Από την Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Μια σπουδαία παράσταση παρακολουθήσαμε το απόγευμα της Τετάρτης στο θέατρο του Νέου Κόσμου. Ο λόγος για το κλασσικό αριστούργημα του Tenesse Williams, «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι» που ανεβαίνει στο διαμαντάκι του Νέου Κόσμου με την ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά του Γιώργου Παπαγεωργίου και ένα θίασο υψηλών αξιώσεων.
Πρόκειται για το ποιητικότερο έργο του συγγραφέα, με σαφείς αυτοβιογραφικές αναφορές και ιδιαίτερα φορτισμένο «παρελθόν». Το κείμενο, του οποίου την εύστοχη μετάφραση υπογράφει ο Αντώνης Γαλέος, αναφέρεται στον κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, θάνατο του ομοφυλόφιλου ποιητή Σεμπάστιαν. Ο θάνατος αυτός θα ωθήσει τη μητέρα του κα Βέναμπλ να έρθει σε σύγκρουση με την ξαδέρφη του, Κάθρην, ώστε μέσω του γιατρού Κούκροβιτς να ζητήσει τη λοβοτομή της.
Τη δραματουργική επεξεργασία όπως και τη σκηνοθεσία του έργου υπογράφει ο Γιώργος Παπαγεωργίου που τα τελευταία χρόνια μας απασχολεί ευχάριστα με την εξέλιξη, το ταλέντο και τη λαμπρή καλλιτεχνική του πορεία. Μέσω συμβολισμών και υπαινιγμών, ο σκηνοθέτης πέρασε από τον κανιβαλισμό στο «ερωτικό τρίγωνο» που συνδέει τους τρεις πρωταγωνιστές του έργου (κα Βέναμπλ, Κάθρην, Σεμπάστιαν) καθώς και στον τρόπο που οι δύο γυναίκες μπορούν να αγαπήσουν τον ομοφυλόφιλο Σεμπάστιαν. Αν και η σκηνοθετική του γραμμή ήταν σαφής, παρατηρήσαμε πως άφησε το απαιτούμενο έδαφος στους πρωταγωνιστές του να αναλύσουν ψυχογραφικά τους χαρακτήρες τους και να μας χαρίσουν σπουδαίες ερμηνείες. Ειδική μνεία αξίζει να κάνουμε στο σπουδαίο φινάλε του έργου που αποτελεί την κορύφωση των γεγονότων και την κάθαρση των χαρακτήρων με κάθε λογής τρόπο. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό φινάλε που θα θυμόμαστε για καιρό!
Τόσο η προσθήκη ζωντανής μουσικής από τον Φώτη Σιώτα / Δημήτρη Χατζηζήση όσο και το έξυπνο εύρημα των ιδιαίτερων φωτισμών που επιμελήθηκε ο Αλέκος Αναστασίου δημιούργησαν την απαιτούμενη ατμόσφαιρα μυστηρίου και επένδυσαν σε μια ένταση που αυξανόταν κλιμακωτά και κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού.
Ερμηνευτικά, ο Γιώργος Παπαγεωργιού βρήκε την ιδανικότερη κα. Βέναμπλ στο πρόσωπο της Θέμις Μπαζάκα. Η έμπειρη ηθοποιός μας χάρισε μια ολοκληρωμένη ερμηνεία, που ισορροπεί ανάμεσα στην τρέλα των ψευδαισθήσεων και στην εμμονική αγάπη προς το γιο της. Αν και η ηρωίδα της έχει αγκαλιάσει τον παραλογισμό των συναισθημάτων της, η Θέμις Μπαζάκα κατόρθωσε να μας συνεπάρει στο δράμα της και να μας κάνει συνοδοιπόρους υπεράσπισης στην υστεροφημία του νεκρού της γιου.
Με το στόμα ανοιχτό μας άφησε ακόμη μια φορά με την ερμηνεία της η Μαίρη Μηνά που ενσαρκώνει επί σκηνής το ρόλο της Κάθρην. Μετά την προσεγμένη της Έμμα στο Σύγχρονο Θέατρο, η νεαρή ηθοποιός παραδίδει νέα μαθήματα υποκριτικής μελετώντας προσεκτικά την ηρωίδα της και χτίζοντας μια εύθραυστη Κάθρην που έχει ανάγκη την αγάπη και την αλήθεια για να συνεχίσει να επιβιώνει κρατώντας παράλληλα ζωντανές και τις αναμνήσεις της. Η τελική της σπασμωδική αφήγηση που ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας κόβει κυριολεκτικά την ανάσα των θεατών.
Η μνήμη και η αγάπη είναι που ενώνει και παράλληλα χωρίζει αυτές τις δύο ηρωίδες. Όταν το αντικείμενο της λατρείας είναι ο ίδιος άνθρωπος και οι μνήμες που τον περικλείουν έχουν τη δύναμη να τραυματίζουν τις ψυχές τους, τότε αυτές οι δυο γυναίκες δεν μπορεί παρά να έχουν ανοιχτό ένα κοινό μέτωπο πολέμου μέχρι τη στιγμή που θα επικρατήσει ολοκληρωτικά η αλήθεια ή η ψευδαίσθηση. Η σπουδαιότητα των χαρακτήρων του Williams αλλά και η τρωτή τους πλευρά είναι εκείνη που εξελίσσει το μύθο και οδηγεί στο φινάλε της κάθαρσης. Κι εκεί φτάνουμε στο σημείο να υποκλιθούμε γι’ άλλη μια φορά στο μεγαλείο του συγγραφέα.
Άρτιος και μετρημένος στο ρόλο του γιατρού Κούκροβιτς ήταν ο Παναγιώτης Εξαρχέας ενώ μας κέρδισε και η Αθηνά Αλεξοπούλου στο ρόλο της μητέρας της Κάθρην με την ερμηνευτική της προσήλωση. Τέλος, πειστικός στο ρόλο του επιφανειακού και φιλοχρήματου αδερφού της Κάθρην ήταν και ο Γιάννης Λατουσάκης.
Αξίζει ν’αναφέρουμε την Ευαγγελία Θεριανού για το ευφάνταστο σκηνικό της αλλά και την Βασιλική Σύρμα για την επιμέλεια των κοστουμιών που αναδείκνυαν τους χαρακτήρες αλλά και διευκόλυναν τις κινήσεις των ηθοποιών σε όλη τη διάρκεια της παράστασης.
Συνολικά, το «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι» στο θέατρο του Νέου Κόσμου είναι μια ατμοσφαιρική, φροντισμένη παράσταση που ευτυχεί στα χέρια του Γιώργου Παπαγεωργίου, ο οποίος ζωντανεύει με μοναδικό τρόπο επί σκηνής το σπουδαίο κείμενο του Tenesse Williams. Είναι μια παράσταση που πρέπει να δείτε για ν’απολαύσετε δυνατές ερμηνείες και πραγματικό, ουσιαστικό θέατρο.
Καλή σας θέαση!
