Από την Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη
Ένα χειμωνιάτικο βράδυ, βρεθήκαμε στο κέντρο της Αθήνας για να παρακολουθήσουμε μια παράσταση που μας κέρδισε το ενδιαφέρον για την ειλικρίνεια και την αμεσότητά της. Ο λόγος για το έργο του Τάσου Ιορδανίδη «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» που ανεβαίνει φέτος στο θέατρο Άλφα -Ληναίος-Φωτίου σε σκηνοθεσία της Θάλειας Ματίκα εγκαινιάζοντας τη νέα καλλιτεχνική εποχή του ιστορικού αυτού θεατρικού χώρου.
Το έργο γράφτηκε από τον Τάσο Ιορδανίδη το 2021 εν καιρώ καραντίνας και είναι εμπνευσμένο από το τραγούδι των Beatles “I Want to Hold Your Hand”. Το κείμενο πραγματεύεται το ζήτημα των ανθρώπινων σχέσεων μπαίνοντας στα άδυτα ενός γάμου που έχει φθαρεί από την καθημερινότητα, τα πολλά χρόνια συγκατοίκησης και τις λάθος αποφάσεις δυο ανθρώπων που έχουν ξεχάσει ποιοί ήταν στην αρχή της γνωριμίας τους. Κι όλα αυτά με φόντο το σκηνικό ενός δωματίου σε ξενοδοχείο ημιδιαμονής. Θα καταφέρει άραγε το ζευγάρι να ξαναβρεί τις ισορροπίες του ή μήπως είναι πολύ αργά για να κρατήσει ξανά ο ένας το χέρι του άλλου;
Η παγκόσμια δραματουργία έχει ασχοληθεί συχνά με το ζήτημα των ανθρώπινων σχέσεων, με τα θέλω και τα πρέπει των δυο φύλων. Εδώ ο συγγραφέας καταπιάνεται με αυτό το ζήτημα καταθέτοντας αρκετά βιογραφικά στοιχεία από την κοινή του πορεία με την συμπρωταγωνίστρια και γυναίκα της ζωή του, Θάλεια Ματίκα χωρίς να ωραιοποιεί καταστάσεις ή να «χρυσώνει» το χάπι παίρνοντας το μέρος της μιας ή της άλλης πλευράς. Το κείμενο του Τάσου Ιορδανίδη έχει μια αφοπλιστική ειλικρίνεια που δεν γίνεται να σε αφήσει αδιάφορο. Χρησιμοποιεί τη μέθοδο της δράσης- αντίδρασης στο λόγο του παρασύροντας το θεατή σε ένα συνοθύλευμα συναισθημάτων και κάνοντάς τον ξεκάθαρα να ταυτιστεί με τους δυο ήρωες του έργου.
Τη σκηνοθεσία καθώς και την εύστοχη μουσική επιμέλεια της παράστασης υπογράφει η Θάλεια Ματίκα. Η σκηνοθέτις και καταξιωμένη ηθοποιός χτίζει με μαεστρία τις σχέσεις των δυο πρωταγωνιστών επί σκηνής δίνοντας το περιθώριο στους θεατές να γνωρίσουν τους ήρωες σε βάθος και να κατανοήσουν την συμπεριφορά τους δικαιολογώντας έτσι τα ξεσπάσματά τους που αποτελούν και την κορύφωση της δράσης. Οι σκηνοθετικές της γραμμές είναι καθαρές και στοχευμένες διατηρώντας τον απαραίτητο ρυθμό της παράστασης δίχως να πέσει στην παγίδα ενός γλυκανάλατου θεάματος.
Υποκριτικά, το αποτέλεσμα δικαιώνει το πρωταγωνιστικό δίδυμο αφού η χημεία τους επί σκηνής αλλά και γενικότερα (αφού είναι ζευγάρι και στη ζωή) είναι αδιαπραγμάτευτη. Οι σιωπές τους είναι εκκωφαντικές με το κλίμα να ηλεκτρίζεται επικίνδυνα και οι ειλικρινείς τους εντάσεις αντικατοπτρίζουν την επιθυμία τους για το μαζί, για την ουσία μιας σχέσης που δεν είναι άλλη από την συντροφικότητα και την κατανόηση των αναγκών του ζευγαριού. Θερμά συγχαρητήρια και στους δύο!
Τα εύσημά μας στην Ηλένια Δουλαδήρη που επιμελήθηκε το σκηνικό της παράστασης που μας άρεσε πολύ και δημιούργησε αμέσως την απαιτούμενη ατμόσφαιρα για όσα επρόκειτο να παρακολουθήσουμε.
Στο θέατρο Άλφα είδαμε ένα σύγχρονο θεατρικό έργο, απόλυτα εναρμονισμένο στις συνθήκες και τη νοοτροπία της εποχής μας. Μια παράσταση που θίγει θέματα που αντιμετωπίζουμε όλοι λίγο πολύ στις σχέσεις μας και πολλές φορές τα κρύβουμε κάτω από το χαλί από φόβο ή συνήθεια. Στο τέλος όμως πάντα θα θέλουμε κάποιον να μας κρατάει το χέρι. Σπεύσατε να το παρακολουθήσετε!
Καλή σας θέαση!
