλη που δεν ντύνεται απλά το ρόλο αλλά μεταμορφώνεται στην ίδια την πρωταγωνίστρια της ιστορίας και μας ταξιδεύει στην πολύπαθη ζωή της. Με αρωγό την εξαιρετικά προσεγμένη μετάφραση του έργου από τη Μιμή Ντενίση αλλά και τη διακριτική σκηνοθετική καθοδήγηση του Νίκου Καραγεώργου, η παράσταση απλά απογειώνεται.

Η ιστορία της Ρόουζ αφορά μια 80χρονη γυναίκα εβραϊκής καταγωγής η οποία με αφορμή την αγρυπνία ενός νεκρού κοριτσιού ξεδιπλώνει το παρελθόν της. Τα πρώτα χρόνια της ζωής της στην Ουκρανία, το πέρασμα στην Πολωνία λίγο πριν τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, την ηχώ του Ολοκαυτώματος, τη φυγή στην Αμερική και την καινούργια ζωή που διαπερνά δεκαετίες και κοινωνικές αλλαγές.

Η σκηνοθεσία του Νίκου Καραγεώργου είναι λιτή και απέρριτη υπογραμμίζοντας διακριτικά τις αλλαγές των σκηνών. Ο σκηνοθέτης δεν επένδυσε σε περίπλοκα σκηνικά και κοστούμια αλλά στην ερμηνευτική δεινότητα της πρωταγωνίστριάς του. Άλλωστε, αυτό ήταν και το μόνο που χρειαζόταν για να αναδειχτεί το κείμενο του Σέρμαν. Ακόμη,οι στοχευμένοι φωτισμοί του σκηνοθέτη αλλά και η έξυπνη χρήση του video art που επιμελήθηκε ο Χρήστος Καρτέρης και πλαισίωνε κάποιες δυνατές στιγμές το λόγο της Ρόουζ έδωσαν στην παράσταση μια πιο ολοκληρωμένη υπόσταση.

Τί να πει κανείς για την ερμηνεία της Δέσποινας Μπεμπεδέλη; Νιώθουμε ευλογημένοι που αξιωθήκαμε να την απολαύσουμε και στο νέο της θεατρικό εγχείρημα μετά την εξαιρετική της ερμηνεία στη Φιλιώ Χαϊδεμένου πριν δυο χρόνια, διαπιστώνοντας πως στο πρόσωπό της η Ρόουζ βρήκε την ιδανική της πρωταγωνίστρια. Ένα ξύλινο παγκάκι, μερικά κεριά και οι ράγες ενός σιδηροδρομικού σταθμού ήταν αρκετά για να μας μεταφέρει η σπουδαία ηθοποιός στον κόσμο της Ρόουζ. Η ερμηνεία της Δέσποινας Μπεμπεδέλη είχε αλήθεια, ειλικρίνεια και χιούμορ, παρέσυρε μαζί της τους θεατές που την παρακολουθούσαν εκστασιασμένοι κάνοντάς τους να συγκινηθούν και να συμπάσχουν στο δράμα της. Αναμφισβήτητα, η ερμηνεία της ηθοποιού είναι άξιας βραβείου!

Με μια σπουδαία παράσταση επέλεξε να ενσωματωθεί το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο στα θεατρικά δρώμενα της Αθήνας. Δεν βρίσκω κανένα λόγο για να μην πάτε να παρακολουθήσετε τη «Ρόουζ». Φεύγοντας από την παράσταση, θα νιώσετε πιο ανάλαφροι και πιο γαληνεμένοι. Άλλωστε, αυτό είναι το θέατρο. Κάθαρση ψυχής.

Καλή σας θέαση!