Από τη Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Κι εκεί στην καρδιά της άνοιξης, όταν οι περισσότερες παραστάσεις ρίχνουν αυλαία ολοκληρώνοντας τον κύκλο τους, κάποιες άλλες ξεφυτρώνουν σαν τα πιο σπάνια αγριολούλουδα για να μας θυμίσουν ότι το καλό θέατρο δεν χωρά σε στεγανά και χρονικούς περιορισμούς. Ο λόγος για το «ΜΟΤΕΛ», το νέο έργο του Βασίλη Μαυρογεωργίου που ξεκίνησε πρόσφατα τη θεατρική του διαδρομή στη σκηνή της Φρυνίχου στο θέατρο Τέχνης. Το είδαμε, μας εξέπληξε ευχάριστα και μοιραζόμαστε τις εντυπώσεις μας μαζί σας.
Το κείμενο του συγγραφέα μας ταξιδεύει κάπου μακριά, στην ερημιά, σ’ ένα φτηνό μοτέλ. Κάποιοι άνθρωποι ζουν σ’ αυτό, κάποιοι πεθαίνουν και κάποιοι είναι απλώς περαστικοί. Γύρω από το μοτέλ υπάρχει ένα πυκνό δάσος, μια σκοτεινή λίμνη και μια μικρή πόλη, γεμάτη μυστικά. Οι κάτοικοι ζουν μια απλή ζωή κι έχουν μεταξύ τους μια άρρητη συμφωνία: κανείς δεν μιλάει γι’ αυτά που όλοι ξέρουν.
Ένα μικρό σπρώξιμο είναι αρκετό για να διαλυθεί μια ολόκληρη κοινωνία. Μια νέα γυναίκα δολοφονείται στο δωμάτιο νούμερο πέντε και γίνεται η πέτρα που ταράζει τα νερά της λίμνης και φέρνει στην επιφάνεια αλήθειες θαμμένες πολύ βαθιά. Ένα κορίτσι που φαίνεται λίγο επικίνδυνο, λίγο διαταραγμένο στα μάτια των “φυσιολογικών” κι ένας άντρας που περιπλανιέται από τόπο σε τόπο αναλαμβάνοντας να “επιδιορθώσει” χώρους όπου έχουν γίνει άγρια εγκλήματα βάζουν σε δοκιμασία τις συμβάσεις της κοινωνίας που τους περιβάλλει. Οι δυο τους ξετυλίγουν το νήμα της ιστορίας μεταπηδώντας από τον σκληρό ρεαλισμό στη μαγεία της κάθαρσης.
Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου που υπογράφει και τη σκηνοθεσία της παράστασης, τοποθετεί έξυπνα τη δράση του έργου σ’ένα απομακρυσμένο τοπίο όπου κυριαρχεί το σκοτάδι, εξυπηρετώντας τη συνθήκη των χαρακτήρων του να υποβάλλονται μεταξύ τους σ’ένα άτυπο ομερτά. Η σιωπή κυριαρχεί παντού και τα στόματα μένουν κλειστά με τα μυστικά μιας ολόκληρης πόλης να βυθίζονται στα νερά της σκοτεινής λίμνης. Σκηνοθετικά, παρατηρήσαμε τους ηθοποιούς να εξελίσσονται από την πρώτη στιγμή σε αντι- ήρωες συντελώντας με τον τρόπο τους στην εξέλιξη της πλοκής σ’ ένα θέαμα με ρυθμούς αργούς και βασανιστικούς μέχρι τη στιγμή της κάθαρσης. Τέλος, η επιλογή του σκηνοθέτη στη χρήση διαφορετικής θεατρικής φόρμας τη στιγμή της κορύφωσης λειτούργησε θετικά στο συνολικό αποτέλεσμα αποτρέποντας στο θέαμα να κάνει «κοιλιά» και να κουράσει.
Υποκριτικά, το καστ των ηθοποιών ήταν εξαιρετικά καλοκουρδισμένο επί σκηνής και μας χάρισε αξιοσημείωτες ερμηνείες. Ξεχωρίζει η Κλέλια Ανδριολάτου στο ρόλο της Άννας, ενός αλλόκοτου κοριτσιού που αν και φαινομενικά είναι 25 χρονών, η συμπεριφορά του και οι συναισθηματικές του μεταπτώσεις θυμίζουν έφηβη που επαναστατεί απέναντι σε όλους και σε όλα. Ο εκρηκτικός της χαρακτήρας σε συνδιασμό με την αφοπλιστική της ειλικρίνεια καλύπτουν έστω και επιφανειακά τα τραύματα της ψυχής της που όταν έρθει η στιγμή να αποκαλυφθούν αφήνουν το θεατή με το στόμα ανοιχτό. Η ερμηνεία της ήταν απλά καθηλωτική!
Μας άρεσε πολύ και ο Νίκος Αλεξίου στο ρόλο του πατέρα της Άννας και ιδιοκτήτη του απομακρυσμένου μοτέλ. Ο ηθοποιός έχτισε με προσοχή τον ήρωά του δίνοντας σάρκα και οστά σε κάθε πτυχή του πολύπλευρου και ιδιαιτέρως νευρώδη χαρακτήρα του. Εξαιρετικός στο ρόλο του άντρα που επιδιορθώνει τόπους εγκλημάτων ήταν ο Χρήστος Σαπουντζής. Ο ηθοποιός έπαιξε το ρόλο του καταλύτη στην ιστορία αντιπροσωπεύοντας την λογική και την εμπειρία που απαιτούνταν για να οδηγηθεί σε λύση το μυστήριο της δολοφονίας.
Αξίζει να αναφέρουμε τη σπουδαία μουσική που επιμελήθηκε για την παράσταση ο Νίκος Κυπουργός αλλά και το χρηστικό και άρτιο σκηνικό του Κωνσταντίνου Ζαμάνη που ανταποκρίθηκε πλήρως στις απαιτήσεις του έργου. Τέλος, ένα μεγάλο μπράβο αξίζει η Στέλλα Κάλτσου που κι αυτή τη φορά έκανε εξαιρετική δουλειά στους σχεδιασμούς των φωτισμών συντελώντας στην ατμόσφαιρα μυστηρίου.
Στο σύνολό της, το «ΜΟΤΕΛ» είναι μια πολύ προσεγμένη παράσταση που αξίζει το χρόνο, το χρήμα και την προσοχή σας. Επιβάλλεται να στηρίζουμε τα νεοελληνικά έργα ειδικά όταν αυτά αφουγκράζονται τον παλμό της εποχής και έχουν σκοπό να μας προβληματίσουν εποικοδομητικά. Μια παράσταση που πρέπει να ενσωματώσετε στην πολιτιστική σας ατζέντα, όσο ακόμη προλαβαίνετε.
Καλή σας θέαση!
